Delinquency Among Children Working on the Street in Aydın
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.200272476Keywords:
a child working on the street, child delinquencyAbstract
To define the social demographic characteristics of the children working on the streets, their conditions, and whether there is a connection between working on the streets and children delinquency have been the aim of this study. We surveyed 70 children working on the streets with their consent, talking to them individualy face to face. Cases were in the age group of 7-17. 46 cases ( % 65.8 ) were students, as well as working after school. Their success at school was about % 85.7 average and below average. Most of them worked as shoe shiners ( % 64.3 ). In most of the cases, they have migrated to Aydın, they were a part of a crowded main family living in 2 or 3 roomed houses. They had no time for themselves to socialize or to play. Physical child abuse was found as % 54.3. Smoking rate was % 30.0. Using alcohol and drugs in the past was not determined. Up to present date, 13 cases have left home ( %18.6 ), out of these cases 8 of them slept on the streets through the night. It is thought that this is a risk factor for street children. Cases showed a rate of % 22.9 committed offences. The rate of committed offences were determined less among the children going to school compared with children who never went to school or left school.
Key words: A child working on the street, child delinquency.
Downloads
References
Polat O. Adli Tıp. Der Kitabevi, İstanbul, 2000: 344-438.
Karatay A. Beyoğlu Bölgesi’nde Sokakta Çalışan Çocuklar ve Aileleri. 1.İstanbul Çocuk Kurultayı Araştırmalar Kitabı. İstanbul Çocukları Vakfı Yayınları, İstanbul, 1999: 425-451.
Yavuzer H. Çocuk ve Suç. 8.Baskı. Remzi Kitabevi, İstanbul, 1996.
Polat O. Sokak Çocukları. Özgün Ofset Matbaacılık, İstanbul, 2002.
Sağır A, Aral N. Sokakta Çalışan ve Çalışmayan Çocukların Aile Bireylerini ve Aile İlişkilerini Algılama Biçimlerinin İncelenmesi. 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Bildiriler Kitabı. İstanbul Çocuk Vakfı Yayınları, İstanbul, 1999: 551-559.
Savran B, Çekin N, Özdemir MH, Şen F. Adana’da 1994 yılında Farik-i Mümeyyizlik Muayeneleri Yapılan Olguların Değerlendirilmesi. 8.Ulusal Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1995: 289-293.
Özkök MS, Katkıcı U. Tekrarlayan Çocuk Suçluluğu. Adli Tıp Bülteni, 2000; 5(3): 208-210.
Hancı İH, Ege B. İzmir’de Suç İşleyen Çocukların Sosyolojik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1993; 9(1-4): 3-9.
Dülger HE, Hancı İH, Ertürk S, Coşkunol H. 1988-1991 Yılları Arasında Suç İşledikleri İddiasıyla Elazığ’da Farik- i Mümeyyizlik Muayenesi İçin Gönderilen Çocukların Demografik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1992; 8(1-4): 131-136.
Çoltu A, Hancı İH., Ege B, Demirçin S. 1988-1992 Yılları Arasında Bursa’da Farik-i Mümeyyizlik Muayenesine Gönderilen Çocukların Demografik Özellikleri. 7. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993: 51-58.
Hancı İH, Ege B. İzmir Islahevi’ndeki Hükümlü Çocukların Demografik Özellikleri. 7. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993: 333-341.
Işıktaç Y. Sosyolojik Açıdan Çocuk Suçluluğu ve Bir Hukuk Devleti Olan Türkiye’de Devletin Cezalandırma Yetisini Kullanış Biçimi. Mevzuat Dergisi, Ocak-1999; 2(13).
İlik B, Türkmen Z. İstanbul Sokaklarmda Çalışan Çocuklar Araştırma Projesi Kitabı. İstanbul: Temmuz 1994.
Yates G, Mackenzie R, Pennbridge J, Cohen E. A Risk Profile Comparison of Runaway and Non-runaway Youth. American Journal of Public Health, 1988; 78: 820-821. DOI: https://doi.org/10.2105/AJPH.78.7.820
Bao WN, Whitbeck LB, Hoyt DR. Abuse, Support and Depression Among Homeless and Runaway Adolescents. Journal of Health and Social Behavior, 2000; 41(4): 408-420. DOI: https://doi.org/10.2307/2676294
Smart RG, Walsh GW. Predictors of Depression In Stre- eth Youth. Adolescence, 1993; 28(109): 41-53.
Zeytinoğlu S. Sokakta Çalışan ve/veya Yaşayan Çocuklar: Sınıflandırmalar, Araştırmalar, Bazı Öneriler. İstanbul: Wald Yayını, 1994.
Hancı İH, Aktaş EÖ. İzmir Çocuk Mahkemesi’nde Davaları Sonuçlanan Çocukların Demografik Özellikleri: 1991-1993. Adli Tıp Dergisi, 1994; 10(1-4): 29-35.
Kendi İÖ, Hancı İ H. 1989-1994 Yılları Arasmda Ankara Çocuk Mahkemesi’nde Davaları Sonuçlanan Çocukların Demografik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1996; 12(1-4): 81-86.
Kök AN, Öztürk S, Arısoy Y, Çakmak MA. Çocuk Suçları ve Farik-i Mümeyyizlik. III.Ulusal Halk Sağhğı Günleri Kayseri, 5-7 Mayıs 1993.
Akyiiz G, Beyaztaş FY, Kuğu N, Analan E, Doğan O. Suç İşledikleri İddiasıyla Muayeneye Gönderilen Çocuk ve Ergenlerde Sosyodemografik ve Klinik Özelliklerin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, 2000; 5(2): 70-75.
Karagöz YM. Antalya’da Çocuk Suçluluğu. 8. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993: 155-160.
Gürpınar S, Hancı İH, Aktaş El). Trabzon’da Çocuk Suçluluğu. Karadeniz Tıp Dergisi, 1994; 7(1): 39-41.
Hancı İH., Ege B, Ertürk S. Adli Tıbba Farik-i Mümeyyizlik Muayenesi İçin Gönderilen Çocukların Demografik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1991; 7:103-109.
Tüzün B. İstanbul İlinde Suça İtilmiş Çocuklar Konusunda Yapılan Çalışmaların Genel Bir Değerlendirilmesi. 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Araştırmalar Kitabı. İstanbul: İstanbul Çocukları Vakfı Yayınları, 1999; 319-328.
Polat O. Çocuk ve Şiddet. Der Yayınları, İstanbul, 2001; 1.
İçli TG. Kriminoloji. Ankara: Semih Ofset Matbaacılık, 2001; 221-280.
Devlet İstatistik Enstitüsü Hane Halkı İşgücü Anketi, 1990.
Zeytinoğlu S. Sokakta Çalışan Çocuklar ve Sokak Çocukları. Çocukların Kötü Muameleden Korunması 1. Ulusal Kongresi, Ankara, 1991.
Hancı İH. Çocuk Suçluluğu: Aile ve Eğitim Etkisi. 7. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993; 199-209.
Karagöz YM., Karagöz(Demirçin) S. Çocuk Suçluluğu ve Ailenin Sosyo-Ekonomik Kültürel Düzeyi: Bir Anket Çahşması. 8. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993; 161-166.
Downloads
Published
Issue
Section
License
The Journal and content of this website is licensed under the terms of the Creative Commons Attribution (CC BY) License. The Creative Commons Attribution License (CC BY) allows users to copy, distribute and transmit an article, adapt the article and make commercial use of the article. The CC BY license permits commercial and non-commercial re-use of an open access article, as long as the author is properly attributed.
