ÖZET

Bu çalışmada, beyin ölümü gerçekleşmiş adli olgularda hastanın yüksek yararı gözetilerek organ naklinin gerçekleştirilmesi konusunda adli tıp ve hukuk açısından tartışılması amaçlanmıştır.

Olgu: 16 yaşında, erkek, mutfak tüpü ile zehirlenme öyküsü ile Silifke Devlet Hastanesi’den entübe halde Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesine sevk edildiği, yapılan muayenede; bilincin kapalı, pupillerin fiks dilate, ışık refleksinin bilateral (-), GKS’nın 3 olduğu, Reanimasyona yatırıldığı, BT’de subarak-noid kanama, beyin ödemi saptandığı, medikal tedavi başlandığı, tedaviye yanıt vermediği, aile tarafından transplantasyona izin verildiği, 18.04.2007 tarihinde beyin ölümü tanısı konulduğu, operasyon planlandığı belirtilen hastayla ilgili adli olgu ve de transplantasyon için donör olması nedeniyle Adli Tıp Ana-bilim Dalına bilgi verildi. Adli Tıp Anabilim Dalı tarafından Cumhuriyet Savcısı ile yapılan görüşmede; alınan organların ölüme katkısının olmasının beklenmeyeceği ve organ nakli için gerekli operasyonun yapılmasından sonra otopsinin yapılabileceği yönünde görüş bildirildi. Cumhuriyet Savcısı tarafından prosedüre onay verildikten sonra operasyona alındı. Operasyon sonrası ölü muayene ve otopsi işlemi yapıldı.

Adli ölüm olgularında organ transplantasyonu söz konusu olduğunda postmortem muayenenin ne zaman yapılacağı, ölüm ihbarının transplantasyondan önce mi yoksa sonra mı yapılacağı gibi problemler yaşanabilmektedir. Alıcı hastanın yüksek yararı prensibi ile 2238 sayılı kanunun ll.maddesinde belirtilen “yaşamı organ ve doku nakline bağlı olan kişilere ve naklinde ivedilik ve tıbbi zorunluluk bulunan durumlar” kav- ramı göz önünde bulundurularak donör olan adli olgularda süreçte Adli Tıp Anabilim Dallarının etkin rol alması gerektiğini düşünmekteyiz.