Nazal Fraktürlerin Değerlendirilmesi ve Adli Tıp Yaklaşımı

Yazarlar

  • İbrahim Sayın Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi KBB Kliniği
  • Oğuzhan Ekizoğlu Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Adli Tıp Birimi
  • Zahide Mine Yazıcı Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi KBB Kliniği
  • İbrahim Erdim Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi KBB Kliniği
  • Fatma Tülin Kayhan Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi KBB Kliniği

DOI:

https://doi.org/10.17986/blm.2010153714

Anahtar Kelimeler:

nazal fraktür- etyoloji- adli tıp

Öz

Bu çalışmada kliniğimize başvuran nazal fraktür olgularının değerlendirilmesi ve nazal fraktürlerde güncel adli tıbbi yaklaşımın sunulması amaçlanmıştır. Bu amaçla Ocak 2009-Ocak 2010 tarihleri arasında kliniğimize maksillofasyal fraktür ile başvuran olgulardan nazal fraktür tanısı alan ve tedavi edilen hastalar geriye dönük olarak değerlendirilmiştir.Çalışmamızda toplam 580 olgu saptandı. Nazal fraktür sıklığı tüm maksillofasyal kırıklar arasında %84,9’ du (n:580/683). Ortalama başvuru yaşı 28,4 idi (8 ay-84 yaş). Olguların 479’ u (%82,6) erkek iken 101 ’i (%17,4) kadındı. En sık rastlanan 3 neden etkili eylem (n:216, %37,2), düşme (n:122, %21) ve araç içi trafik kazası (n:34, %5,9) idi. Fraktürlerin 41’ i (%7,1) açık kırıkken, 539T (%92,9) kapalı fraktürlerdi. Kapalı fraktürler arasında 205 (%35,3) hastada deplase nazal fraktür saptanırken deplase olmayan nazal fraktür sayısı 334 (%57,6) idi. Nazal fraktürler maksillofasyal travmalar içinde sık rastlanılır ve erken dönem komplikasyonlar dışında uzun dönemde burun yapısında değişikliğe neden olabilir. Etyoloji sıklıkla etkili eylem, trafik veya iş kazası gibi nedenler olduğundan tüm olguların kayıt altına alınması ve bu olgularda güncel adli tıbbi yaklaşımın bilinmesi önemlidir.

Anahtar kelimeler: Nazal fraktür, etyoloji, adli tıp

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Kaynaklar

Balcı Y, Güzel S, Çetin G. Yeni Türk Ceza Kanunu Çerçevesinde Düzenlenecek Adli Raporlar İçin Kılavuz. Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi. İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi STED no:48 2006;155-84

Topçu İ, Yorgancılar E. Nazal fraktür, septum fraktürü ve septum hematomuna yaklaşım. Türkiye Klinikleri J E.N.T.-Special Topics 2008;l(4):68-76

Ondik MP, Lipinski L, Dezfoli S, Fedok FG. The treatment of nasal fractures: a changing paradigm. Arch Facial Plast Surg 2009; 11 (5) :296-302 DOI: https://doi.org/10.1001/archfacial.2009.65

Reilly MJ, Davison SP. Open vs closed approach to the nasal pyramid for fracture reduction. Arch Facial Plast Surg 2007;9(2):82-6 DOI: https://doi.org/10.1001/archfaci.9.2.82

Montovani JC, de Campos LM, Gomes MA, de Moraes VR, Ferreira FD, Nogueira EA. Etiology and incidence facial fractures in children and adults. Braz J Otorhinolary- ngol 2006;72(2):235-41 DOI: https://doi.org/10.1016/S1808-8694(15)30061-6

Thiede O, Krömer JH, Rudack C, Stoll W, Osada N, Schmäl F. Comparison of ultrasonography and conventional radiography in the diagnosis of nasal fractures. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 2005;131(5):434-9 DOI: https://doi.org/10.1001/archotol.131.5.434

Kucik CJ, Clenney T, Phelan J. Management of acute nasal fractures. Am Fam Physician 2004;70(7):1315-20

Cavalcanti AL, Melo TR. Facial and oral injuries in Brazilian children aged 5-17 years: 5-year review. Eur Arch Pa- ediatr Dent 2008;9(2):102-4 DOI: https://doi.org/10.1007/BF03262619

Kim MG, Kim BK, Park JL, et al. The use of bioabsorbab- le plate fixation for nasal fractures under local anaesthesia through open lacerations. J Plast Reconstr Aesthet Surg 2008;61(6):696-9 DOI: https://doi.org/10.1016/j.bjps.2006.12.005

Erdmann D, Follmar KE, Debruijn M, et al. A retrospective analysis of facial fracture etiologies. Ann Plast Surg 2008;60(4):398-403 DOI: https://doi.org/10.1097/SAP.0b013e318133a87b

Cantrill SV. Facial trauma. In: Rosen P, ed. Emergency Medicine: Concepts in Clinical Practice. Vol 1. 4th ed. St. Louis, Mo: Mosby-Year Book; 1998:459

Smith JA. Nasal emergencies and sinusitis. In: Tintinalli JE, Ruiz E, Krome RL, eds. Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide. 4th ed. New York, NY: McGraw-Hill Publishing; 1996:1087-91

Hwang K, You SH, Lee HS. Outcome analysis of sports- related multiple facial fractures. J Craniofac Surg 2009;20(3):825-9 DOI: https://doi.org/10.1097/SCS.0b013e3181a14cda

Afolabi OA, Alabi BS. Aetilogical profile of nasal trauma in Llorin North Central Nigeria. Nijer J Med 2010;19(4):348-51

Fornazieri MA, YamagutiHY, MoreiraJM, Nawarro PL, Heshiki RE, Takemoto LE. Fracture of nasal bones: an epidemiologic analysis. Int Arch Otorhinolaryngol 2008 ; 12(4) :498-501

Aygıt C, Top H, Baş S. 175 yüz kırıklı hastamn retrospek- tif incelenmesi. Cerrahpaşa J Med 2004;35:1-8

Alvi A, Doherty T, Lewen G. Facial fractures and conco- minant injuries in trauma patients. Laryngoscope 2003;113:102-106 DOI: https://doi.org/10.1097/00005537-200301000-00019

Mondin V, Rinaldo A, Ferlito A. Management of nasal bone fractures. Am J Otolaryngol 2005;26:181-185 DOI: https://doi.org/10.1016/j.amjoto.2004.11.006

Nigam A, Goni A, Benjamin A, Dasgupta AR. The value of radiographs in the management of the fractured nose. Arch Emerg Med 1993;10:293-7 DOI: https://doi.org/10.1136/emj.10.4.293

Sharp JF, Denholm S. Routine X-rays in nasal trauma: the influence of audit on clinical practice. J R Soc Med 1994;87:153-4 DOI: https://doi.org/10.1177/014107689408700313

Toygar M, Şenol E, Can İÖ, Karahatay S, Durmaz A, Tuğcu H, Safali M. Burun kemik kırıklarının adli tıp açısından değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri J Foren Med 2007;4:17-22

Motomura H, Muraoka M, Tetsuji MY, Ozawa MT, Nase MK. Changes in nasal fresh bone fractures with time on CT scans. Ann Plast Surg 2001;47:620-24 DOI: https://doi.org/10.1097/00000637-200112000-00007

İndir

Yayınlanmış

2010-12-01

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Sayın İbrahim, Ekizoğlu O, Yazıcı ZM, Erdim İbrahim, Kayhan FT. Nazal Fraktürlerin Değerlendirilmesi ve Adli Tıp Yaklaşımı. Bull Leg Med. 2010;15(3):99-103. https://doi.org/10.17986/blm.2010153714