Ebelik Öğrencilerinin Tıbbi Endikasyon Olmayan Gebelik Sonlandırmalarına Bakışı : Bir Kamu Üniversitesi Örneği
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.1543Anahtar Kelimeler:
Gebelik sonlandırılması- Ebelik öğrencileri- dönemler arası farklılıkÖz
Amaç: Tıbbi endikasyonu olmayan gebeliklerin sonlandırılması, insani, etik ve dini değerler bakımından tartışmalara yol açmaktadır. Bu bağlamda çalışmamızın amacı ebelik bölümü öğrencilerinin endikasyonsuz gebelik sonlandırmalarına ilişkin bakış açılarının araştırılmasıdır.
Yöntem: Tanımlayıcı/kesitsel tipte olan bu araştırmaya bir Kamu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Ebelik Bölümü’nde öğrenim gören 329 öğrenci katılmıştır. Verilerin toplanmasında literatür doğrultusunda hazırlanan 17 soruluk bir anket formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde sayı-yüzde dağılım, ortalama, standart sapma ve chi square testi kullanılmıştır.
Bulgular: Evlilikte 10 haftaya kadar olan gebeliklerin kişinin rızası alınarak sağlık kuruluşlarında sonlandırılması, öğrencilerin sınıfı arttıkça daha fazla kabul görmektedir. Aynı şartlarda gebeliğin sonlandırılması için olan yasal sürenin 10 haftadan kısa olması gerektiği fikri, sınıf arttıkça artmıştır. Tüm sınıfların 10 haftadan büyük gebeliklerin sonlandırılması fikrine katılmama oranı yüksektir. Aynı zamanda gebelik yaşına bakılmaksızın gebeliğin anne tarafından sonlandırılması ve babanın rızasının alınmaması durumunda anneye ceza verilmesi fikri tüm sınıflarda kabul görmektedir. Bununla birlikte tecavüz sonucu oluşan gebeliklerin, yasal sınır gözetilmeden yetkili sağlık kuruluşlarında sonlandırılabilmesinin uygun olduğu düşüncesi de tüm sınıflarda kabul görmektedir.
Sonuç: Çalışmada öğrencilerin tıbbi gereklilik dışındaki gebelik sonlandırmalarına ilişkin bakış açılarının sınıflar arasında farklılık gösterdiği saptanmıştır. Farklılıkların temel nedeninin, öğrencilerin 3. sınıftan itibaren artan teorik ve pratik bilgileri olduğu düşünülmüştür.
İndirmeler
Kaynaklar
Yilmaz C. Comparative Compilation on Legal Time Limitations of Termination of Pregnancy. Dokuz Eylul Universitesi Hukuk Fakultesi Dergisi. 2019;21:3311.
Kaleci AO, Mete Ç, Ünsal C, Yıldırım AK. 1983 Tarihli “Rahim Tahliyesi ve Sterilizasyon Hizmetlerinin Yürütülmesi ve Denetlenmesine İlişkin Tüzük” ün Hazırlanmasındaki Tarihsel Süreç. Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi XV Öğrenci Sempozyumu, Bildiri Kitabı. 2013.
Şule Ö, Engin-Üstün Y, Avşar F. Türkiye’de gebelik terminasyonunun yasal durumu. Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi. 2017;14(1):34-8.
Atay H. Kürtaj Yasasının Arkeolojisi: Türkiye’de Kürtaj Düzenlemeleri, Edimleri, Kısıtları ve Mücadele Alanları. 2017.
Aksu F, Oral E, Yedigöz V, Atasü T, Kazancıgil A. Terapötik abortus. Cerrahpaşa j med. 1998;29(4):175-9.
Özorhan EY, Altınayak SÖ, Apay SE. Obstetrik Acillerde Adli Vakalar. Kocatepe Tıp Dergisi. 2017;18(3):119-29. DOI: 10.18229/kocatepetip.344755 DOI: https://doi.org/10.18229/kocatepetip.344755
Dönmez B. TCK’da çocuk düşürtme suçu mukayeseli hukuk ve AİHM’nin bakış açısıyla ceninin yaşama hakkının sınırlandırılması tahlili. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2007;9(2):99-142.
Kiziroğlu SK. Türk Ceza Hukukunda Çocuk Düşürtme, Düşürme ve Kısırlaştırma Suçları. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi. 2013;19(2):165-90.
Uyumaz A, Yasemin A. Türk Hukuku'nda gebeliğin sonlandırılması. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2016;7(1):579-638. DOI: 10.21492/inuhfd.239944
AYDIN M. Çocuk düşürtme fiilleri ve ceza sorumluluğu. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2011;19(2):69-100. DOI: https://doi.org/10.15337/SUHFD.2017.84
Aydın R. Doğumda Mahremiyetin Önemi ve Ebelik Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi.1(2):120-9.
Holmes MM, Resnick HS, Kilpatrick DG, Best CL. Rape-related pregnancy: estimates and descriptive characteristics from a national sample of women. American journal of obstetrics and gynecology. 1996;175(2):320-5. DOI: 10.1016/S0002-9378(96)70141-2 DOI: https://doi.org/10.1016/S0002-9378(96)70141-2
Roberts GL, Lawrence JM, Williams GM, Raphael B. The impact of domestic violence on women's mental health. Australian and New Zealand journal of public health. 1998;22(7):796-801. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-842X.1998.tb01496.x
Can AGS. Çocuk Düşürtme Suçunun Suç Sonucu Oluşan Gebelikler Açısından Değerlendirilmesi. Ankara Barosu Dergisi. 2015(1).
Ekizoğlu O, İnce H, Fincancı KŞ, Kantarci N, Has R, Direk N. Cinsel saldırılarda gebelik sorunu. Journal of the Turkish-German Gynecological Association. 2008;9(2):105-9.
Çakmak B, Metin FZ, Özsoy AZ, Doğru HY. Kadınların İsteğe Bağlı Kürtaja Bakışları Opinion of Women about Deliberate Abortion.
Dönmez S, Kısa S. What do married couples think about induced abortion? Journal of sex & marital therapy. 2017;43(8):736-46. DOI: 10.1080/0092623X.2016.1263704 DOI: https://doi.org/10.1080/0092623X.2016.1263704
Öztaş D. Hemşirelik ve Ebelik Bölümü Öğrencilerinin Aile Planlaması ve İstemli Düşükle İlgili Görüşlerinin Belirlenmesi. 2013.
Çankaya S, Ak A, Polat Y, Filiz F, Künduro F, Mızrak F, et al. Doğum için başvuran gebelerin empatik iletişim beklentilerinin ebeler tarafından karşılanma durumu. Genel Tip Dergisi. 2014;24(1). DOI: https://doi.org/10.15321/GenelTipDer.20142014/16361
Odabaş RK, Taşpınar A. Jinekoloji ve Obstetri Alanlarındaki Adli Olaylar ve Ebelik Yaklaşımı Ebelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi.3(2):143-50.
Hacıvelioğlu D, Can HÖ, Tuna N. Ebelik Mesleğinde Duygusal Emek. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2020;20(4):163-72. DOI: 10.18037/ausbd.845765 DOI: https://doi.org/10.18037/ausbd.845765
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Adli Tıp Bülteni
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
