ÖZET

Amaç:

İnsan vücudunun esneklik ve dayanıklılığı yaşlanmanın patofizyolojik değişiklikleri ile kaybolmaktadır. Bu nedenle, geriatrik bireylerde travma riski ve yaralanmada artış olması travma nedeniyle sağlık merkezlerine başvuran yaşlı hastalar için ciddi bir tedavi yaklaşımı gerektirir.

Gereç ve Yöntem:

Çalışmamızda 01/01/2011-31/12/2011 tarihleri arasında Adli Tıp Kurumu Bursa Adli Tıp Şube Müdürlüğü'ne başvurusu bulunan 15851 adli vaka arasından 207 adet 65 yaş ve üstü travma olgusu retrospektif olarak incelendi. Tüm veriler adli raporlardaki tıbbi kayıtlardan elde edildi. Olgular yaş, cinsiyet, yaralanma nedeni, travma türü, kemik kırıklarının lokalizasyonu ve tedavi türü şeklinde değerlendirildi.

Bulgular:

15.851 adli olgunun 219'u 65 yaş ve üzeri idi. Bu olgulardan 207'si (%94.5) travmaya maruz kalmıştı. 207 olgunun, 138'i (%66.7) erkek, 69'u (%33.3) kadındı. Travmanın en yaygın türleri sırasıyla fiziksel saldırı %65.7 (n=136) ve motorlu taşıt kazaları %27,1 (n=56) olarak tespit edildi. Baş en sık maruz kalınan vücut bölgesi olarak izlendi. Olguların 97'si (%46.9) konservatif olarak, 43'ü (%20.8) cerrahi olarak tedavi edilmişti. Travmatik kemik kırıkları 64 (%31) olguda tespit edildi.

Sonuç:

Çalışmamız, geriatrik adli olguların çoğunluğunun travmatik nedenler ile tıbbi merkezlere başvurduğunu göstermektedir. Bu sonuçlar, geriatrik yaş grubunda önlenebilir travma nedenleri konusunda sosyal duyarlılığın artmasını sağlayacaktır.