ÖZET

Çalışmada Trabzon’da kadına yönelik aile içi şiddet olgularının sosyodemografik özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nce 2000 yılında darp raporu verilen 363 kadından Trabzon’da yaşayan, aile içi şiddete maruz kalmış ve haklarında takipsizlik kararı verilmiş olan 164 kadının savcılık dosyaları incelendi. Olguların yaş ortalaması 30.9 (10-67), %64.0’ü (n=105) evli, %3.7’si (n=6) okuryazar değil, %58.5’i (n=96) ilkokul mezunu, %62.2’si (n=102) ev hanımıydı. %89.0’u (n=146) fiziksel ve sözel, %9.8’i (n=16) sözel, %1.2’si (n = 2) cinsel, fiziksel ve sözel şiddet görmüştü. %31.7’sinde (n=52) şiddet sürekliydi. %65.2’si (n=107) evde darp edilmişti. Şiddeti uygulayanlar; %41.5’inde (n=68) eş idi.

Şiddetin çoğunlukla fiziksel ve sözel olması, ilkokul mezunu ve çocuklu ev hanımlarına ev içinde uygulanması, düşük sosyal düzeydeki kadınların şiddetten daha fazla etkilendiğini göstermektedir.