Samsun’da Cinayet Kurbanı Çocuklar 1998-2007

Yazarlar

  • Berna Aydın Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı
  • Ahmet Turla Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı
  • Neva Danışkan Sataloğlu Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı

DOI:

https://doi.org/10.17986/blm.2009141685

Anahtar Kelimeler:

çocukluk çağı- cinayet

Öz

Küresel bir halk sağlığı sorunu olan şiddetin tüm türleri, dünyanın her yerinde görülmektedir. Kendi kendini yaralama, kişilerarası ya da toplu şiddet sonucu, her yıl bir milyondan fazla kişi ölmekte ve çok daha fazlası da yaralanmaktadır. Yaşanan şiddetten çocuklar ve gençler de etkilenmekte olup 2000 yılı verilerine göre, dünyada 199.000 (Yüzbinde 9.2) genç cinayeti olduğu, şiddet sonucu günde ortalama 10-29 yaş arası 565 çocuk, adölesan ve genç erişkinin öldüğü bildirilmektedir. Bu çalışmada, Samsun İl merkezinde meydana gelen 0-18 yaş grubu cinayet olguları değerlendirilerek, çocukluk çağı cinayetlerine yönelik bazı çıkarımlarda bulunmak amaçlanmıştır. Samsun Adliyesi’ndeki kayıtlar retrospektif olarak incelenerek; 10 yıllık (1998-2007) sürede Samsun Ağır Ceza Merkezi bölgesinde gerçekleştirilen 0-18 yaş grubu 18 cinayet olgusuna ait veriler değerlendirilmiştir. Olguların %77,8 (14 olgu)’i erkektir ve en fazla olgu (11 olgu) 16-18 yaş grubundadır. İki olguda sanık belirlenememiş olup, 2’sinde annesi, l’inde babası, 8’inde arkadaşı, akrabası ya da komşusu, 5 olguda ise tanımadığı bir kişidir. Sadece 2 olguda ölüme neden olan olay evde meydana gelmiştir. Olguların çoğunda (12 olgu) ateşli silah ya da kesici-delici alet kullanılmıştır. Cinayet öncesi sanıkla aralarmda tartışma olduğu bildirilen olgu sayısı 11’dir. Çocuğun yaşama ve sağlıklı olarak yaşamını sürdürme hakkının korunması için birey ve toplum olarak gerekli önlemleri almamız ve toplumsal şiddetin azaltılmasına yönelik çalışmalar yapmamız gerekmektedir.

Anahtar kelimeler: Çocukluk çağı, cinayet

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Kaynaklar

Balo YS. Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme. Teori ve Uygulamada Çocuk Ceza Hukuku, Ankara, Adil Yayınevi, 2003;45-93:24-42.

Polat O. Adli Tıp. DER Yayınları, İstanbul; Aralık 2000:326-83.

Çöloğlu AS, Çakalır C. Çocuk Ölümleri. Ed. Soysal Z, Çakalır C. Adli Tıp, Cilt I, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları, İstanbul 1999:377-404.

TC. Anayasası, Kabul Tarihi: 07.11.1982, K.no:2709 http://www.tbmm.gov.tr/Anayasa.htm. Erişim tarihi: 18.09.2008

Mercy JA, Butchart A, Farrington D, Cerda' M. Chapter 2. Youth violence. In; World report on violence and health. Edited by; Etienne G. Krug, Linda L. Dahlberg, James A. Mercy, Anthony B. Zwi and Rafael Lozano, World Health Organization, Geneva 2002, http://www.who.int/violence_injury_pre- vention/violence/world_report/en/full_en.pdf. Erişim tarihi: 03.04.2008

Runyan D, Wattam C, Ikeda R, Hassan F, Ramiro L. Chapter 3. Child abuse and neglect by parents and other caregivers. In; World report on violence and health. Edited by; Etienne G. Krug, Linda L. Dahlberg, James A. Mercy, Anthony B. Zwi and Rafael Lozano, World Health Organization, Geneva 2002, http:/ / www.who.int/violence_injury_preventi- on/violence/world_report/en/full_en.pdf. Erişim tarihi: 03.04.2008

ABD Ulusal Sağlık İstatistikleri. CDC: National Center for Injury Prevention and Control. WIS- QARS fatal injuries: leading causes of death reports, http://webappa.cdc.gov/sasweb/ncipc/leadca- us.html. Erişim tarihi: 18.9.2008

Batalis NI, Collins KA. Adolescent death: a 15-year retrospective review. J Forensic Sei 2005;50(6):1444-9.

Tıraşçı Y, Gören S. Diyarbakır’da Çocuk ve Adole- san Cinayetleri. Dicle Tıp Dergisi 2007;34(2):120-2.

Yavuz Y, Yürümez Y, Küçüker H, Fidan H, Korkmaz M. Traumatic Childhood Deaths in Afyonkara- hisar. Marmara Medical Journal 2007;20(3):167-71.

Çekin N, Hilal A, Gülmen MK, Kar H, Aslan M, Özdemir MH. Medicolegal Childhood Deaths in Adana, Turkey. Tohoku J Exp Med 2005;206:73-80. DOI: https://doi.org/10.1620/tjem.206.73

Aydın B, Karaarslan B. Samsun’da çocukluk çağı adli ölüm olgularının incelenmesi (1998-2003). Adli Bilimler Dergisi 2005;4(2):25-32.

Vanamo T, Kauppi A, Karkola K, Merikanto J, Räsänen E. Intra-familial child homicide in Finland 1970-1994: incidence, causes of death and demographic characteristics. Forensic Sei Int 2001;17:199-204. DOI: https://doi.org/10.1016/S0379-0738(00)00408-4

Muscat JE. Characteristics of childhood homicide in Ohio, 1974-84. Am J Public Health 1988;78(7):822-4. DOI: https://doi.org/10.2105/AJPH.78.7.822

Moskowitz H, Laraque D, Doucette JT, Shelov E. Relationships of US youth homicide victims and their offenders, 1976-1999. Arch Pediatr Adolesc Med 2005;159(4):356-61. DOI: https://doi.org/10.1001/archpedi.159.4.356

Bennett MD Jr, Hall J, Frazier L Jr, Patel N, Barker L, Shaw K. Homicide of children aged 0-4 years, 2003-04: results from the National Violent Death Reporting System. Inj Prev 2006;12:39-43. DOI: https://doi.org/10.1136/ip.2006.012658

Karagöz YM, Atılgan M, Karagöz (Demirçin) S, Akman R. Adli çocuk otopsileri. III. Adli Bilimler Kongresi, poster bildiri. Adli Tıp Bülteni 1999;4(3):120-2.

Arslan MM, Kar H, Çekin N, Karanfil R. Adana’da 1997-2001 yılları arasında otopsisi yapılan çocukluk çağı ölüm olgularının retrospektif olarak değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2004;9(2):37-42. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.200492536

Köknel Ö. Bireysel ve Toplumsal Şiddet. 1. Baskı, Altın Kitaplar Yayınevi, İstanbul 1996:17-26.

Yavuzer H. Çocuk Psikolojisi. 11. Baskı, Remzi Kitabeyi, İstanbul 1994:279-96.

Tüzün B, Sözen Ş, Çöpür M, Akkay E. Ergenlik Dönemi Çocuk İntiharları, Özellikleri ve İntihar Yöntemleri. Çocuk Forumu Dergisi 2000;3(4):18-22.

Merrick J, Morad M. Children and homicide. Int J adolesc Med Health 2002;14:245-7. DOI: https://doi.org/10.1515/IJAMH.2002.14.3.245

Lyman JM, McGwin G Jr, Malone DE, Taylor AJ, Brissie RM, Davis G, Rue LW 3rd. Epidemiology of child homicide in Jefferson County, Alabama. Child Abuse Negl 2003;27:1063-73. DOI: https://doi.org/10.1016/S0145-2134(03)00166-2

Dean PJ. Child homicide and Infanticide in New Zealand. Int J Law Psychiatry 2004;27:339-48. DOI: https://doi.org/10.1016/j.ijlp.2003.03.001

Hagelstam C, Häkkänen H. Adolescent homicides in Finland: offence and offender characteristics. Forensic Sei Int 2006;164:110-5. DOI: https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2005.12.006

Kumar V, Li AK, Zanial AZ, Lee DA, Salleh SA. A study of homicidal deaths in medico-legal autopsies at UMMC, Kuala Lumpur. J Clin Forensic Med 2005;12(5):254-7. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jcfm.2005.02.007

Aksoy E, İnanıcı A, Çolak B, Polat O. Çocuk Ölümleri. 1. Adli Bilimler Kongresi, 12-15 Nisan 1994, Adana.

Demirci Ş, Doğan KH, Erkol Z, Deniz İ, Günaydın İG. Konya’da 2001-2006 yılları arasında meydana gelen 0-18 yaş grubu ölümler. VII. Adli Bilimler Sempozyumu, 24-27 Mayıs 2007, Gaziantep.

İndir

Yayınlanmış

2009-04-01

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Aydın B, Turla A, Sataloğlu ND. Samsun’da Cinayet Kurbanı Çocuklar 1998-2007. Bull Leg Med. 2009;14(1):16-21. https://doi.org/10.17986/blm.2009141685