Adli Bir Sorumluluk: Denetimli Serbestlik Personelinin Karar Verme Stratejileri ve Problem Çözme Becerilerinin Değerlendirilmesi
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.1337Anahtar Kelimeler:
denetimli serbestlik personeli- problem çözme becerileri- karar verme stratejileriÖz
Amaç: Denetimli Serbestlik sürecinde hükümlülerle çalışmanın titiz bir değerlendirme gerektirdiği, dolayısıyla süreç sırasında personelin, oluşan problemlere mantıklı çözümler üretebilmesi önemlidir. Özellikle personelin, hükümlülerin mahkûmiyet kararlarını ve bir bireyin bundan sonraki yaşamını çok ciddi etkileyebileceği, hükümlülerin hayatına dair kilit rolleri olduğu unutulmamalıdır. Bu nedenlerle denetimli serbestlik sürecinde personelin sorumluluğu adli sürecin seyrini etkilemesi bakımından oldukça önemli hale gelmektedir.
Bu çalışma, çok önemli adli bir sorumluluğu yerine getiren Adana Denetimli Serbestlik Müdürlüğünde görev yapan Denetimli Serbestlik personelinin karar verme stratejileri ve problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne bağlı olarak çalışan 83 personel çalışma grubunu, diğer kamu kurumlarında çalışan 87 personel ise karşılaştırma grubunu oluşturmuştur. Bireylere Sosyodemografik Veri Formu, Karar Stratejileri Ölçeği (KSÖ) ve Problem Çözme Envanteri (PÇE) uygulanmış ve sonuçları analiz edilmiştir.
Bulgular: Denetimli Serbestlik Müdürlüğü personelinin cinsiyetine göre Problem Çözme Envanteri toplam puanı ve Karar Verme Stratejileri alt boyutları puan ortalamaları karşılaştırma grubuna göre değerlendirildiğinde; erkek personelin problem çözme becerileri toplam puanı ve kararsızlık alt boyut puan ortalamaları, evli personelin karşılaştırma grubundaki evli personele göre, hizmet yılları açısında 1-5 arası hizmet veren Denetimli Serbestlik personelinin diğer kamu personellerine göre mantıklı karar verme alt boyut puan ortalamaları açısından aralarında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0,05).
Tartışma ve Sonuç: Denetimli serbestlik personelinin sağlıklı birer çalışan olması, hükümlülerin problemlerini çözme becerileri ve verecekleri kararlar ile onların yaşamını çok ciddi bir şekilde etkilemesi bakımından önemli görevleri olduğu unutulmamalıdır. Bu durumun denetimli serbestlik sürecinde olan hükümlülerin daha iyi hizmet almasının sağlanması açısından da konunun önemli olduğu düşünülmektedir.
İndirmeler
Kaynaklar
Denetimli Serbestlik Hizmetleri Kanunu No. 5402, 2005. http://www.cte-ds.adalet.gov.tr/. Erişim tarihi: 06.01.2019.
Tuncer G, Duru M. İş Doyumu Denetimli Serbestlik Şubelerinde Çalışan Personel Örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. 2011;3(10):115-142.
Asthal BS. Türkiye’de Denetimli Serbestlik Hizmetlerinin Geliştirilmesi Projesi Açılış Konuşma Metinleri, İngiltere Ceza Sisteminden Sorumlu Devlet Bakanı Baroness Scotlandof Asthal’ın Konuşma Metni, Adalet Bakanlığı Yayınları, Ankara, Yayın no:2. 2006. T.C. Adalet Bakanlığı Resmi İnternet Sitesi. http://www.cte.adalet.gov.tr/dosyalar/kitap/konusma_kitap.pdf. Erişim tarihi: 19.04.2018
Nursal N, Ataç S. Denetimli serbestlik ve yardım sistemi (probation). Ankara: Yetkin; 2006.
Töngür AR. Ceza hukukunda yeni boyutlarıyla erteleme [Doktora tezi]. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hukuk Anabilim Dalı; 2008.
Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği. T.C. Resmî Gazete, 28578, 5 Mart 2013. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/03/20130305-7.htm Erişim tarihi: 06.01.2019 DOI: https://doi.org/10.9790/3013-036101-06
Lurigio AJ. Probation officer decision-making. In: Bruinsma G, Weisburd D, editors. Encyclopedia of criminology and criminal justice. New York: Springer Reference; 2014. p. 3979-3988. DOI: https://doi.org/10.1007/978-1-4614-5690-2_19
Pekel UN. Hükümlerinin denetiminde ve topluma kazandırılmasında yeni bir yöntem olarak elektronik izleme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2012;61(4):1337-1368. https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001692 DOI: https://doi.org/10.1501/Hukfak_0000001692
Burrell WD, Gable RS, From BF. Skinner to Spiderman to Martha Stewart: The Past, Present and Future of Electronic Monitoring of Offenders. Journal of Offender Rehabilitation. 2008;46(3-4):101-118. https://doi.org/10.1080/10509670802143342 DOI: https://doi.org/10.1080/10509670802143342
IFSW, 2014 Global Definition of Social Work, 2014. Mayıs 2019 tarihinde International Federation of Social Workers. Erişim tarihi: 09.11.2019. http://ifsw.org/policies/definition-of-social-work/
Kerbs JJ, Jones M, Jolley JM. Discretionary decision making by probation and parole officers. Journal of Contemporary Criminal Justice.2009;25(4):424-441.
Paparozzi M, Gendreau P. An intensive supervision program that worked: Service delivery, professional orientation, and organizational supportiveness. The Prison Journal. 2005;85:445–466. https://doi.org/10.1177/0032885505281529 DOI: https://doi.org/10.1177/0032885505281529
Lowenkamp CT, Flores AW, Koutsenok I, Pearl N. Changing probation officer attitudes: training experience, motivation, and knowledge. Federal Brobation. 2013; 77(2):54-58.
Andrews DA, Bonta J. The psychology of criminal conduct. New Providence, NJ: Mathew Bender and Company, Inc. 5th. Edition, 2010.
Bonta J, Rugge T, Scott T, Bourgon G, Yessine AK. Exploring the black box of community supervision. Journal of Offender Rehabilitation. 2008;47(3):248–270. DOI: https://doi.org/10.1080/10509670802134085
Bonta J, et al, 2010. The strategic training initiative in community supervision: risk–need–responsivity in the real world. Ottawa: Public Safety and Emergency Preparedness Canada, User Report 2010-01.
Yıldız E, Tiryaki M. Denetimli Serbestlik Sisteminde Meslek Elemanlarının Eğitim ve İyileştirme Sürecinde Yaşadığı Sorunlar ve Çözüm Yolları. Türkiye’de Denetimli Serbestlik 10. Yıl Uluslararası Sempozyumu, 8-10 Aralık, 2015;38-144.
Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü, Denetimli Serbestlik Müdürlüklerine İnfaz İçin Gelen Karar Sayılarının Dağılımı http://www.cte.adalet.gov.tr Erişim tarihi: 06.11.2018.
Kuzgun Y. Karar Stratejileri Ölçeği: Geliştirilmesi ve Standardizasyonu. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. Ankara: Türk Psikologlar Derneği; 1993. s. 161-170.
Ersever HÖ. Karar verme becerileri kazandırma programının ve etkileşim grubu deneyiminin üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri üzerindeki etkileri [Doktora Tezi]. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü; 1996.
Heppner PP, Petersen CH. The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of counseling psychology. 1982;29(1):66. DOI: https://doi.org/10.1037//0022-0167.29.1.66
Şahin N, Şahin NH, Heppner PP. Psychometric Proporties of the Problem Solving Inventory in a Group of Turkish University Students, Cognitive Therapy and Research. 1993;4(17):379–396. DOI: https://doi.org/10.1007/BF01177661
Lurigio AJ, Carroll JS. Probation Officers' Schemata of Offenders: Content, Development, and Impact on Treatment Decisions. Journal of Personality and Social Psychology. 1985;48(5):1112. DOI: https://doi.org/10.1037//0022-3514.48.5.1112
Denetimli Serbestlik Bürosu Gözlem İşlemleri, 2016 http://www.megep.meb.gov.tr/mte_program_modul/moduller/Denetimli%20Serbestlik%20Bürosu%20Gözlem%20İşlemleri.pdf Erişim tarihi: Erişim tarihi: 06.01.2019.
Décarpes P, Durnescu I, editors. Probation and community sanctions. Encyclopedia of Criminology and Criminal Justice. New York: Springer Reference; 2014. DOI: https://doi.org/10.1007/978-1-4614-5690-2_568
Izgar G, Altınok V. Okul Yöneticilerinin Karar Verme Stratejileri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi. 2013;8(2):41-55.
Troy A, Ogilvie J, Stewart A. Accessibility and Perceived Efficacy of Programs for the Assistance of Adult Indigenous Offenders. Griffith University, Queensland Australia: AIJA: 2010.
Demirtaş H, Dönmez B. Secondary School Teachers’ Perceptions About Their Problem Solving Abilities. Journal of the Faculty of Education. 2008;9(16):177-198.
Kerbs JJ, Jones M, Jolley JM. Discretionary Decision Making by Probation and Parole Officers: The Role of Extralegal Variables as Predictors of Responses to Technical Violations. Journal of Contemporary Criminal Justice. 2009;25(4):424-441. DOI: https://doi.org/10.1177/1043986209344556
Bonta J, Bourgon G, Rugge T, Scott TL, Yessine AK, Gutierrez L, Li J. An Experimental Demonstration of Training Probation Officers in Evidence-based Community Supervision. Criminal Justice and Behavior. 2011;38(11):1127-1148. DOI: https://doi.org/10.1177/0093854811420678
National Offender Management Service 2013, Analytical Summary (https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/224308/probation-views-seed-pilot.pdf) Erişim tarihi: 06.01.2019.
Aslanyürek Zorlu Ş. Denetimli Serbestlik Uzmanlarının Tükenmişlik Düzeyleri, [Yüksek Lisans Tezi] Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara; 2014. s. 74.
Atameriç A. İşyerindeki Stres Düzeyinin Çalışanların Tükenmişlik Algıları Üzerine Etkisi, [Yüksek Lisans Tezi] İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara; 2012. s. 118
Demir S. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri Çalışanlarının Tükenmişlik ve İş Doyumu Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. [Yüksek Lisans Tezi], Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara; 2010. s. 66.
Panknin S. The role of Youth Probation Officers and Their View on The Current Juvenile Justice System, [Master's of Science Thesis]. Simon Fraser University, School of Criminology Germany; 2007, s. 7.
Yücel İD. Denetimli Serbestlik Personelinin ve Madde Kullanan Denetimli Serbestlik Yararlanıcılarının Rehabilitasyon Uygulamalarında Yaşadıkları Güçlüklerin Saptanması-İzmir İli Örneği. [Yüksek Lisans Tezi], Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2019.
Ada Ş, Dilekmen M, Alver B, Seçer İ. İlk ve ortaöğretim okul yöneticilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 2010;2(2):153-166.
Ward G, Kupchik A. What Drives Juvenile Probation Officers? Relating Organizational Contexts, Status Characteristics, and Personal Convictions to Treatment and Punishment Orientations. Crime & Delinquency. 2010;56(1):35-69. DOI: https://doi.org/10.1177/0011128707307960
Skeem J, Emke-Francis P, Eno Louden J. Probation, Mental Health, and Mandated Treatment: A National Survey. Criminal Justice and Behavior. 2006;33:158–184. DOI: https://doi.org/10.1177/0093854805284420
Petersilia J, Turner S. Intensive Supervision for High Risk Offenders: Three California Experiments. Ca: RaND Santa Monica; 1990.
Confederation of European Probation, 2015. (http://cep-probation.org/wpcontent/uploads/2015/03/CEPEuroPris_Amersfoort_Undheim.pdf Erişim tarihi: 06.01.2019.
Ministry of Justice, Government Response to the Justice Committee’s Report: The role of the Probation Service http://www.justice.gov.uk/downloads/publications/corporatereports/MoJ/government-repsonse-role-of-probation-service.pdf Erişim tarihi: 06.01.2019.
Ceza ve Tevkifevleri Başkanlığı Faaliyet Raporu http://www.cte.adalet.gov.tr/menudekiler/raporlar/2014_faliyet_raporu/files/cte-faaliyet%20raporu.pdf Erişim tarihi: 06.01.2019.
Brown S, Hedges L, Patel G, Duggan C, The Development of a Case Formulation Training Package for Probation Staff, Forensic Psychiatry. 2013;1(2):1659. DOI: https://doi.org/10.1016/S0924-9338(13)76648-3
Simmons C, Cochrant JK, Blount WR. The Effects of Job-Related Stress and Job Satisfaction on Probation Officers’ Inclinations to Quit, American Journal of Criminal Justice. 1997;21(2):214-229. DOI: https://doi.org/10.1007/BF02887450
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2020 Adli Tıp Bülteni
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
