Adli Tıp Açısından İş Kazalarının Değerlendirilmesi

Yazarlar

  • Cengiz Haluk İnce İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı

DOI:

https://doi.org/10.17986/blm.200383521

Anahtar Kelimeler:

iş kazası- maluliyet- maluliyet oranı hesaplaması

Öz

Çalışanların iş yaşamında karşı karşıya kaldıkları en büyük riskler iş kazaları ve meslek hastalıklarıdır. Çalışanların yaptıkları iş ya da başlarına gelebilecek kaza nedeniyle bedenlerinde meydana gelen arızalar sonucu çalışma güçlerinde kayıplar oluşur. Bu eksiklik veya kayıplar maluliyet (çalışma gücü kaybı) olarak tanımlanır. Bu kayıpların işe bağlı oluşması; işvereni, çalışanı ve devleti ilgilendiren bir takım sorunları da beraberinde getirir. Çalışanın kaybının, işverenin kaybının hatta devletin kaybının hakkaniyet esasına göre yerine konulması en önemli problemdir. Bu yazı ile maluliyet hesaplamaları açısından var olan eksiklikleri saptamak ve çalışanlar arasında hak kaybını önleyecek standardizasyon çalışmalarının gerekliliğini vurgulamak amaçlanmıştır. Maluliyet olgularında kesin karar verme süresi, ülkemizde yasal prosedürden dolayı çok uzundur. Sosyal güvenlik sistemlerinin standardizasyonu, maluliyet hesaplama cetvellerinin güncellenmesi, iş mahkemelerinin sayısının ve işlerliğinin arttırılması, iş kazaları ve meslek hastalıklarında, adalet sağlayıcı uygulamalar olacaktır.

Anahtar kelimeler: İş kazası, maluliyet, maluliyet oranı hesaplaması

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Kaynaklar

Erkan C. “İş sağlığı” Ders Kitabı. 2. Baskı. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları sayı:264. Ankara 1972: 204-09.

Genç M.F. “Türk Sağlık Mevzuatının İncelenmesi”, İnönü Üniversitesi Uzmanlık Tezi, Malatya, 1995; 88, 106, 224.

İnce H, “İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Sonucunda Ortaya Çıkan Meslekte Kazanma Gücü Azalma Oranlarının Hesaplanma Yöntemlerinin Farklı Sosyal Güvence Kuramlarına Göre Araştırılması ve Standardizasyonu” İstanbul Tıp Fakültesi Halk Sağlığı ABD Doktora Tezi 2004.

Akbulut Turhan, “İşçi Sağlığı Prensip ve Uygulamaları”, Sistem Yayıncılık, İstanbul 1994.

Özdemir NK, “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği”, Baro Yayınları, İstanbul,2004.

Yıldız AN. “AB Giriş Sürecinde İş Sağlığı ve İş Güvenliği Yönetim Sistemleri”, MEŞK A 2004, Cnidus, İstanbul, 2004.

Piyal B. “AB Giriş Sürecinde İş Sağlığı ve İş Güvenliği”, MESKA 2004 Kongre Sunum Kitabı, Cnidus, İstanbul 2004.

Orhun H. “İş Kazalarının İncelenmesi”.TTB Yayınları.İş Yeri Hekimliği Ders Notları. 3. Basım Maya Matbaacılık, Ankara. 1993;245-55.

SSK Genel Müdürlüğü Yayınları. Yayın No: 593. “SSK 2002 İstatistik Yıllığı”. Ajans-Türk Matbaacılık, Ankara. 2004:73-81.

Ways and means Committee. Social Security: the Old Age, Survivors, and Disabilty Insurance (OASDI) Programs. U.S. Government Printing Office; 1996;s: 104-14.

İnce H, İnce N, Tüzün B. “İş kazaları ve Çalışma Gücü Kayıplarının Türkiye deki Yasal Düzenlemeleri”, Adli Tıp Bülteni 200:5,12-14. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.200051383

Birgen N, Okudan M, İnanıcı MA, Okyay M. “İş Kazasına bağlı olgularda maluliyet oranı hesaplanması: Adli Tıp açısmdan değerlendirilmesi”. Adli Tıp Bülteni 1999; 4(3): 101-8. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.199943374

Güven E. “Adli Tıp Açısmdan Maluliyetin Değerlendirilmesi” (Uzmanlık Tezi) T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul, 1986.

Aşıcıoğlu F, Okudan M, Umut S, Suyugül N. “Göze yönelik travmalarda maluliyet olgularmm değerlendirilmesi”. Ulusal Adli Tıp Kongresi (1-4 Kasım/İstanbul) Kongre kitabı 1994.S: 171-7.

Forst LS, Hryhorczuk D, Jaros M. “A state trauma registry as a tool for occupational injury surveillance”. J Oc- cup Environ Med. 1999;41(6):514-20. DOI: https://doi.org/10.1097/00043764-199906000-00019

Christoffel K.K. “Child and Adolescent Injury in the United States: How occupational injuries” Fit In Am. J. Ind. Med.l993;24(3):301-ll. DOI: https://doi.org/10.1002/ajim.4700240307

Hunting K.L. Nessel- Stephens L., Sanford S. M., Shesser R., Welch L.S. “Surveillance of Construction Worker Injuries Through an Urban Emergency Department” J.Oc- cup. Med. 1994;36(3):356-64.

Sahli B. P., Armstrong C. W. “Confined Space Fatalities in Virginia”. J. Occup Med. 1992;34(9):910-7.

Şurada A, Floccare D, Smith G. “Injuries from tire and Wheel explosions during servicing”. Ann Emerg Med. 1991;20(8):848-51. DOI: https://doi.org/10.1016/S0196-0644(05)81425-8

Ertürk S, Ege B, Yemişçigil A, Aktaş Ö. “Maluliyet oranları saptanan olguların özellikleri”. 1.Ulusal Adli Tıp Kongresi (1-4 Kasım / İstanbul) Kongre kitabı 1994;s: 139-42.

Umut Ş. “Adli Tıp Açısmdan Maluliyetin değerlendirilme- si”(Uzmanlık Tezi), T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul, 1984.

Skov O, Jeune B, Lauritsen JM, Bafred T. “Occupational hand injuries. A population-based description of the inci- dens and referral to causalty departments”. Ugeskr Laeger, 1999;161(22):3285-8.

Tan O. İş Kazalarmda Maliyet Metodolojisi, İ.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Master Tezi 2001.

Aslantepe G, “Kadın ve Çocuk Çalışanların Türkiye’deki Durumu ve ILO Normları” MESKA 2004 Kongre Sunum Kitabı, Cnidus, Istanbul 2004.

İnce H, “İş Kazalarında Maluliyet” MESKA 2004 Kongre Sunum Kitabı, Cnidus, İstanbul 2004.

İndir

Yayınlanmış

2003-12-01

Sayı

Bölüm

Derleme

Nasıl Atıf Yapılır

1.
İnce CH. Adli Tıp Açısından İş Kazalarının Değerlendirilmesi. Bull Leg Med. 2003;8(3):82-86. https://doi.org/10.17986/blm.200383521