Radyasyon Maruziyetinde Postmortem İncelemeler
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.2011162728Anahtar Kelimeler:
radyoaktif elementler- otopsi- güvenlik- iş sağlığıÖz
Radyoaktif maddelerin tanı ve tedavi amaçlı kullanımları dışında, yaralama ya da öldürme amacıyla da kullanılma ihtimali bu konunun adlî tıp açısından değerlendirilmesini zorunlu kılmaktadır . Türk Ceza Kanunu'na göre; yaralanmaya neden olan etkenin vücutta meydana getirdiği hasarın ağırlık derecesi, mahkeme tarafından suçluya verilecek cezanın belirlenmesinde önem taşımaktadır. Kimyasal, biyolojik ve nükleer silâhlarla adam öldürme suçu Türk Ceza Kanunu'na göre “nitelikli kasten adam öldürme” kapsamında değerlendirilmekte ve ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasını öngörmektedir. Bu kapsamda, radyoaktif madde kullanılarak gerçekleştirilen öldürme eylemlerinde, ölüm nedeninin belirlenebilmesi için otopsi ve postmortem incelemelerin yapılması yasal olarak hekimlerden talep edilebilmektedir. Bu tür olguların otopsi işlemleri sırasında alman genel güvenlik önlemlerinin yanı sıra ek güvenlik önlemlerinin alınması gerekmektedir. Bu önlemler morg ve defin işlemlerini de kapsamalıdır. Radyasyondan korunma yöntemleri, radyoaktif maddenin fiziksel ve biyolojik olarak radyasyon yayım özelliği ile yarılanma ömrüne bağlıdır. Bu nedenle, otopsi öncesinde, radyasyon miktarı ölçülerek potansiyel risk değerlendirilmesi yapılmalı, gerektiğinde radyasyon güvenliği ile ilgili uzmanlardan yardım istenilmelidir. Bu yazıda radyoaktif madde içeren cesetlerde yapılacak postmortem incelemeler sırasında dikkat edilmesi gereken konular ele alınmıştır.
Anahtar kelimeler: Radyoaktif elementler, otopsi, güvenlik, iş sağlığı
İndirmeler
Kaynaklar
Türk Ceza Kanunu (Kanun No:5237)
Tuğcu H, Zeyfeoğlu Y, Ortatatlı M, Toygar M, Safalı M. Kimyasal Ajanlara Bağlı Ölümlerde Otopsi Güvenliği. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 2006;63(l,2,3):135-8.
Singleton M, Start RD, Tindale W, Richardson C, Conway M. The radioactive autopsy: safe working practices Histopathology 2007;51(3):289-304. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1365-2559.2007.02768.x
JL Burton. Health and safety at necropsy. J Clin Pathol 2003;56:254-260. DOI: https://doi.org/10.1136/jcp.56.4.254
Nolte KB, Taylor DG, Richmond JY. Biosafety considerations for autopsy. Am J Forensic Med Pathol. 2002;2:107-122. DOI: https://doi.org/10.1097/00000433-200206000-00001
Hanzlick R. Medical Examiners, Coroners, and Public Health. A Review and Update. Arch Pathol Lab Med 2006;130:1274-1282. DOI: https://doi.org/10.5858/2006-130-1274-MECAPH
World Health Organization. Preliminary dose estimation from the nuclear accident after the 2011 Great East Japan earthquake and tsunami. World Health Organization 2012. (NLM classification: WN 665).
A.S.Paschoa, F.Steinhäusler. Chapter-3: Terrestrial, Atmospheric and Aquatic Natural Radioactivity. (In: Radioactivity in the Environment). Vol. 17, 2010, pp:29-85).
H.Dörr, V.Meineke. Acute radiation syndrome caused by accidental radiation exposure - therapeutic principles. BMC Medicine 2011;9:126. DOI: https://doi.org/10.1186/1741-7015-9-126
Atakan Y. îyonlayıcı Radyasyon. Bilim ve Teknik Dergisi. Tübitak Yayınları. Nisan 2006 Sayısı Eki.
Naoyuki Shigematsu, Junichi Fukada, Toshio Ohashi, Osamu Kawaguchi and Tetsuya Kawata. Nuclear Disaster after the Earthquake and Tsunami of March 11. Keio JMed2012;61(l):28-34. DOI: https://doi.org/10.2302/kjm.61.28
Cassel, G.; Eriksson, H.; Sandström, B. MASH scenarios, 2008; EU MASH project 2007209. In Proceedings of the 18th Nuclear Medical Defence Conference and EU-MASH-Symposium, Munich, Germany, ll-12February2009.
Togay YE. Radyasyon ve Biz. TAEK Radyasyon Sağlığı ve Güvenliği Dairesi, Ankara, 2002.
Forty-SixthAnnual Meeting oftheNational Council on Radiation Protection and Measurements. Hyatt Regency Bethesda One Bethesda Metro Center. March 8-9,2010.
A.G. Nyberg, D.Stricklin, Âke Sellström. Mass Casualties and Health Care Following the Release of Toxic Chemicals or Radioactive Material—Contribution of Modem Biotechnology. Int. J. Environ. Res. Public Health2011;8:4521-4549. DOI: https://doi.org/10.3390/ijerph8124521
E. Cardis, M. Hatch. The Chernobyl accident -an epidemiological perspective. Clin Oncol (R Coll Radiol) 2011 ;23(4):251-260. DOI: https://doi.org/10.1016/j.clon.2011.01.510
Beyzadeoğlu M, Ebruli CC. Temel Radyasyon Onkolojisi. GATABasımevi,Ankara.2008;7-67.
Dalgıç M, Tuğcu H, Can İÖ, Özarslan A. Otopside Biyogtivenlik. Adli Tıp Dergisi 2004; 18(2):61-66.
United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiation (UNSCEAR). Sources and effects of ionising radiation. Vol. 1: Sources, Annex D, Medical radiation exposures. New York: United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiation 2000.
Start RD, Tindale W, Singleton M, Conway M, Richardson C. Radioactive prostatic implants: a potential autopsy hazard. Histopathology 2007;51(2):246-8. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1365-2559.2007.02753.x
Lichtenstein GR. Technical Considerations in the Handling of a Cadaver Having Received Radioiodine Prior to Death.The Journal of Nuclear Medicine Vol 33 no 11; 1992:2059-2060.
Parthasarathy KL, Komerek M, Quain B, Bakshi SP, Qureshi F, Shimaoka K, Rao U, Adamski JS, Bender MA. Necropsy of a cadaver containing 50 mCi of sodiuml31 iodide. JNuclMed 1982;23(9):777-80.
Schraml FV, Parr LF, Ghurani S, Silverman ED. Autopsy of a cadaver containing strontiıım-89-chlorid. JNuclMed 1997;38(3):380-382.
ICRP, 2007. The 2007 Recommendations of the International Commission on Radiological Protection. ICRP Publication 103. Ann. ICRP 37 (2-4).
Yaren H, Karayılanoglu T. Radyasyon ve insan sağlığı üzerine etkileri. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2005;4:4
https://rpop.iaea.org/RPOP/RPoP/Content /InformationFor/HealthProfessionals/3_NuclearMedi cine/TherapeuticNuclearMedicine/TNMAccIncident s.htm (Erişim Tarihi: Ocak 2013).
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
