Öz
Ayrıntılı bir muayene ve örnekleme için alt ve üst çenenin cenazede en az travmatik değişiklik meydana getirecek şekilde çıkartılması amacıyla önerilmiş bir diseksiyon tekniğini geliştirmek ve modifiye etmek amaçlanmıştır. Bir olguda ağız çevresi kas dokusu diseke edilmiş ve kemik doku kesilerek alt ve üst çene vücudun dışına alınarak incelenmiştir. Ağız boşluğunu meydana getiren yapıların incelenmesinde karşılaşılan en zorlu problem ölü sertliğinin maksimum olduğu olgularda bunun ekaıte edilmesidir. Orantısız ve rastge-le güç kullanılması, dişler ve mukozalarda antemortem post-mortem ayrımında güçlük gösteren hasarlara yol açabilir. Ağzın tamamen açılması mümkün olabilse dahi örnek doku almak hala güçtür ve dişlerin kalıplarının alınması, grafi çekilmesi imkansızdır. Yapılacak kesiler için doğru yöntem kullanılmaması durumunda otopsi sonrası haricen konan dikişler ölü yakınları için rahatsız edici görüntülere neden olabilir. Kimlik tespiti gereken durumlarda dişlerin sayısı, çürük dişlerin tespiti, tedavilere ait dolgu, köprü vb uygulamalara ait bulgular eksiksiz kaydedilmek zorundadır. Dişlerinin kalıplarının alınması ileride karşılaştırılması kolay ve kullanışlı delil elde edilmesi açısından önemlidir. Alt ve üst çenelerin fotoğraflaması, ölü yakınlarına sorulduğunda gözden kaçan kişiye has diş/çene özelliklerin tanınmasını sağlar. Diş kalıpları sanıklar üzerinde kalmış mağdura ait diş izlerinin ispatlanmasında kullanılabilir. DNA tetkiki için diş örneklerinin alınması da kimlik tayini için gerekli olabilir. Yüz bölgesi sıklıkla darbelerde hedef olarak seçilir. Dişler, alveollerdeki travmatik bulgular örn. subluksasyon, alveol duvarı kısmi kırıkları klasik muayenede atlanabilir. Uygulama sırasında kritik merhaleler fotoğraflanmış, uygulamada sıklıkla karşılaşılan problemler ortaya konmuştur.
Anahtar Kelimeler; Otopsi tekniği, diş, adli odontoloji
Referanslar
Yavuz MF, İşcan MY, Çöloğlu AS. Age assessment by rip phase analysis in Turks. Forensic Sei Int 1998;98: 47-54.
Çöloğlu A, İşcan MY, Yavuz M.F. Sex determination from the ribs of contemporary Turks. J Forensic Sei 1998; 43(2): 273-6.
Çöloğlu S, İşcan Y. Adli Osteoloji. İst. Üniversitesi Adli Tıp Enst. Yayınları. Rektörlük No: 4150. İstanbul: Dilek Ofset Matbaacılık 1998: 2-145
Duyar İ. Fizik Antropoloji ve Antropometri. Bilim Teknik Dergisi 1994 ;320: 22-7.
İşcan MY. (1988) Rise of Forensic Anthropology. Yrbk. Phys. Anthropol., 31: 203-230.
Gustafson G. Age Determination on Teeth. Am J Dent Assoc 1950; (41): 45-54.
Schour I, Massier M. Studies in Tooth Development. J Am Dent Assoc 1940;27:1778-93.
Clark DH. The chronology of dental development and age assessment, Practical Forensic Odontology, 3rd edition. Butterwordh Heinemann Ltd., Oxford. 1992: 22-42.
Bang G, Ram E. Determination of age in humans from root dentine transparency. Acta Odon Scant! 1970;28:168-78.
Averil DC. Age determination of decent. Manual of Forensic odontology, 2nd edition American Academy of Forensic Sciences, Colorado Springs. 1991: 49- 54
Solheim T. Amounth of secondary dentin as an indicator of age. Scand J Dent Res 1992; 100: 193-9.
Solheim T. Dental root translucency as an indicator of age. Scand J Dent Res 1989; 97 (3): 189-97.
Mörnstad H, Pfeiffer H, Tteivens A. Estimation of dental age using HPLC-technique to determine the degree of aspartic acid racemization. J Forensic Sei 1994,39: 1425-71.
Krogman WM, İşcan MY. The Human skeleton in forensic medicine, 2nd Editions. Charles C. Thomas Publisher, Springfield, Illinois. , 1986 :90-485.
Garn SM. The Sex difference in tooth calcification. J Dent Res 1958; (37): 561-67.
Garn SM., Lewis AB. Blizzard R.M Endocrine Factors in Dental Development) Dent Res 1965;44(1): 243- 58.
Stimson PG, Mertz CA. Facial dissection in forensic dentistry. CRC Press LLC, Washington D.C, 1997: 217-218.
Whittaker DK, MacDonald DG. Die Autpsie, Atlas der Forensischen Zahnmedizin. Deutscher Arzte- Verlag GmbH, Köln, 1993:22-31
Jakobsen JR, Keiser-Nielsen S. Bite mark lesions in the human skin. Forrensic Sei int 1981 ; 18: 41-45
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.