Beden Çalışma Gücü Kaybı Değerlendirilen Olgularda Kurumlar Arası Karşılaştırma
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.2016116594Anahtar Kelimeler:
beden çalışma gücü kaybı- kurumlar arası karşılaştırma- adli tıpÖz
Amaç: Türkiye'de hastalıkları nedeniyle emekli olmak isteyen, ilgili tüzük ve yönetmelik hükümlerince bu kapsamda değerlendirilen kişiler 'malulen emekli' olarak tanımlanmaktadır. Sigortalı (çalışan) hastalığı veya hastalıkları nedeniyle hayatım çalışarak idame ettiremeyeceğini yazılı olarak bildirdiğinde, emekli olma isteğine ait hukuki süreç başlamaktadır. Öncelikle Sosyal Güvenlik Kurumu, itiraz halinde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu kişiler hakkında rapor düzenlemektedir. Davacı veya davalının oluşan kararlara itirazı sonrasında ise Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu kişi hakkında mütalaa düzenlemektedir.
Bu çalışma ile Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu ve diğer kurumlar tarafından düzenlenen malulen emeklilik olgularındaki karar farklılıkların ortaya konulması ve tespit edilen bulgular eşliğinde uygulamada standardizasyon sağlanması amaçlanmaktadır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 1 Ocak 2009-31 Aralık 2010 tarihleri arasında, Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından düzenlenmiş kararlar geriye dönük olarak incelenerek. Sosyal Güvenlik Kurumu-Sosyal Sigorta Yüksek Sağhk Kurulu tarafından malulen emeklilik kapsamında olmadığı bildirilen ancak kurul tarafından yapılan değerlendirmelerinde malulen emeklilik kapsamında olduğu tespit edilen olgular çalışmaya dahil edilmiştir.
Bulgular: Bu vakaların yapılan ayrıntılı değerlendirmesinde; toplam 64 olgu tespit edilmiş, 57'sinin erkek, 7'sinin kadın olduğu tespit edilmiştir. Kadın olguların yaş ortalaması 50.71 olup erkek olguların yaş ortalaması 49.89 saptanmıştır. Tüm olguların yaş ortalaması 49.98 bulunmuştur.
Sonuç: Kullandıkları tüzük ve yönetmelik aynı olmakla birlikte aym kişiler hakkında kurumlar arası karar farklılıkları oluşmaktadır. Tüzük ve yönetmelikler oluşturulurken uygulama prensipleri üzerinde tartışılarak alınacak ortak kararlar, farklılıkların azalmasını ve emeklilik taleplerinin daha hızlı sonuçlanmasını sağlayacaktır. Kurumlar arası ortak toplantılar düzenlenerek vakalar tartışılabilmeli, karşılıklı değerlendirmeler sunulabilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Beden Çalışma Gücü Kaybı, Kurumlar Arası Karşılaştırma, Adli Tıp.
İndirmeler
Kaynaklar
Birgen N, Okudan M, Okyay M, İnanıcı MA. A Calculation of Percent Disability in Occupational Injury Cases: a Forensic Assessment. The Bulletin of Legal Medicine. 1999;4(3):101-8. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.199943374
Law on the Social Security and General Health Insurance. Law No:5510 Turkish Official Journal 16.06.2006;26200.
Rules on the Changes of Social Security Health Procedure Rules. Turkish Official Journal 03.07.1985; 18800.
Working Power and Vocational Incapacity Ratio Determination Process Regulation. Turkish Official Journal 11.10.2008; 27021.
Regulation on the disability determination process. Turkish Official Journal 03.08.2013; 28727. DOI: https://doi.org/10.9790/3021-03340813
Sözen Ş, İnce H, Dikici F, Dıraçoğlu D, İnce N. Maluliyet (Meslekte Çalışma Gücü Kayıplarının) Hesaplanması. Klinik Gelişim. 2009;22(1):122-5.
Acar K, Ardıç F, Toraman F. Forensic Medicine Investigation of 21 Bone Fracture Cases who had been Treated by Physical Therapy. The Bulletin of Legal Medicine. 1996;1(2):64-7. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.199612135
The Law on The Council of Forensic Medicine. Law No: 2659. Turkish Official Journal 20.04.1982;17670.
International classification of functioning, disability and health: ICF. Geneva: World Health Organization; 2001.
Social Security Health Procedure Rules. Turkish Official Journal 22.06.1972; 14223
Ünal V, Özgün Ünal E, Çetinkaya Z, Yener Z, Koral F, Dilim H, et al. Evaluation of Retirement Upon a Notice: Two Case Reports Turkish Journal of Forensic Sciences. 2015;14(1):20-4.
Ertürk S, Ege B, Yemişçigil A, Aktaş EÖ. Maluliyet Oranı Saptanan Olguların Özellikleri, 1. Ulusal Adli Tıp Kongresi, İstanbul: Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Yayınları; 1998. S. 139-42. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.199723243
İçmeli ÖS, Şahin E, Şen H, Tavşanoğlu S, Birgen N. Kardiyolojik Hastalıklarda Beden Çalışma Gücü Kaybının Değerlendirilmesi, 13. Ulusal Adli Tıp Günleri, Antalya: Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Yayınları; 2006. s.242-3.
İçmeli ÖS, Baklacıoğlu F, Anolay N, Ömeroğlu E, Özata AB, Birgen N. Beden Çalışma Gücü Kaybının Değerlendirilmesinde, Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik ile Sosyal Sigortalar Sağlık İşlemleri Tüzüğü'nün Farklılıklarının Araştırılması 12. Ulusal Adli Tıp Günleri, Antalya: Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Yayınları; 2005. s.294-7.
Özbay M. İş Kazalarında Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespitinde Ülkemiz İle Diğer Ülkelerde Kullanılan Baremlerin Karşılaştırılması. İstanbul: Uzmanlık Tezi. T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, 2004.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
