Aydın’da Sokakta Çalışan Çocuklarda Suçluluk
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.200272476Anahtar Kelimeler:
sokakta çalışan çocuk- çocuk suçluluğuÖz
Sokakta çalışan çocukların sosyo-demografik özelliklerini belirlemek, içinde bulundukları koşulları ve sokakta çalışma ile çocuk suçluluğu arasmda ilişki olup olmadığını saptayabilmek amacıyla, sokakta çalışan 70 çocuk üzerinde, rızaları alınarak, birebir yüz yüze görüşülerek anket yapıldı. Olgularımız 7-17 yaş grubundaydı. 46 olgu (% 65.8) hem okuyor, hem de okul dışında çalışıyorlardı. Okul başarısı % 85.7 oranında orta-kötüydü. Çalışma alanları içinde ilk sırayı ayakkabı boyacılığı (% 64.3) alıyordu. Olgularımızın büyük çoğunluğu, iç göç sonucu Aydın’a gelmiş, kalabalık nüfuslu, 2-3 odalı, müstakil evlerde yaşayan, çekirdek ailelere mensup bireylerdi. Sosyal faaliyetlere, oyuna ve kendilerine ayıracak zamanları yoktu. Aile içi fiziksel istismar oranı % 54.3 olarak belirtildi. Sigara kullanımı % 30.0 oranındaydı. Alkol ve uyuşturucu kullanımı öyküsü saptanmadı. Bugüne kadar 13 olgu (% 18.6) evini terk etmiş, bunlardan 8 olgu sokaklarda sabahlamıştı. Bunun sokak çocukluğu için bir risk faktörü olduğu düşünüldü. Olgularımız içinde suç işleme oranı % 22.9 idi. Suç işleme oranı, okula devam edenlerde, hiç okula gitmemiş veya eğitimlerini yarıda bırakmışlara göre daha düşük olarak saptandı.
Anahtar Kelimeler: Sokakta çalışan çocuk, çocuk suçluluğu.
İndirmeler
Kaynaklar
Polat O. Adli Tıp. Der Kitabevi, İstanbul, 2000: 344-438.
Karatay A. Beyoğlu Bölgesi’nde Sokakta Çalışan Çocuklar ve Aileleri. 1.İstanbul Çocuk Kurultayı Araştırmalar Kitabı. İstanbul Çocukları Vakfı Yayınları, İstanbul, 1999: 425-451.
Yavuzer H. Çocuk ve Suç. 8.Baskı. Remzi Kitabevi, İstanbul, 1996.
Polat O. Sokak Çocukları. Özgün Ofset Matbaacılık, İstanbul, 2002.
Sağır A, Aral N. Sokakta Çalışan ve Çalışmayan Çocukların Aile Bireylerini ve Aile İlişkilerini Algılama Biçimlerinin İncelenmesi. 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Bildiriler Kitabı. İstanbul Çocuk Vakfı Yayınları, İstanbul, 1999: 551-559.
Savran B, Çekin N, Özdemir MH, Şen F. Adana’da 1994 yılında Farik-i Mümeyyizlik Muayeneleri Yapılan Olguların Değerlendirilmesi. 8.Ulusal Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1995: 289-293.
Özkök MS, Katkıcı U. Tekrarlayan Çocuk Suçluluğu. Adli Tıp Bülteni, 2000; 5(3): 208-210.
Hancı İH, Ege B. İzmir’de Suç İşleyen Çocukların Sosyolojik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1993; 9(1-4): 3-9.
Dülger HE, Hancı İH, Ertürk S, Coşkunol H. 1988-1991 Yılları Arasında Suç İşledikleri İddiasıyla Elazığ’da Farik- i Mümeyyizlik Muayenesi İçin Gönderilen Çocukların Demografik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1992; 8(1-4): 131-136.
Çoltu A, Hancı İH., Ege B, Demirçin S. 1988-1992 Yılları Arasında Bursa’da Farik-i Mümeyyizlik Muayenesine Gönderilen Çocukların Demografik Özellikleri. 7. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993: 51-58.
Hancı İH, Ege B. İzmir Islahevi’ndeki Hükümlü Çocukların Demografik Özellikleri. 7. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993: 333-341.
Işıktaç Y. Sosyolojik Açıdan Çocuk Suçluluğu ve Bir Hukuk Devleti Olan Türkiye’de Devletin Cezalandırma Yetisini Kullanış Biçimi. Mevzuat Dergisi, Ocak-1999; 2(13).
İlik B, Türkmen Z. İstanbul Sokaklarmda Çalışan Çocuklar Araştırma Projesi Kitabı. İstanbul: Temmuz 1994.
Yates G, Mackenzie R, Pennbridge J, Cohen E. A Risk Profile Comparison of Runaway and Non-runaway Youth. American Journal of Public Health, 1988; 78: 820-821. DOI: https://doi.org/10.2105/AJPH.78.7.820
Bao WN, Whitbeck LB, Hoyt DR. Abuse, Support and Depression Among Homeless and Runaway Adolescents. Journal of Health and Social Behavior, 2000; 41(4): 408-420. DOI: https://doi.org/10.2307/2676294
Smart RG, Walsh GW. Predictors of Depression In Stre- eth Youth. Adolescence, 1993; 28(109): 41-53.
Zeytinoğlu S. Sokakta Çalışan ve/veya Yaşayan Çocuklar: Sınıflandırmalar, Araştırmalar, Bazı Öneriler. İstanbul: Wald Yayını, 1994.
Hancı İH, Aktaş EÖ. İzmir Çocuk Mahkemesi’nde Davaları Sonuçlanan Çocukların Demografik Özellikleri: 1991-1993. Adli Tıp Dergisi, 1994; 10(1-4): 29-35.
Kendi İÖ, Hancı İ H. 1989-1994 Yılları Arasmda Ankara Çocuk Mahkemesi’nde Davaları Sonuçlanan Çocukların Demografik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1996; 12(1-4): 81-86.
Kök AN, Öztürk S, Arısoy Y, Çakmak MA. Çocuk Suçları ve Farik-i Mümeyyizlik. III.Ulusal Halk Sağhğı Günleri Kayseri, 5-7 Mayıs 1993.
Akyiiz G, Beyaztaş FY, Kuğu N, Analan E, Doğan O. Suç İşledikleri İddiasıyla Muayeneye Gönderilen Çocuk ve Ergenlerde Sosyodemografik ve Klinik Özelliklerin Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, 2000; 5(2): 70-75.
Karagöz YM. Antalya’da Çocuk Suçluluğu. 8. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993: 155-160.
Gürpınar S, Hancı İH, Aktaş El). Trabzon’da Çocuk Suçluluğu. Karadeniz Tıp Dergisi, 1994; 7(1): 39-41.
Hancı İH., Ege B, Ertürk S. Adli Tıbba Farik-i Mümeyyizlik Muayenesi İçin Gönderilen Çocukların Demografik Özellikleri. Adli Tıp Dergisi, 1991; 7:103-109.
Tüzün B. İstanbul İlinde Suça İtilmiş Çocuklar Konusunda Yapılan Çalışmaların Genel Bir Değerlendirilmesi. 1. İstanbul Çocuk Kurultayı Araştırmalar Kitabı. İstanbul: İstanbul Çocukları Vakfı Yayınları, 1999; 319-328.
Polat O. Çocuk ve Şiddet. Der Yayınları, İstanbul, 2001; 1.
İçli TG. Kriminoloji. Ankara: Semih Ofset Matbaacılık, 2001; 221-280.
Devlet İstatistik Enstitüsü Hane Halkı İşgücü Anketi, 1990.
Zeytinoğlu S. Sokakta Çalışan Çocuklar ve Sokak Çocukları. Çocukların Kötü Muameleden Korunması 1. Ulusal Kongresi, Ankara, 1991.
Hancı İH. Çocuk Suçluluğu: Aile ve Eğitim Etkisi. 7. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993; 199-209.
Karagöz YM., Karagöz(Demirçin) S. Çocuk Suçluluğu ve Ailenin Sosyo-Ekonomik Kültürel Düzeyi: Bir Anket Çahşması. 8. Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı, Antalya, 1993; 161-166.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
