Anahtar Kelimeler
maluliyet
meslekte kazanma gücü
takdir oranları
trafik kazası
Nasıl Atıf Yapılır
Öz
Amaç: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına; meslekte kazanma gücü kayıp oranı tespiti amacıyla başvuran olguların kalıcı iş göremezlik oranları ve takdir oranlarının değerlendirmesi ile; hangi arızalara takdir uygulandığı ve takdir oranlarının neler olduğu ortaya konmuş, uygulama içinde ilgili Yönetmeliğin kısıtlılıkları tespit edilmeye çalışılmış ve öneriler geliştirmek amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Haziran 2015-Aralık 2016 tarihleri arasında trafik kazası sonrası kalıcı sakatlık iddiası ile meslekte kazanma gücü kayıp oranı tespiti için başvuran 259 olgunun raporları geriye dönük değerlendirildi. Raporlarda kayıtlı, yaş, cinsiyet, kaza ile rapor düzenleme arasında geçen süre, arızaların dağılımı, iyileşme süreleri, hangi arızalar için takdir uygulandığı ve takdir oranları irdelendi. Veri analizinde, yüzde, oran, ortalama değerlerinin verildiği tanımlayıcı istatistikler kullanıldı.
Bulgular: Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kayıp Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre meslekte kazanma gücünden kayıp oranı raporu düzenlenen 259 olgunun 182’si (%70.3) erkek, 77’si (%29.7) kadındı. En fazla olgu (%45.2) 20-39 yaş gru- bundaydı. Kaza tarihi ve son muayene tarihi arasında geçen süre 1-111 ay arasında değişiyordu. Toplamda 73 olgudaki arızalara (%23.1) takdir uygulanmıştı. Takdir uygulanan olguların arızaları ve takdir gerekçeleri ayrıntılı olarak tartışıldı ve ilgili Yönetmeliğin kısıtlılıkları ortaya konmaya çalışıldı.
Sonuç: İlgili Yönetmelikte farklı klinik durumları gözetecek şekilde oranlar belirlenmemiş olmasının bir kısıtlılık olduğu, bu konuda uygulama birliğine, güncel tedavi yaklaşımları düşünülerek arıza ağırlık cetvelinin yenilenmesine ve adli tıp ve branş hekimlerinin birlikte yürüteceği çok kapsamlı bir çalışmaya ihtiyaç olduğu kanısındayız.
Referanslar
Hekimoğlu Y, Gümüş O, Kartal E, Etli Y, Demir U, Aşirdizer M. Maluliyet Oranlarının Yaş ve Cinsiyet İle İlişkisinin Değerlendirilmesi. Van Tıp Derg 2017; 24(3): 173-181. https://doi.org/10.5505/vtd.2017.53244
Ünal V, Ünal E., Yener Z, Çetinkaya Z, Çağdır S. Fark Hesabına Dayalı Maluliyet Oranı Tespiti. Turkish J Fam Med Primary Care. 2015;12(2):37–46
World Health Organization. Disability Prevention and Rehabilitation. Geneva: World Health Organization; Technical Report Series 668, Geneva 1981
Gürbüz V. 2013-2016 yılları arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Adli Tıp Anabilim Dalı tarafından yazılan maluliyet raporlarının değerlendirilmesi, ülkemizdeki ve dünya çapındaki kıyaslamaları. Uzmanlık Tezi. Konya, 2017
ILO, Özürlülerin Mesleki Rehabilitasyonu, Tavsiye no:99,1995
TUİK 2015 yılı raporu: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21611, (Erişim tarihi: 20.12.2017.
TUİK 2016 yılı raporu: www.tuik.gov.tr/PdfGetir.do?id=24606. (Erişim tarihi: 20.12.2017)
Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği. Resmi Gazete Tarihi: 11.10.2008 Resmi Gazete Sayısı: 27021. http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.12511&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch (Erişim tarihi: 20.12.2017).
Sosyal Sigortalar Ve Genel Sağlik Sigortasi Kanunu Kanun Numarası: 5510 Resmî Gazete: Tarih: 16/6/2006 Sayı: 26200 . http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5510.pdf (Erişim tarihi: 20.12.2017).
Ongun AC. Trafik ve İş kazasında Yargıtay uygulamaları ile aktüeryal tazminat hesaplamaları. http://www.tbbegitim.com/dokuman/ekutuphane_trafikveiskazasinda.pdf (Erişim tarihi 22.12.2017).
Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete, Sayı: Sayı: 28603, tarih: 30.03.2013. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/03/20130330-4.htm Erişim tarihi 22.12.2017)
Yaşini Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz Ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarina Aylik Bağlanmasi Hakkinda Kanun İle Bazi Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapilmasina Dair Kanun. Resmi Gazete: Kabul no: 6704, Kabul tarihi: 14.04.2016. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/04/20160426-11.htm (Erişim tarihi 22.12.2017)
Cantürk G. Maluliyet raporlarında yaşanan sorunlar. In: Hancı İH, Ünver Y, editors. III. Sağlık Hukuku Kongresi Kongre Kitabı. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2006: p. 29-40
Birgen N, Okudan M, Inanıcı MA, Okyay M. İş Kazasına Bağlı Olgularda Maluliyet Oranı Hesaplanması : Adli Tıp Açısından Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 1999;4(3):101–8. https://doi.org/10.17986/blm.199943374
Ünal V, Yurtseven A, Erdoğan M, Anolay N, Ünal E., Baklacıoğlu F. Travma Sonrası Meydana Gelen Alt Ekstremite Amputasyonlarında Etiyoloji ve Maluliyet Değerlendirilmesi Adli Tıp Bülteni. 2016;21(1):31–8. https://doi.org/10.17986/blm.2016116598
Buluş E, Menkü ŞF, Delil Ş, Özkara Ç, Yeni SN. Maluliyet Belirlenmesi Amacıyla Hastanede Yatırılan Epilepsi Hastalarına Yaklaşım. Epilepsi 2015;21(1):29-33. https://doi.org/10.5505/epilepsi.2015.54227
Hilal A, Akgündüz E, Kaya K, Yılmaz K, Çekin N. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına Gelen Maluliyet Raporlarının Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 2017;22(3): 189-193. https://doi.org/10.17986/blm.2017332032
Sözen Ş, İnce H, Dikici F, Diraçoğlu D, İnce N. Maluliyet ( Meslekte Çalışma Gücü Kayıplarının ) Hesaplanması. Klin Gelişim. 2009;22(19):122–5
Acar K, Ardıç F, Toraman F. Kırık Sekeli Nedeniyle Fizik Tedavi Gören 21 Olgunun Adli Tıp Açısından İrdelenmesi. Adli Tıp Bülteni. 1996;1(2):64–7. https://doi.org/10.17986/blm.2018136937
Kaya A, Meral O, Erdoğan N, Aktaş EÖ. Maluliyet Raporlarının Düzenlenmesi: Anabilim Dalımıza Başvuran Olgu Özellikleri. Adli Tıp Bülteni, 2015;20(3):144-151. https://doi.org/10.17986/blm.2015314259
Hilal A. Maluliyet Hesaplamalarında Karşılaşılan Sorunlar. Adli Tıp Bülteni, 2016; 21(2). https://doi.org/10.17986/blm.2016220387
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.