Anahtar Kelimeler
kemik yaşı
adli tıp.
Nasıl Atıf Yapılır
Öz
Amaç: Yaş tayini antropolojik çalışmaların ve adli kimliklendir- menin önemli ve rutinde sık kullanılan bir parçasıdır. Bu çalışmada; 2002-2011 yılları arasında Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına yaş tayini istemi ile gönderilen canlı olguların özelliklerini ortaya koymak, elde edilen bulgular ve literatürler ışığında kullanılan yöntemi tartışmak ve yaş tayini konusunda ileride yapılacak çalışmalar için ülkemiz veri havuzuna katkıda bulunmak amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Olguların, doğum yeri, cinsiyeti, kimlik yaşı, ifade ettiği yaş, rapor yaşı, gönderen kurumun türü, yaş tayinine gereksinim duyulan olayın niteliği, yaş tayini istenen kişilerin kimlik yaşları ve rapor yaşları araştırıldı. Rapor ve kimlik yaşları arasındaki farklar karşılaştırıldı.
Bulgular: İncelenen 10 yıllık dönemde 58’i (% 28,3) erkek, 147’si (% 71,7) kadın olmak üzere toplam 205 yaş tayini istemi bulundu. 0-22 yaş grubundaki olgularda raporla tespit edilen yaşları ile kimlik yaşları arasındaki ortalama fark 2,35’ti. Cinsel istismar/saldırı olgularında raporla tespit edilen yaşları ile kimlik yaşları arasındaki ortalama fark 2,21 iken kimlik yaşı ile iddia ettiği yaş arasında fark olmayan 57 olguda ise bu fark ortalaması 1,72 idi.
Sonuç: Sonuç olarak tespit edilen yaşlarla kronolojik yaşlar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar olduğu anlaşılmaktadır. Ülkemizin başka toplumlar için hazırlanmış yöntemleri uygulamak yerine kendi coğrafyasından seçilen yeterli sayıdaki ömeklemlerle diş erüpsiyon ve mineralizasyon derecelerini de içerecek şekilde özgün bir yöntem oluşturulmasına ihtiyaç duyduğu açıktır.
Referanslar
Schmeling A, Reisinger W, Geserick G, Olze A, Forensic Age Estimation of Live Adolescents and Young Adults. In: Tsokos M. ed. Forensic Pathology Reviews, Volume 5, Totowa, Humana Press; 2008: 269-288.
Baransel Isır A. Adli Hekimlikte Yaş Tayini. In: Koç S, Can M. eds. Birinci Basamakta Adli Tıp, İstanbul, 2. Baskı; 2011: 222-234 .
Yılmazer Ö. Adli Tıp Kurumu’nda Yaş Tayininde Kullanılan Yöntemin Verimlilik Açısından Değerlendirilmesi. Uzmanlık Tezi, T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu, İstanbul, 2006.
Uğur Ersoy Ö. Kemik Yaşının Değerlendirilmesi.0-18 Yaş Arası Popülasyonda Kesitsel Çalışma. Uzmanlık Tezi, T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu, İstanbul, 2003.
Çöloğlu AS. Adli Olaylarda Kimlik Belirlemesi. In:Soysal Z, Çakalır C. Eds. Adli Tıp, Cilt 1. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları. İstanbul; 1999: 73-92.
Üzel M. Türk popülasyonunda puberte dönemi kemik gelişimi ve yaş tayini üzerine anatomik ve radyolojik araştırma. Doktora Tezi, İ.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Anatomi Anabilim Dalı, İstanbul, 2002.
Üzel M. Kemik Yaşı Belirlenmesi, Sosyoekonomik Faktörler ve Beslenme İlişkilerinin İncelenmesi. Uzmanlık Tezi, İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı, İstanbul, 2002.
Baransel Isır A, Buken B, Tokdemir M, Dülger HE, Erel Ö, Fedakar R. 1998-2005 yılları arasında Türkiye’de 5 farklı bölgedeki üniversitelerin adli tıp anabilim dallarında raporlandırılan yaş tayini olgularının irdelenmesi. Türkiye Klinikleri Adli Tıp Derg. 2009; 29(2): 304-313.
Büken B, Demir F, Büken E. 2001-2003 yılları arasında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Düzce Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na gönderilen yaş tayini olgularının analizi ve adli tıp pratiğinde karşılaşılan güçlükler. Düzce Tıp Fakültesi Derg. 2003; 5(2): 18-23.
Schmeling A, Black S. An Introduction to the History of Age Estimation in the Living. In: Black S, Payne JJ, Aggrawal A. Eds. Age Estimation in the Living. Chichester, UK. John Wiley & Sons Ltd. 2010; 1-18.
Schmidt S, Koch B, Mühler B, Schmeling A. Optimizing the Thiemann-Nitz method for skeletal age determination for forensic age diagnostics in live subjects. Scand J Forensic Sci. 2007; 1: 1-32.
Yıldırım A, Çetin İ, Özer E, Gümüş B. Adli Tıp Anabilim Dalına 2006-2010 yılları arasında yaş tayini için başvuran olguların değerlendirilmesi. Çağdaş Tıp Derg. 2011; 1(2): 56-61.
Baransel Isır A, Dülger HE. 1998-2005 yılları arasında Gaziantep Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalında raporlandırılan yaş tayini olgularının irdelenmesi. Türkiye Klinikleri Adli Tıp Derg. 2007; 4(1): 1-6.
Lynnerup N, Belard E, Buch-Olsen K, Sejrsen B, Damgaard-Pedersen K. Intra- and interobserver error of the Greulich–Pyle method as used on a Danish forensic sample. Forensic Sci Int 2008; 179: 242-242.
Santoro V, De Donno A, Marrone M, Campobasso CP, Introna F. Forensic age estimation of living individuals: A retrospective analysis. Forensic Sci Int 2009; 193: 129-129.
Türk Medeni Kanunu. Resmi Gazete Sayı 24607, Kanun Numarası: 4271. Kabul Tarihi: 22/11/2001.
Büken B, Büken E, Şafak AA, Yazıcı B, Erkol Z, Mayda AS. Is the Gök Atlas sufficiently reliable for forensic age determination of Turkish children? Türkiye Klinikleri Adli Tıp Derg 2008; 38(4): 319-327.
Büken B, Şafak AA, Büken E, Yazıcı B, Erkol Z, Erzengin ÖU. Is the Tanner–Whitehouse (TW3) method sufficiently reliable for forensic age determination of Turkish children? Türkiye Klinikleri Adli Tıp Derg 2010; 40 (5): 797-805.
Büken B, Şafak AA, Yazıcı B, Büken E, Mayda AS. Is the assessment of bone age by the Greulich–Pyle method reliable at forensic age estimation for Turkish children? Forensic Sci Int. 2007; 173(2-3): 146-153.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.