Öz
Amaç: İnsan vücudunun esneklik ve dayanıklılığı yaşlanmanın patofizyolojik değişiklikleri ile kaybolmaktadır. Bu nedenle, geriatrik bireylerde travma riski ve yaralanmada artış olması travma nedeniyle sağlık merkezlerine başvuran yaşlı hastalar için ciddi bir tedavi yaklaşımı gerektirir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 01/01/2011-31/12/2011 tarihleri arasında Adli Tıp Kurumu Bursa Adli Tıp Şube Müdürlüğü'ne başvurusu bulunan 15851 adli vaka arasından 207 adet 65 yaş ve üstü travma olgusu retrospektif olarak incelendi. Tüm veriler adli raporlardaki tıbbi kayıtlardan elde edildi. Olgular yaş, cinsiyet, yaralanma nedeni, travma türü, kemik kırıklarının lokalizasyonu ve tedavi türü şeklinde değerlendirildi.
Bulgular: 15.851 adli olgunun 219'u 65 yaş ve üzeri idi. Bu olgulardan 207'si (%94.5) travmaya maruz kalmıştı. 207 olgunun, 138'i (%66.7) erkek, 69'u (%33.3) kadındı. Travmanın en yaygın türleri sırasıyla fiziksel saldırı %65.7 (n=136) ve motorlu taşıt kazaları %27,1 (n=56) olarak tespit edildi. Baş en sık maruz kalınan vücut bölgesi olarak izlendi. Olguların 97'si (%46.9) konservatif olarak, 43'ü (%20.8) cerrahi olarak tedavi edilmişti. Travmatik kemik kırıkları 64 (%31) olguda tespit edildi.
Sonuç: Çalışmamız, geriatrik adli olguların çoğunluğunun travmatik nedenler ile tıbbi merkezlere başvurduğunu göstermektedir. Bu sonuçlar, geriatrik yaş grubunda önlenebilir travma nedenleri konusunda sosyal duyarlılığın artmasını sağlayacaktır.
Anahtar Sözcükler: Travma, Geriatri, Adli olgu, Yaralanma.
Referanslar
http://www.who.int/healthinfo/survey/ageingdefnolder/en (Dec 18, 2015)
http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16057 (Dec 18, 2015)
Runciman P, Currie CT, Nicol M et al. Discharge of elderly people from an accident and emergency department: evaluation of health visitor follow-up. J Adv Nurs 1996; 24:711-8.
Schwab CW, Kauder DR. Trauma in the geriatric patient. Arch Surg. 1992; 127(6):701-6.
Ma OJ, DeBehnke DJ. Geriatric trauma. In: Tintinalli J, Kelen GD, Stapcznski JS, editors. Emergency Medicine, A comprehensive Study Guide, 5th ed. New York: McGraw-Hill; 1999.p.1623-7.
Rubenstein LA, Robbins AS, Josephson KR. The value of assessing falls in an elderly population – A randomized clinical trial. Ann İntern Med 1990; 15:113-308.
Baum SA, Rubenstein LZ. Old people in the emergency room: age-related differences in emergency department use and care. J A Geriatr Soc 1987; 35(5):398-404.
İkizceli İ, Sözüer EM, Bedirli A, Yıldırım C, Günay N, Yürümez Y. Multitravmalı hastaların prognozunu belirlemede yaş faktörü. Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery 1999; 5(1):40-2.
Ünsal A, Çevik AA, Metintaşı S, Arslantaşı D, İnan OÇ. Yaşlı hastaların acil servise başvuruları. Geriatri 2003; 6(3):83-88.
Kök AN, Özturk S. Tunalı İ. Yatarak Tedavi Gören 959 Adli Vakanın Retrospektif Değerlendirilmesi. J For Med. 1992; 8(1-2-3-4): 93-98.
Polat O, İnanıcı MA, Aksoy ME. Adli Tıp Ders Kitabı. Nobel Tıp Kitapevi 1997; 140-141, 175-176.
Elder Abuse and Neglect, Recognizing Elder Abuse. http://www.oactrees.org/elder.
Walsh CA, Yon Y. Developing an empirical profile for elder abuse research in Canada. J Elder Abuse Negl. 2012; 24(2):104-19.
Switzer JA, Michienzi AE. Elder abuse: an update on prevalence, identification, and reporting for the orthopaedic surgeon. J Am Acad Orthop Surg. 2012; 20(12):788-94.
Bilgin NG, Mert E. The Characteristics of Geriatric Forensic Cases. Turkish Journal of Geriatrics 2005; 8(1): 13-16.
Kandiş H, Karakuş A, Katırcı Y, Karapolat S, Kara İH. Geriatric population and forensic traumas. Turkish Journal of Geriatrics 2011; 14(3) 193-198.
Güneytepe Üİ, Aydin ŞA, Gökgöz Ş, Özgüç H, Ocakoğlu G, Aktaş H. Factors affecting mortality and scoring systems in elderly trauma patients. Uludağ Medical Journal 2008. 34 (1) 15-19.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.