Öz
Giriş: Etil alkol intoksikasyonu ve kötüye kullanımı önemli bir halk sağlığı sorunu olarak dünyada ve Türkiye’de gündemdedir. Bu çalışmada otopsilerde toksikolojik inceleme sonucunda etil alkol saptanan olgular ile saptanmayan olguların verileri karşılaştırılmıştır. Etil alkol saptanan otopsi olgularının karakteristik özelliklerini ortaya koymak ve ölüm nedenlerini karşılaştırmak amaçlanmıştır.
Yöntem: Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğünde 2013-2018 yılları arasında yapılan otopsilerin raporları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. 2013 yılında yapılan otopsilerin %42.2’sinde, 2018 yılında %17.2’sinde etil alkol tespit edilmiş ve yıllar arasında istatistiksel bir anlamlılık görülmüştür (P=0.000). Kadın olguların %15.8’inde, erkek olguların %28.8’inde etil alkol saptanmıştır (P=0.000). Alkol saptanan olguların %25.9'ında ölüm nedeni doğal nedenli ölümlerdir, bu oran alkol saptanmayan olgularda %34.6 bulunmuştur. Etil alkol saptanan olguların %13.9’unda ölüm nedeni penetran bir yaralanma (ateşli silah, kesici delici alet yaralanmaları vb.) iken etil alkol saptanmayanlarda bu oran % 9.1 olarak bulunmuştur.
Tartışma ve Sonuç: Etil alkol saptanan ve saptanmayan adli otopsi olgularında ‘ölüm nedenleri’ arasında farklılık saptanmıştır. Otopsi yapılan olgularda, yıllara göre alkol saptanma oranlarındaki farklılığın, toplumsal bilinci artırmaya yönelik farkındalık çalışmaları ile ilgili olabileceği düşünülmüştür. Alkol kullanımının ölüm öncesi riskli davranışlara girme sıklığında artış, kişilerin davranış ve karar verme yeteneklerinde değişime neden olması ve depresyon ile kullanım sıklığında artış ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür.
Referanslar
Saukko P, Knight B. Knight’s Forensic Pathology. 4th Ed. CRC Press. Taylor and Francis Group, 2016.
Can Özgür. Alkol. Adli Tıp ve Adli Bilimler Kitabı. Sy:645-695. Dokgöz Halis (Ed). 1. Baskı. Akademisyen Kitabevi, 2019, Ankara.
Müsellim Turan N, Üzün İ, Gürpınar SS. Evaluation of death cases suspected of in toxication for legal and medical documents. Adli Tıp Bülteni. 2002;7(3):92–6. https://doi.org/10.17986/blm.200273482.
Sorock GS, Chen LH, Gonzalgo SR, Baker SP. Alcohol-drinking history and fatal injury in older adults. Alcohol. 2006;40(3):193–9.
Ege B, Yemişçigil A, Aktaş EÖ, Koçak A. İzmir’de 1990-1994 Yılları Arasında Otopsisi Yapılan Olguların İncelenmesi. Adli Tıp Bülteni. 1997;2(2):58–61. https://doi.org/10.17986/blm.199722225
Almeida-González M, Luzardo OP, Boada LD, Zaragoza E, Meilán MJ, Zumbado M, et al. Ethanol levels in legally autopsied subjects (2016–2017): Update of data and epidemiological implications in relation to violent deaths in Canary Islands (Spain). J Forensic Leg Med. 2019;68101868. https://doi.org/10.1016/j.jflm.2019.101868.
Kadı G, Çekiç EG, Erbaş M, Balcı Y. Otopsisi Yapılan Olgularda Etil Alkol Düzeyinin Değerlendirilmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Derg. 2017;1;3(3):1-4.
Auckloo MBKM, Davies BB. Post-mortem toxicology in violent fatalities in Cape Town, South Africa: A preliminary investigation. J Forensic Leg Med. 2019;6318–25. https://doi.org/10.1016/j.jflm.2019.02.005
Posey D, Mozayani A. The estimation of blood alcohol concentration. Forensic science, medicine, and pathology. 2007 Mar 1;3(1):33-9. https://doi.org/10.1385/FSMP:3:1:33
Kelly AT, Mozayani A. An overview of alcohol testing and interpretation in the 21st century. Journal of pharmacy practice. 2012 Feb;25(1):30-6. https://doi.org/10.1177/0897190011431149
de Lima IV, Midio AF. Origin of blood ethanol in decomposed bodies. Forensic Sci Int. 1999;20;106(3):157-62. https://doi.org/10.1016/S0379-0738(99)00150-4.
Takayasu T, Ohshima T, Tanaka N, Maeda H, Kondo T, Nishigami J, Ohtsuji M, Nagano T. Experimental studies on postmortem diffusion of ethanol-d6 using rats. Forensic Sci Int. 1995; 29;76(3):179-88. https://doi.org/10.1016/0379-0738(95)01820-4.
Anzillotti L, Marezza F, Calò L, Cucurachi N, Veronesi L, Cecchi R. Toxicological findings: A retrospective overview of medico-legal investigations in Parma (Italy). J Forensic Leg Med [Internet]. 2019;62(April 2018):92–6. Available from: https://doi.org/10.1016/j.jflm.2019.01.011
Kugelberg FC, Jones AW. Interpreting results of ethanol analysis in postmortem specimens: A review of the literature. Forensic Sci Int. 2007;165(1):10–29. https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2006.05.004
Grant SA, Millar K, Kenny GN. Blood alcohol concentration and psychomotor effects. British J Anaesthesia. 2000 1;85(3):401-6. https://doi.org/10.1093/bja/85.3.401
Pierce DR, West JR. Blood alcohol concentration: a critical factor for producing fetal alcohol effects. Alcohol. 1986;1;3(4):269-72. https://doi.org/10.1016/0741-8329(86)90036-4
Durmaz Ü. Kan alkol düzeyi bakılan trafik kazası olgularının adli tıp açısından irdelenmesi. Adli Tıp Bitirme Tezi. Diyarbakır, 2018. Erişim: http://hdl.handle.net/11468/4670.
Dilbaz N, Aytekin Y. Suicide ideation, behavior and suicide intent of alcohodependent patients. Bağımlılık Derg. 2003;4(1):1-9.
Batıgün AD. Duygudurum bozuklukları, şizofreni ve alkol/madde bağımlılığında intihar. Türk Psikoloji Dergisi 1999; 2:43- 72. 56.
Türkmen N, Fedakar R Etün V, Durak D. The role of alcohol in deaths due to stab wound injuries. Adli Tıp Bülteni. 2004;7(2):45–50. https://doi.org/10.17986/blm.200272474
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Telif Hakkı (c) 2021 Adli Tıp Bülteni