Kemik Kırığının/Çıkığının Kişinin Hayat Fonksiyonlarına Etkisinin Adli Tıbbi Değerlendirmesi Hakkında
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.1523Anahtar Kelimeler:
Kırık- Adli Tıp- Hayat Fonksiyonları- Rehber- Türk Ceza KanunuÖz
Türk Ceza Kanunu (TCK)'nun 87/3 maddesine göre kasten yaralamanın vücutta kemik kırılmasına veya çıkığına neden olması hâlinde, kemik kırığının/çıkığının mağdurun hayat fonksiyonlarına etkisine göre ceza artırımı uygulanmaktadır. “Vücutta kemik kırığı/çıkığının kişinin hayat fonksiyonlarına etkisi” kavramını literatür eşliğinde hukuki ve tıbbi boyutuyla tartışmak, bu hususu Yargıtay Kararları ile ele alıp saptanacak sorunlara çözüm önerileri sunmak amaçlanmıştır.
Hukuki literatürde kemik kırığının/çıkığının hayat fonksiyonlarına etkisi, olay öncesindeki hayat fonksiyonları da dikkate alınarak, kırığın mağdurun günlük yaşamını hangi derecede ve nitelikte etkilediği, günlük yaşamını sürdürüp sürdüremediği, işlerini yapıp yapamadığı gibi kriterler bağlamında geçmektedir. Kırığın/çıkığın kişinin hayat fonksiyonlarına etkisinin saptanmasında “TCK’da Tanımlanan Yaralama Suçlarının Adli Tıp Açısından Değerlendirilmesi Rehberinden” faydalanılmaktadır. Ancak rehberde kırığın/çıkığın kişinin hayat fonksiyonlarını etkileme derecesi, kemik kırığının/çıkığının ve travmanın ağırlık derecesini yansıtmaktadır.
Rehber, kemik kırığının/çıkığının hayat fonksiyonlarını etkilemesi hususunda standizasyonu sağlamada büyük kolaylıklar getirmesine rağmen hukukun genel prensiplerinden olan eşitlik ve kusura göre sorumluluk ilkelerine göre önemli kısıtlılıklar içermektedir. Vücuttaki kırığın/çıkığın kişinin hayat fonksiyonlarına etkisini objektif ve bilimsel olarak yansıtan bir ölçeğin belirlenmesine ihtiyaç vardır. Bu çalışmada, güvenilirliği ve geçerliliği kanıtlanmış alanda kullanılabilecek ölçeklerden örnekler ve birden fazla kırık varlığında hesaplama önerisi yer almaktadır.
İndirmeler
Kaynaklar
Doğan K. Neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç [Doktora Tezi], Kamu Hukuku Anabilim Dalı: Sosyal Bilimleri Enstitüsü: Dokuz Eylül Üniversitesi; 2010. s. 76.
Yılmaz İ. Neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç kavramı ve bununla ilgili TCK hükümlerinin adli tıp açısından değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi], Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, Adli Tıp Enstitüsü: İstanbul Üniversitesi; 2011. s. 112, 38.
Gökçen, A, Balcı M. Kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış halleri (TCK m. 87). Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 2015; 21(2): 369-412.
Soyaslan Doğan. Ceza Hukuku Özel Hükümler. 6. Baskı. Ankara: Yetkin Yayınları;2006. s. 136
Centel N, Zafer H, Çakmut Ö. Kişilere Karşı İşlenen Suçlar.2. Baskı. İstanbul: Beta Yayınevi;2011. s. 157
Tezcan D, Erdem MR, Önok RM. Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 5. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık;2007. s. 208, 258
Özbek ÖV, Kanbur NM, Doğan K, Bacaksız P, Tepe I. Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler. 5. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2013. s. 268.
Yılmaz Ü. Netice sebebiyle ağırlaşmış yaralama (TCK M. 87) [Doktora Tezi], Kamu Hukuku Anabilim Dalı: Sosyal Bilimleri Enstitüsü: Selçuk Üniversitesi; 2009. s. 108-9, 132.
Koca M, Üzülmez İ. Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler. 6. Baskı. Ankara: Adalet Yayınevi;2019. s. 196, 232-233
Toker G. Kasten yaralama suçu [Doktora Tezi], Kamu Hukuku (Ceza Hukuku) Anabilim Dalı: Sosyal Bilimleri Enstitüsü: Ankara Üniversitesi; 2013. s. 140-1, 139
Taneri, Gökhan. Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar, 2020. s. 374-375, İnternet Erişim Tarihi: 01.06.2021, İnternet Adresi: https://play.google.com/books/reader?id=PdTTDwAAQBAJ&hl=tr&printsec=frontcover&pg=GBS.PA573
Karbeyaz K, Gündüz T, Balcı Y. Yeni Türk Ceza Kanunu çerçevesinde kemik kırıklarına adli tıbbi yaklaşım. Ulusal Travma ve Acil Cerrahi Dergisi. 2010; 16(5): 453 - 458.
Kar H, Dokgöz H. Adli Rapor. 1. Baskı. Dokgöz H, editör. Akademisyen Kitapevi; 2019. s. 368, 359
Petrucelli E, States JD, Hames LN. The abbreviated injury scale: Evolution, usage and future adaptability. 1981; 13(1): 29-35. DOI: https://doi.org/10.1016/0001-4575(81)90040-3
Çetin G. Türk Ceza Kanunu Açısından Yaralanmalar. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Adli Tıp Ders Kitabı. İstanbul Üniversitesi Yayınları;2011, s:211.
Aktaş E Özgür, Kaya A. An Overview of the Guide Used for Medicolegal Evaluation of Injury Crimes. Bull Leg Med. 2017;22(1):45-53. https://doi.org/10.17986/blm.2017127141 DOI: https://doi.org/10.17986/blm.2017127141
Balcı Y, Güzel S, Çetin G. Yeni Türk Ceza Kanunu Çerçevesinde Düzenlenecek Adli Raporlar İçin Kılavuz Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi No:48. 2006;155- 84.
Başaran S, Güzel R, Sarpel T Yaşam kalitesi ve sağlık sonuçlarını değerlendirme ölçütleri. Romatizma Dergisi. 2005; 20(1): 55 - 63.
Vatansever A, Öziç U, Okcu G. Femur üst uç kırıkları nedeniyle hemiartroplasti ile tedavi edilen hastalarda yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica. 2005; 39(3): 237 - 242.
Özdemir B. Uzun kemik kırıklarında oymasız intramedüller çivi uygulama sonuçlarımız [Doktora Tezi], Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi; 2010.
Şener N, Korkmaz M, Yılmaz M, Ordu S, Çetinus ME. Kalça Kırığı Nedeniyle Opere Edilen Hastalarda Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi. Medical Journal of Bakirkoy, 2015;11(3):103-108. https://doi.org/10.5350/BTDMJB201511303. DOI: https://doi.org/10.5350/BTDMJB201511303
Cobey J, Conant L, Weil UH, Greenwald WF, Southwick WO. Indicators of recovery from fractures of the hip. Clin Orthop Relat Res. 1976; 117: 250-262. DOI: https://doi.org/10.1097/00003086-197606000-00033
Borgquist L, Ceder L, Thorngren K. Function and social status 10 years after hip fracture. Acta Orthop Scand. 1990; 61: 404-410. https://doi.org/10.3109/17453679008993550 DOI: https://doi.org/10.3109/17453679008993550
Çakır N. El ve önkol yaralanmalarında yaralanma ciddiyeti ile işe geri dönüş, bozukluk, aktivite, katılım arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi], İş Uğraşı ve Tedavisi Anabilim Dalı: Sağlık Bilimleri Enstitüsü: Pamukkale Üniversitesi; 2012
Baiardaa FU, Lyonsb RA, Lainga JH, Brophyb S, Warehamc K, Campa D. A prospective evaluation of the Modified Hand Injury Severity Score in predicting return to work. İnt. J Surg. 2008; 6(1): 45-50. https://doi.org/10.1016/j.ijsu.2007.09.001 DOI: https://doi.org/10.1016/j.ijsu.2007.09.001
Bilgin NG, Dokgöz H, Kar H. Eski ve Yeni Türk Ceza Yasasına Göre Düzenlenen Adli Raporların Karşılaştırılması. The Bulletin of Legal Medicine, 2006;11(2):64-70 https://doi.org/10.17986/blm.2006112609 DOI: https://doi.org/10.17986/blm.2006112609
Kish MA. Guide to development of practice guidelines. Clinical Infectious Diseases. 2001;32(6):851-854. https://doi.org/10.1086/319366 DOI: https://doi.org/10.1086/319366
Field MJ, Lohr KN. Clinical practice guidelines. Directions for a new program. Washington: National Academy Pr.1990. DOI: https://doi.org/10.17226/1626
Koltarla S. Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi sağlık personelinin yaşam kalitesinin araştırılması [Doktora Tezi]. Aile Hekimliği Kliniği: İstanbul Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi. 2008.
Tüfek MT. Femur Cisim Kırığına Bağlı İnternal Fiksasyon Cerrahisi Geçirmiş Erişkinlerde Geç Dönem Postoperatif Fonksiyonel Sonuçlar, Kinezyofobi ve Yaşam Kalitesinin İncelenmesi [Doktora Tezi]. Ortopedik Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Programı: Sağlık Bilimleri Enstitüsü: Hacettepe Ünversitesi. 2019.
Çam R, Salık Asar A. Total Kalça Protezli Hastalara Verilen Taburculuk Eğitiminin Günlük Yaşam Aktiviteleri ve Yaşam Kalitesine Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi. 2019; 12(4): 220-233.
Ware JE, Kosinski M, Gandek B, Aaronson NK, Apolone G, Bech P, et al. The factor structure of the SF-36 Health Survey in 10 countries: results from the IQOLA Project. International Quality of Life Assessment. J Clin Epidemiol 1998;51:1159-65. https://doi.org/10.1016/S0895-4356(98)00107-3 DOI: https://doi.org/10.1016/S0895-4356(98)00107-3
İşlevsellik, Yetiyitimi ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırması [Internet]. Erişim Tarihi: 30.11.2020.https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/42407/9241545429_tur.pdf?sequence=8&isAllowed=y
Clay FJ, Newstead SW, McClure RJ. A systematic review of early prognostic factors for return to work following acute orthopaedic trauma. Injury, Int. J. Care Injured, 2010;41(8):787–803. https://doi.org/10.1016/j.injury.2010.04.005 DOI: https://doi.org/10.1016/j.injury.2010.04.005
Cieza A, Stucki G. Content comparison of health-related quality of life (HRQOL) instruments based on the international classification of functioning, disability and health (ICF). Quality of Life Research, 2005;14(5):1225-1237. https://doi.org/10.1007/s11136-004-4773-0 DOI: https://doi.org/10.1007/s11136-004-4773-0
Cieza A, Hilfiker R, Chatterji S, Kostanjsek N, Üstün B T, Stucki G. The International Classification of Functioning, Disability and Health could be used to measure functioning. Journal of Clinical Epidemiology. 2009;62(9):899-911. https://doi.org/10.1016/j.jclinepi.2009.01.019 DOI: https://doi.org/10.1016/j.jclinepi.2009.01.019
Katz S, Ford AB, Moskowitz RW, Jackson BA, Jaffe MW. Studies of illness in the aged: the index of ADL: a standardized measure of biological and psychosocial function. Jama. 1963; 185(12):914-919. https://doi.org/10.1001/jama.1963.03060120024016 DOI: https://doi.org/10.1001/jama.1963.03060120024016
Altın M. Alzheimer tipi demans hastalarına bakım verenlerde tükenmişlik ve anksiyete [Doktora Tezi]. Psikiyatri Kliniği: İstanbul Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi;2006.
Alsina C, Trillas E, Moraga C. Combining degrees of impairment: the case of the index of Balthazard. Mathware and Soft Computing, 2003;10(1):23-4.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Adli Tıp Bülteni
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
