Anahtar Kelimeler
çocuk istismarı
cinayet
adli tıp
adli psikiyatri
Nasıl Atıf Yapılır
Öz
İnsanın bir başka canlıyı özellikle de bir başka insanı bilerek isteyerek öldürmesi cinayet olarak adlandırılır. Bu durum, neredeyse her toplumda kabul edilemez bir insanlık suçudur. Bir bireyin kendi çocuğunu öldürmesine ise her zaman için sebepleri ve sonuçları bakımından anlaşılması ve anlamlandırılması çok daha zor ve karmaşık bir durum olarak bakılmıştır. Bu bağlamda çalışmamızın amacı; çocuk cinayetlerinin failleri ve sebepleri üzerinden irdelenirken, çocuk istismarının özel ve nadir bir türü olarak tanımlayabileceğimiz ‘Medea Kompleksini’ ele alarak çocuk istismarının tanınması, önlenmesi ve rehabilitasyon süreçlerinde yapılması gerekenleri adli tıbbi açıdan değerlendirilmesi şeklindedir. Bir çocuğun kendi ebeveynlerinden biri tarafından öldürülmesi, parental fiilisid olarak adlandırılmaktadır. Filiside etki eden faktörler incelendiğinde partnerden intikam alma (spouse revenge filicide) durumunun kadınlarda çok daha sık rastlanılıp, oldukça dikkat çekici olduğu görülmektedir. Bu durum “Medea Kompleksi” olarak adlandırılmaktadır. Adını mitolojik çağlardan alan bu karmaşık durum, hikayesi eşliğinde incelenerek çocuk istismarı kapsamında tartışılmıştır. Sonuç olarak; çocuk istismarı kaza dışı ve önlenebilir bir sebebe bağlı gerçekleşir. Yapılan birçok çalışmada bu olguların korunabilir olduğu tespit edildiğine göre; 21. yüzyılda istismardan koruyamadığımız her çocuk, insanlığımızın ayıbı olacaktır.
Referanslar
Eke SM. Tarihsel Gelişimi Açısından Çocuklarını Öldüren Anneler: Bir Derleme. J Ufuk Uni Institute Social Sci. 2014;2:57-63.
Liem M, Koenraadt F. A Comparative Study of Maternal Versus Paternal Child Homicide. Crim Behav Ment Health. 2008;18:166-76.
Bourget D, Grace J, Whitehurst L. A Review of Maternal and Paternal Filicide. J Am Acad Psychiatry Law. 2007;35:74-8.
Resnick PJ. Child Murder by Parents: A Psychiatric Review of Filicide. Am J Psychiatry. 1969;126:325-34.
Resnick PJ. Murder of the Newborn: A Psychiatric Review of Neonaticide. Am J Psychiatry. 1970;126:1414-20.
Torun F. Parental Alienation Syndrome. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approac Psychiatry. 2011;3(3):466-82.
Saatçioğlu Ö, Derin D, Uygur N. Mothers Who Murder Their Child. Yeni Symposium 2005;43:163-6.
Özer E, Tokdemir MB, Yıldırım A, Koçak U, Bütün C, Enginyurt Ö. Child Abuse Cases in Mythology. Cumhuriyet Med J. 2014;36:111-5.
Deineken EV. Zeus Adına, Bilmeceler, Argonotlar, Cep Yayınları 1. Baskı 1969 101-127.
Euripides, Medea ve Çocukları Mitos Boyut Yayınları 1.Baskı 2006 15-22.
Polat O. Klinik Adli Tıp. Seçkin Yayıncılık 1. Baskı, Ankara 2004; 85-131.
Kırcı GS, Yurtsever Turan N, Okumuş H, Birincioğlu İ Bir “Munchausen By Proxy” Sendromu Olgusu: Tanılamada Yaşanan Güçlükler. Turkiye Klinikleri J Foren Med. 2015;12(2):
Committee on Hospital Care and Committee on Child Abuse and Neglect. American Academy of Pediatrics. Medical Necessity for the Hospitalization of the Abused and Neglected Child. Pediatrics. 1998;101:715-6.
Kara B, Biçer Ü, Gökalp AS. Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı Hastalıkları Dergisi. 2004;47:140-51.
Kairys SW, Alexander RC, Block RW, et al. Guidelinesfor the Evaluation of Sexual Abuse of Children. Pediatrics. 1999;103:186-91.
Jain AM. Emergency Department Evaluation of Child Abuse. Emerg Med Clin North Am. 1999;17:575-93.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.