Ülkemizde DNA Analizi HLADQA1 LDLR GYPA HBGG ve GC Lokusları ile Değerlendirilen İlk Paternite Olguları

Yazarlar

  • Burçak Vural İstanbul Üniversitesi, Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü (DETAE), Genetik Anabilim Dalı
  • Eyüp Atlıoğlu İstanbul Üniversitesi, Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü (DETAE), Genetik Anabilim Dalı
  • Uğur Özbek İstanbul Üniversitesi, Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü (DETAE), Genetik Anabilim Dalı
  • Sevim Büyükdevrim İstanbul Üniversitesi, Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü (DETAE), Genetik Anabilim Dalı
  • Özdemir Kolusayın İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı
  • Tayfun Özçelik Bilkent Üniversitesi, Fen Fakültesi, Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümü

DOI:

https://doi.org/10.17986/blm.200271467

Anahtar Kelimeler:

DNA analizi- babalık tayini- PCR- HLADQA1- LDLR- GYPA- HBGG- D7S8- GC

Öz

Moleküler genetiğin son yıllarda gösterdiği hızlı gelişim, babalık tayini davalarmda kullanılan benzemezlik testleri arasına DNA analinin de girmesine yol açmıştır. Bu test diğer benzemezlik testleri ile karşılaştırıldığında, ayrım gücü en yüksek olanıdır. Adli amaçlı DNA analizlerinin ülkemizde kullanımı için Deneysel Tıp Araştırma Enstitüsü ve Adli Tıp Kurumu 1993 yılı Mart ayından itibaren ortaklaşa bir çalışma başlatıldı. Bu çalışmanın kapsamında babalığın behrlenmesini amaçlayan benzemezlik testleri arasına DNA analizi eklendi. Söz konusu DNA analizi için Türk toplumunda allel ve genotip frekansları belirlenmiş olan altı genomik lokus seçildi. Bunlar HLADQA1, LDLR, GYPA, HBGG, D7S8 ve GC lokuslarıdır. Genotip ve fenotip incelemeleri birlikte yürütülen 96 dosyanın 26’sında baba olduğu iddia olunan davalı dışlandı. Bu 26 dosyanın 12 tanesinde babalığın reddi yalnız DNA analizi ile mümkün oldu. Fenotip incelemesi ile babalığın reddi mümkün olmayan dosyaların üç tanesinde ilgili baba adaylarının baba olma olasılıkları yalnız fenotip testleri göz önüne alındığında % 99.90, % 99.87 ve % 99.82 olarak hesaplanmış olmasına rağmen DNA analizinin kullanımı ile bu kişiler dışlandı. DNA ve fenotip analizleri ile baba adayının dışlanamadığı diğer 70 dosyanın 68’inde ise baba olma olasılığı %99.73 ve üzerinde bulundu. Bu sonuçlar babalığın belirlenmesi için kullanılan benzemezlik testleri arasında DNA analizlerinin kullanımının gerekliliğini gündeme getirdi.

Anahtar kelimeler: DNA analizi, babalık tayini, PCR, HLADQA1, LDLR, GYPA, HBGG, D7S8, GC

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Kaynaklar

Grunbaum BW, Selvin S, Myhre BA, Pace N. Distribution of gene frequencies and discrimination probabilities for 22 human blood genetic systems in four racial groups. J Forensic Sei JFSCA, 1980;25:428-444. DOI: https://doi.org/10.1520/JFS12150J

Debenham PG. Review article: DNA fingerprinting. J Pathol, 1991;164:101-106. DOI: https://doi.org/10.1002/path.1711640203

Sajantila A and Budowle B. Individuals with DNA testing. Ann Med, 1991;23:637-642. DOI: https://doi.org/10.3109/07853899109148096

Lander ES and Budowle B. DNA fingerprinting dispute laid to rest. Nature, 1994;371:733-738. DOI: https://doi.org/10.1038/371735a0

Özçelik T, Vural B, Atlıoğlu E, Kolusayin Ö, Biiyiikdev- rim S. HLA-DQA1 allel ve genotip frekanslarının Türk toplumunda dağılımı ve DNA’ya bağlı kimlik tespitinde kullanımı. Kurultay Özet kitabı. İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi 12. Tıp Kurultayı, İstanbul, Türkiye, 1993.

Özçelik T,Vural B, Atlıoğlu E, Özttirk M, Kolusayin Ö, Büyükdevrim S. Altı farklı genomik lokusun allel ve ge- noıip frekanslarının Türk toplumunda dağılımının DNA analizi ile saptanması ve tayininde kullanımı. Kongre özet kitabı. I. Adli Bilimler Kongresi 12-15 Nisan, Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Adana, Türkiye,1994;140.

Vural B, Atlıoglu E, Kolusayın O, Togan î, Büyükdev- rim S, Özgelik T. Turkish population data on the HLA- Da, LDLR, GYP A, HBGG, D7S8, and GC loci. Int J Legal Med, 1998;lll:(l):43-45. DOI: https://doi.org/10.1007/s004140050110

Gyllensten UB and Erlich HA. Generation of single stranded DNA by polymerase chain reaction and its application to direct sequencing of HLADQA1 locus. Proc Natl Acad Sei USA, 1988; 85:7652-7656. DOI: https://doi.org/10.1073/pnas.85.20.7652

Helmuth R, Fildes N, Blake E, Luce MC, Chimera J, Made) R, Gorodezky C, Stoneking M, Schmill N, Klitz W, Higuchi R, and Erlich HA. HLA-DQa allele and genotype frequencies in various human populations determined by using enzymatic amplification and oligonucleotide probes. Am J Hum Genet, 1990;47:515-523.

Yamamoto T, Davis CG, Brown MS, Schneider WJ, Casey ML, Goldstein JL and Russell DW. The human LDL receptor: A cysteine-rich protein with muytiple Alu sequences in its mRNA. Cell, 1984;39:27-38. DOI: https://doi.org/10.1016/0092-8674(84)90188-0

Sieben PC and Fukuda M. Molecular cloning of a human glycophorin B cDNA: nucleotide sequence and genomic relationship to glycophorin A. Proc Natl Acad Sei USA, 1987;84:6735-6739. DOI: https://doi.org/10.1073/pnas.84.19.6735

Slightom JL, Blechl AE and Smithies O. Human fetal G g and Ag globin genes: complete nucleotide sequences suggest that DNA can be exchanged between these duplicated genes. Cell, 1980;21:627-638. DOI: https://doi.org/10.1016/0092-8674(80)90426-2

Horn GT, Richards B, Merrill JJ and Khnger KW. Characterization and rapid diagnostic analysis of DNA polymorphism closely linked to the cyistic fibrosis locus. Clin Chem, 1990;36:1614-1619. DOI: https://doi.org/10.1093/clinchem/36.9.1614

Yang F, Brune JL, Naylor SL, Apples RL and Naberhaus KH. Human group specific component (GC) is member of the albumin family. Proc Natl Acad Sei USA, 1994; 82: 7994 -7998. DOI: https://doi.org/10.1073/pnas.82.23.7994

Sambrook J, Fritsch EF, Maniatis J. Molecular cloning: a laboratory manual. 1989 2nd ed. Pp9.16-9.23, New York: Cold Spring Harbor Laboratory.

Paternity estabhshment (Third ed.). Department of Health and Human Services. Family Support Administration. Office of Child Support Enforcement. National Institute for Child Support Enforcement 1990.

T.C. Yargıtay İkinci Hukuk Dairesi Bozma Kararı. Esas: 1993/8685; Karar: 9405;18 Eki m 1993.

T.C. Yargıtay İkinci Hukuk Dairesi Bozma Kararı. Esas: 1993/11751; Karar: 12275; 15 Aralık 1993.

T.C. Yargıtay İkinci Hukuk Dairesi Bozma Kararı. 1992/9929; Karar: 10547; 30 Ekim 1992.

Mayr WR, Brinkman B, Rand S. Paternity testing-Quo vadis? Blood, 1991;5:51-54. DOI: https://doi.org/10.1016/0268-960X(91)90008-Z

İndir

Yayınlanmış

2002-04-01

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Vural B, Atlıoğlu E, Özbek U, Büyükdevrim S, Kolusayın Özdemir, Özçelik T. Ülkemizde DNA Analizi HLADQA1 LDLR GYPA HBGG ve GC Lokusları ile Değerlendirilen İlk Paternite Olguları. Bull Leg Med. 2002;7(1):5-13. https://doi.org/10.17986/blm.200271467