Anahtar Kelimeler
kaçırılan çocuk
Türkiye
risk değerlendirmesi
suç soruşturması
Nasıl Atıf Yapılır
Öz
Amaç: Diğer suç soruşturmalarından farklı olarak, kayıp çocuk soruşturmaları sadece vakayı çözmeyi ve faili yakalamayı değil, aynı zamanda çocuğun sağ ve salimen bulunmasını da içermektedir. Bu nedenle, kayıp çocuk vakaları pek çok bileşeni içeren ve bunların koordineli çalışmasını gerektiren bir yaklaşıma sahiptir. Bu çalışma, Türkiye'nin kayıp çocuk vakalarına yönelik yaklaşımlarını analiz etmeyi ve yaklaşımları daha verimli hale getirmek için, uygulamayı ilk müdahale, suç soruşturması ve TV programları açısından kritize ederek öneriler sunmayı amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Bu araştırma niteliksel bir metodoloji benimsemiştir ve veriler, kayıp çocuk vakaları ile ilişkili profesyoneller (n=5) ve ülkemizde yayında olan Tatlı Sert ve Kaybolan Çiçekler programlarının uzmanları (n=3) ile yapılan görüşmeler ve konu ile ilgili dokümanlardan toplanmış ve analiz edilmiştir.
Bulgular: Türkiye’de kayıp vakaları, polisin adli ve idari görevlerine göre ele alınmaktadır. Arama çalışmalarında arama timleri, helikopter, kayıp köpekleri kullanılmaktadır. Polis kayıp vakasını öğrenince öncelikle alan çalışması yapmaktadır, eğer kaçırılmaya yönelik bir emare varsa soruşturmacı ekipler dahil olmaktadır. Çocuğun arama çalışmalarında TV programlarının özellikle geniş kitlelere ulaşmada etkendirler. Böylece potansiyel görgü tanıklarına ulaşılabilmektedir. Risk değerlendirmesi, koordinasyon ve ailelerin psikososyal yönden desteklenmesi konularında eksiklikler olduğu görülmüştür.
Sonuç: Kayıp çocuk vakalarına yönelik yaklaşımın bileşenleri ile ilgili olarak, daha etkin bir kayıp ve kaçırılan çocuk soruşturması yapabilmek için risk değerlendirmesi yapılması, arama ve soruşturma işlemlerini koordine eden ve süpervize eden profesyonellerin dahil olması ve medya kullanımının etkinleştirilmesi önerilmektedir. Ayrıca bu çalışma kayıp çocuk vakalarına nasıl yaklaşılabileceği konusunda genel bir çerçeveyi de sunmaktadır.
Referanslar
Park J, Cho JT. Call the police immediately: Factors influencing perpetrator arresttime in child abduction cases in South Korea. Child Abuse and Neglect 2019; 89: 40-47. https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2018.12.020
Hegar RL, Greif GL. Abduction of children by their parents: A survey of the problem. Social Work 1991; 36: 421–426.
Gönültaş MB. Activating of investigation in the cases of missing child and child abduction. Turkish Journal of Forensic Sciences 2014; 13: 42-50.
Clark J. You are going to drop the ball on this …’: using siblings’ stories to inform better interprofessional practice when someone goes missing. Police Practice and Research 2012; 13 (1): 31-43. https://doi.org/10.1080/15614263.2011.574069
Fyfe NR, Stevenson O, Woolnough P. Missing persons: the processes and challenges of police investigation. Policing and Society 2015; 25(4): 409-425. https://doi.org/10.1080/10439463.2014.881812
Fyfe NR. The police, space and society: the geography of policing. Progress in Human Geography 1991; 15: 249–267.
Gönültaş MB. Türkiye’de Kayıp ve Kaçırılan Çocuklar Sorununa Bütüncül Bakış. Ankara: Nobel Yayınevi; 2018.
Hedges C. Police Officers Guide to The Investigation of Missing Persons. London: Home Office; 2002.
Geberth V. Sex related child abduction homicides. Law and Order 2004; 52 (3): 1- 7.
Parliamentary Research Report. Kayıp Çocuklar Başta Olmak Üzere Çocukların Mağdur Olduğu Sorunların Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi. Turkish Assembly, 23. Dönem, Number: 589; 2010.
Turkish Statistical Institute (2018). Child Victims (2013-2017). Available from: http://tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1070.
Sowerby A, Thomas SD. A mixed methods study of the mental health and criminal justice histories of missing persons. Police Practice and Research 2017; 18(1): 87-98. https://doi.org/10.1080/15614263.2016.1230062
Fyfe N, Parr H, Stevenson O, Woolnough P. To the end of the world: space, place, and missing persons investigations. Policing: A Journal of Policy and Practice 2015; 9(3): 275–283. https://doi.org/10.1093/police/pav025.
Lord BW, Boudreaux MC, Lanning KV. Investigating potential child abduction cases. FBI Law Enforcement Bulletin 2001; 70(4): 1-13.
Shalev K, Schaefer M, Morgan A. Investigating missing person cases: how can we learn where they go or how far they travel?. International Journal of Police Science and Management 2009; 11(2): 123–129.
Collie J, Greene KS. Examining modus operandi in stranger child abduction: A comparison of attempted and completed cases. Journal of Investigative Psychology and Offender Profiling 2019; 1:1–19. https://doi.org/10.1002/jip.1523.
Newiss G. A study of the characteristics of outstanding missing persons: Implications for the development of police risk assessment. Policing and Society 2005; 15(2): 212-225. https://doi.org/10.1080/10439460500071655
İnci Y, Altuntop S. Türkiye’de kayıp çocuk sorununun sosyo-kültürel ve ekonomik sebepleri ve sonuçları (doğu anadolu bölgesi’nde orta ölçekli bir büyükşehir belediyesi örneklemi). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 2018; 8(38): 604-618.
Levitt HM, Bamberg M, Creswell JW, Frost DM, Josselson R, Suárez-Orozco C. Journal article reporting standards for qualitative research in psychology: the APA publications and communications board task force report. American Psychologist 2018; 73 (1): 26-46. http://dx.doi.org/10.1037/amp0000151.
Parliamentary Question. Missing Children in Mus, Kayseri and Diyarbakır. Turkish Assembly, Number: 7/10084; 2010.
General Directorate of Police. Missing Children Guide. Publications of Asayiş Daire Başkanlığı, Number 11, Ankara; 2010.
Brown KM, Keppel RD, Weis JG, Skeen ME. Investigative case management for missing children homicide: Report II. Olympia, WA: Attorney General of Washington and U.S. Department of Justice, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention; 2006.
Hanfland, KA, Keppel R, Weis J. Case management for missing children homicide investigation. Olympia, Washington: Attorney General of Washington and U.S. Department of Justice’s Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention; 1997.
Steidel SE, Hoever R, Sheppard HW. The initial response. USA: Missing and Abducted Children. National Center for Missing and Exploited Children; 2011.
LePard D, Demers S, Langan C, Rossmo K. Challenges in serial murder investigations involving missing persons. Police Practice and Research 2015; 16(4): 328-340. https://doi.org/10.1080/15614263.2015.1038030
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Telif Hakkı (c) 2021 Adli Tıp Bülteni