Amaç:

Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) pandemi süreci, adli tıp alanında çalışan hekimlerin de çalışma yaşamlarında değişikliğe yol açtı. Bu çalışma, pandeminin adli tıp hekimlerinin sağlığı üzerinde oluşturduğu riskleri, adli tıp hizmetlerinde görülen değişim ve aldıkları adli tıp dışı tıbbi görevler hakkındaki görüşlerini incelemeyi amaçlamaktadır.

Yöntem:

Adli tıp alanında uzman ve asistan pozisyonundaki 220 hekime 31 soruluk anket uygulanarak, genel çalışma ve yaşam koşullarında pandemi sürecinde gerçekleşen değişiklikler sorgulandı.

Bulgular:

İki yüz yirmi katılımcının %52’si, mesleklerinin COVID-19 konusunda tedirginliklerini artırdığını belirtti. Pandemi sürecinde konaklama yerini değiştirenlerin oranı %19 idi. %82 katılımcı işe daha az gittiğini bildirdi. Adli klinik muayene yapan 154 kişinin %82’si olgu sayısının azaldığını, %23’ü ise aile içi şiddet olgularının arttığını beyan etti. Yüz yirmi sekiz doktor (%58) adli tıp dışı tıp hizmetinde görevlendirilmişti. COVID polikliniği ve servisi en fazla görev verilen yerlerdi. Bu görevler için kendini yeterli görmeyenlerin oranı %27 idi.

Sonuç:

Eve kapanma dönemi adli tıp iş yükünü bir süreliğine azaltmıştır. Bu dönemde, adli tıp hekimleri asistanlar daha ağırlıklı olmak üzere COVID servislerinde yüksek oranda görev almışlardır. Muayene ve yaşam ortamlarında göze çarpan değişimler olurken, adli tıp dışı tıbbi görevler için kendini yetersiz hissetme oranı %20’ye yaklaşmıştır. Hekimlerin mezuniyet sonrası eğitim yapılandırması, bu becerileri canlı tutacak komponentler içermelidir.

Anahtar Kelimeler: Alan dışı görevlendirme, yetkinlik, COVID-19, tıp eğitimi, kişisel koruyucu ekipman, otopsi