İnsan İskeletinden Kimliklendirmede Kemik Protezlerinin Önemi Olgu Sunumu
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.201318127Anahtar Kelimeler:
kimliklendirme- adli radyoloji- kemik protezi- fethi kabirÖz
Bu çalışmamızda; fethi kabir yapılarak elde edilen kemiklerden Radyolojik inceleme yoluyla cesedin iddia edilen kişiye ait olmadığı tespit edilen bir negatif kimliklendirme vakası sunulmaktadır.
2009 yılında ölen bir kadın kasaba mezarlığına defnedilmiş, bunun ertesi günü aynı kasabadan diğer bir kadın hayatını kaybederek aynı mezarlığın başka bir bölgesine defnedilmiştir. Davacıların iddiasına göre; ölen ablasının mezar yerini unutması nedeniyle davalı tarafından annelerine ait mezarın başındaki taş sökülerek hemen yanındaki boş bir mezara dikilmiş, inceleme konusu mezara da davalının ablasının ismi bulunan mermer bir mezar yaptırılmıştır.
Davacılar, annelerinin 2006 yılının sonlarında sağ kalçasındaki kırık nedeniyle ameliyat olduğunu ve protez takıldığını belirterek buna ait tıbbi belgeleri mahkemeye delil olarak sunmuşlardır.
Fethi kabir yapılarak çıkarılan ceset üzerindeki makroskopik incelemede proteze rastlanmaması üzerine kemiklerin radyografileri de çekilmiştir.
Mezardan çıkarılan kemiklerde herhangi bir protez, ortez vida ya da metal cisim olmadığı, her iki femur başının yerinde olduğu saptanmıştır. Dolayısı ile davacıların iddiasının aksine inceleme konusu mezardaki cesedin annelerine ait olmadığı tespit edildiğinden DNA incelemesine gerek görülmemiştir.
Sonuç olarak olgumuz, antemortem ve postmortem radyografilerin karşılaştırılmasının kimliklendirmede ne kadar büyük bir değere sahip olabileceğini ortaya koymaktadır. Bu durum, sağlık kuruluşlarında radyolojik görüntü kayıtlarının olabildiğince uzun süreyle ve güvenli bir biçimde saklanması gerektiğini de göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Kimliklendirme; Adli Radyoloji; Kemik Protezi; Fethi Kabir
İndirmeler
Kaynaklar
Büyük Y, Çağdır AS, Yazıcı YA, Eke M. Ante-Mortem Grafilerin Post-Mortem Kimliklendirme Çalışmalarına Katkısı. 2 Ulusal Adli Tıp Kongresi; 30/04/2006-02/05/2006; Poster; Abant-Bolu 2006.
Afşin H, Günce ME. Kimliklendirmenin Bilimsel Metodları. Klinik Adli Tıp. 2002;2(2):65-78.
Telmon N, Allery JP, Scolan V, Rouge D. A case report demonstrating the value of chest X-rays in comparative identification. Journal of clinical forensic medicine. 2001;8(2):77-80. https://doi.org/10.1054/jcfm.2001.0472. PubMed PMID: 15274976. DOI: https://doi.org/10.1054/jcfm.2001.0472
Brogdon BG. Radiological Identification of Individual Remains. Forensic Radiology, First Edition: CRC Press; 1998. p. 153-76. DOI: https://doi.org/10.1201/b10323-16
Kahana T, Hiss J. Identification of human remains: forensic radiology. Journal of clinical forensic medicine. 1997;4(1):7-15. PubMed PMID: 15335591. DOI: https://doi.org/10.1016/S1353-1131(97)90002-X
Afşin H, Yaşar ZF, Günce ME. Dişlerden Kimliklendirmenin Bilimsel Metodları. Adli Bilimler Dergisi. 2003;2(3):9-15.
Aka PS, Canturk N, Dagalp R, Yagan M. Age determination from central incisors of fetuses and infants. Forensic Sci Int. 2009;184(1-3):15-20. https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2008.11.005. PubMed PMID: 19117707. DOI: https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2008.11.005
Nalbant L. Total Protezin Tüm Diş Noksanlığı Olan Çocuk Hastalarda Uygulanması. Cumhuriyet Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi. 1998:84-7.
Aydemir H, Ceylan G, Koca. Orta Karadeniz Bölgesinde Yaşayan Bireylerin Ağız-Diş Sağlığı Düzeyi. Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi. 1999;9(1):96-9.
Sönmez NŞ, Gül EB. Yaşlı Hastaların Protetik Yönden Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi. 2006(Suppl.):45-52.
İşcan MY, Helmer RP. Craniofacial Image Analysis and Reconstruction. Forensic Analysis of the Skull : Craniofacial Analysis, Reconstruction, and Identification. New York, N.Y.: Wiley-Liss; 1993. p. 1-9.
Çağdır AS. Kimlik Tespitinde Fasiyal Rekonstrüksiyonun Yeri [Uzmanlık Tezi]. İstanbul: Adli Tıp Kurumu; 1996.
İmamoğlu Ö, Karapirli M, Akboyun N. Diş Örneklerinden DNA Elde Edilme Metotlarının Karşılaştırılması ve Adli Bilimler Açısından Değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi. 2012;26(1):38-49. DOI: https://doi.org/10.5505/adlitip.2012.72792
Kotan LD. Silika Metodu İle Kemikten DNA Ekstraksiyonu [Yüksek Lisans Tezi]. Adana: Çukurova Üniversitesi; 2010.
Vural B, Atlıoğlu E, Özbek U, Büyükdevrim S, Kolusayın Ö, Özçelik T. Ülkemizde DNA Analizi (HLADQA1, LDLR, GYPA, GBGG ve GC Lokusları) İle Değerlendirilen İlk Paternite Olguları. Adli Tıp Bülteni. 2002;7(1):5-13. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.200271467
Arslan MT. Genetik Testlerin Faturalandırılması Sorunları ve Çözüm Önerileri. Sosyal Güvenlik Dünyası. 2011;14(72):60-8.
Krogman WM, İşcan MYa. The human skeleton in forensic medicine. 2nd ed. Springfield, Ill., U.S.A.: C.C. Thomas; 1986. xv, 551 p. p.
Scheuer L. Application of osteology to forensic medicine. Clinical anatomy. 2002;15(4):297-312. https://doi.org/10.1002/ca.10028. PubMed PMID: 12112359. DOI: https://doi.org/10.1002/ca.10028
İşcan MY. Forensic anthropology of sex and body size. Forensic Science International. 2005;147(2–3):107-12. https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2004.09.069. DOI: https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2004.09.069
Arıcan N, Ekizoğlu O. Adli Raporların Hazırlanmasında Kullanılan Kılavuz. İçinde: Çetin G, Yorulmaz C, editors. Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi. Sempozyum Dizisi No:48. 1. Basım ed. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri; 2006. p. 147-84.
Gök Ş, Erölçer N, Özen C. Adli Tıpta Yaş Tayini. 2. Baskı ed. İstanbul: Adli Tıp Kurumu Yayınları; 1985.
Isır AB. Adli Hekimlikte Yaş Tayini. Klinik Gelişim. 2009;22(Adli Tıp Özel Sayısı):114-21.
Büken B, Demir F, Büken E. 2001-2003 Yılları Arasında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Düzce Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na Gönderilen Yaş Tayini Olgularının Analizi ve Adli Tıp Pratiğinde Karşılaşılan Güçlükler. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi. 2003;5(2):18-23.
Thali MJ, Jackowski C, Oesterhelweg L, Ross SG, Dirnhofer R. VIRTOPSY - the Swiss virtual autopsy approach. Leg Med (Tokyo). 2007;9(2):100-4. https://doi.org/10.1016/j.legalmed.2006.11.011. PubMed PMID: 17275386. DOI: https://doi.org/10.1016/j.legalmed.2006.11.011
Verhoff MA, Ramsthaler F, Krahahn J, Deml U, Gille RJ, Grabherr S, et al. Digital forensic osteology--possibilities in cooperation with the Virtopsy project. Forensic Sci Int. 2008;174(2-3):152-6. https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2007.03.017. PubMed PMID: 17451898. DOI: https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2007.03.017
Campobasso CP, Dell'Erba AS, Belviso M, Di Vella G. Craniofacial identification by comparison of antemortem and postmortem radiographs: two case reports dealing with burnt bodies. Am J Forensic Med Pathol. 2007;28(2):182-6. https://doi.org/10.1097/PAF.0b013e31806195cb. PubMed PMID: 17525575. DOI: https://doi.org/10.1097/PAF.0b013e31806195cb
Simpson EK, James RA, Eitzen DA, Byard RW. Role of orthopedic implants and bone morphology in the identification of human remains. Journal of forensic sciences. 2007;52(2):442-8. Epub 2007/02/24. https://doi.org/10.1111/j.1556-4029.2006.00370.x. PubMed PMID: 17316248. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1556-4029.2006.00370.x
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2014 Adli Tıp Bülteni
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
