Anahtar Kelimeler
adli rapor
travma
Nasıl Atıf Yapılır
Öz
Amaç: Yüz bölgesine gelen travmalarda anatomik yapısı veyerleşimi nedeniyle en sık burun kemiği kırıkları görülmektedir. Adli tıp şube müdürlüklerine yansıyan nazal kırıklı olgularda, rapor düzenleme aşamasında sıkıntılar yaşanmaktadır. Bu çalışmada, burun kemik kırıklarının adli travmatoloji açısından değerlendirilmesi ve raporlama aşamasında yaşanan aksaklıkların vurgulanması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 01 Haziran 2011-31 Mayıs 2014 tarihleri arasında Eskişehir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nce düzenlenen 24306 adli rapordan, burun kemiği kırığı saptanan 1306 olgu retrospektif olarak incelenerek değerlendirme kapsamına alındı.
Bulgular: 1306 olguya, travma ağırlığı açısından rapor düzenleyebilmek için toplam, 2104 yazışma yapılmıştır. 764 olguda 1 kez, 17 olguda 2 kez olmak üzere ek belge, grafi veya konsültasyon istenilmiştir. Olguların yaş ve cinsiyetleri literatürle uyumlu bulunmuştur.
Sonuç: Uzun vadede, sağlık kuruluşlarında adli tıp uzmanı istihdamının artırılması, kısa vadede ise illerde sağlık kuruluşlarına ait veri sistemlerine adli tıp şube müdürlüklerinin de entegre edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Anahtar kelimeler: Nazal kırık, Adli rapor, Travma.
Referanslar
Kılıçoğlu SS. Mikroskobi düzeyinde kırık iyileşmesi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 2002;55(2):143-150
Mathog Robert H, Arden Richard L, Marks Steven C. Burun ve Paranasal Sinüs Travmaları, Nobel Tıp Kitabevleri Ltd; 1995. p.21-37.
Yi CR, Kim YJ, Kim H, Nam SH, Choi YW. Comparison Study of the Use of Absorbable and Nonabsorbable Materials as Internal Splints after Closed Reduction for Nasal Bone Fracture. Arch Plast Surg 2014;41(4):350-354. Available from: http://synapse.koreamed.org/DOIx.php?id=10.5999/aps.2014.41.4.350 PubMed PMID: 25075356. https://doi.org/10.5999/aps.2014.41.4.350.
Kaul R, Sagar S, Singhal M, Kumar A, Jaipuria J, Misra M. Burden of Maxillofacial Trauma at Level 1 Trauma Center. Cranial Maxillofac Trauma Reconstruction 2014;07(02):126-130. Available from: http://www.thieme-connect.de/DOI/DOI?10.1055/s-0034-1371539 PubMed PMID: 25071877. https://doi.org/10.1055/s-0034-1371539.
Karagama YG, Newton JR, Clayton MGG. Are nasal fractures being referred appropriately from the accident and emergency department to ENT. Injury 2004;35(10):968-971. Available from: http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0020138304000439 PubMed PMID: 15351658. https://doi.org/10.1016/j.injury.2004.02.004.
Yabe T, Ozawa T, Sakamoto M, Ishii M. Pre- and Postoperative X-ray and Computed Tomography Evaluation in Acute Nasal Fracture. Annals of Plastic Surgery 2004;53(6):547-553. Available from: http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?sid=WKPTLP:landingpage&an=00000637-200412000-00007 PubMed PMID: 15602251. https://doi.org/10.1097/01.sap.0000139567.23921.2a.
Mondin V, Rinaldo A, Ferlito A. Management of nasal bone fractures. Am J Otolaryngol 2005;26(3):181-185. Available from: http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0196070904001802 PubMed PMID: 15858774. https://doi.org/10.1016/j.amjoto.2004.11.006.
Toygar M, Şenol E, Can Ö. Burun Kemik Kırıklarının Adli Tıp Açısından Değerlendirilmesi. Turkiye Klinikleri J of Foren Med 2007;4:17-22.
Balcı Y, Güzel S, Çetin G. Yeni Türk Ceza Kanunu’nda tanımlanan yaralama suçlarının adli tıp açısından değerlendirilmesi. In; Editör; Balcı Y. Herkes için adli tıp cep kitabı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları Eskişehir 2008:203-235.
Sayın İ, Ekizoğlu O, Yazıcı ZM, Erdim İ, Kayhan FT. Nazal fraktürlerin değerlendirilmesi ve adli tıp yaklaşımı. Adli Tıp Bülteni 2010;15(3):99-103.
Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, Baykal B, Celasun B, Koç S. Acil servis hizmetine katılan hekimlerin acil olgularda hekim sorumluluğu ve adli tıp sorunları konusundaki bilgi ve düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi 2003;4(2):175-179.
Salaçin S, Tuncer İ, Erkocak, EU. Türkiye'de Mezuniyet Öncesi ve Sonrası Adli Tıp Eğitiminin Sorunları. Adli Tıp Dergisi 1993;9(1-4):17-22.
Karbeyaz K, Gündüz T, Akkaya H, Urazel B, Kökçüoğlu MA. Adli raporlara dikkat; Eskişehir deneyimi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2012;21(5):292-296.
Çolak B, Demirbaş İ, Albayrak Ü. Geçici adli raporların önemi; Olgu sunumu. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2005;14(7):161-164.
Kafadar H, Kafadar S. Burun kemiği kırıklarının Türk Ceza Kanunu çerçevesinde değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2013;18(1):20-24.
Cil Y, Kahraman E. An analysis of 45 patients with pure nasal fractures. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2013;19(2):152-156. Available from: http://www.tjtes.org/eng/jvi.aspx?pdir=travma&plng=eng&un=UTD-43966 PubMed PMID: 23599200. https://doi.org/10.5505/tjtes.2013.43966.
Hwang K, You SH, Kim SG, Lee SI. Analysis of Nasal Bone Fractures; A Six-year Study of 503 Patients. Journal of Craniofacial Surgery 2006;17(2):261-264. Available from: http://content.wkhealth.com/linkback/openurl?sid=WKPTLP:landingpage&an=00001665-200603000-00010 PubMed PMID: 16633172. https://doi.org/10.1097/00001665-200603000-00010.
Tezer MS, Dede D, Yılmaz Y, Sarı K, Sayın B, Yıldırım M et al. Nazal fraktürlerin tespitinde direk grafiler ve bilgisayarlı tomografinin yeri. Turk Arch Otolaryngol 2006;44(3):137-140.
Bilgin NG, Dokgöz H, Kar H. Eski ve yeni Türk Ceza Yazası’na göre düzenlenen adli raporların karşılaştırılması. Adli Tıp Bülteni 2006;11(2):64-70.
Küçüker H, Aksu A. 1997-2001 yıllarında Fırat Üniversitesi hastanesi acil servisine başvuran trafik kazası olgularının değerlendirilmesi. Acil Tıp Dergisi 2003;3(2):11-15.
Küçüker H. Acil servise gelen ölümle sonuçlanmayan travmatik adli olguların ve raporların değerlendirilmesi. Acil Tıp Dergisi 2003;3(4):19-23.
Altun G, Azmak D, Yılmaz A, Yılmaz G. Trakya Üniversitesi tıp fakültesi acil servisine başvuran adli olguların özellikleri. Adli Tıp Bülteni 1997;2(2):62-66.
Çekin N, Savran B, Hilal A, Gülmen MK, Alper B, Bilgin N, et al. Adana’da kaza dışı yaralanma olgularında adli raporların değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2000;5(2):130-133.
Bilgin NG, Canbaz H, Mert E. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi acil servisine başvuran adli olguların özellikleri. Adli Bilimler Dergisi 2004;3(4):37-44.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.