Adli Psikiyatrik Değerlendirme ve Çocuk ile İletişim
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.2016220395Anahtar Kelimeler:
ergen- iletişim- çocuk- adli değerlendirme- cinsel istismarÖz
Çocuk ve ergen ruh sağlığı pratiğinde adli psikiyatrik değerlendirmenin klinik değerlendirmeden farklı anahtar noktaları vardır. Adli değerlendiricinin görevi hastayı tedavi etmekten çok; kişi, mahkeme ya da kurumun hastayı değerlendirme talebi ile ilgili konularda tıbbi görüş vermektir. Dünyada ve ülkemizde çocuk ve ergenleri de içerisine alan adli olayların sayısı giderek çoğalmaktadır. Adli psikiyatrik değerlendirmelerde çocuğun yaşından görüşmenin süresine, görüşmelerin sayısından aile içi ebeveyn çatışmalarına, çocuğun gelişim basamaklarından ebeveynin psikopatolojisine kadar birçok faktör göz önünde bulundurulmalıdır. Etkin biçimde yürütülemeyen adli değerlendirmeler, yasal süreçte yanlış iddiaların ortaya atılmasına, aile ve çocuğun stresinin artmasına, gerçeklerin çarpıtılmasına, failin mahkumiyet süresinin artmasına ya da azalmasına sebep olabilmektedir. Çocuk yaş grubunda etkin bir adli psikiyatrik değerlendirmenin yürütülebilmesi için çocuğun gelişimsel süreçlerinin iyi bilinmesi ve çocuk ile yaşma uygun iletişim kurulması önem kazanmaktadır. Bu derlemede, özellikle cinsel istismar olgularında çocuk ile iletişim ve adli psikiyatrik değerlendirme süreci güncel bilgiler ışığında tartışılacaktır.
Anahtar kelimeler: Ergen; İletişim; Çocuk; Adli değerlendirme; Cinsel istismar.
İndirmeler
Kaynaklar
Tüzün B, Elmas İ, Akyay E. Adli rapor düzenleme zorunluluğuna hekimlerin yaklaşımı. Adli Tıp Bülteni. 1998;3:27–31. DOI: https://doi.org/10.17986/blm.199831288
Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, Baykal B, Celasun B, Koç S. Acil servis hizmetine katılan hekimlerin acil olgularda hekim sorumluluğu ve adli tıp sorunları konusundaki bilgi ve düşünceleri. Gülhane Med J. 2003;45:175–9.
Silva JA, Weinstock R, Leong GB. Forensic Psychiatric Report Writing. In: Rosner R, eds. Principles and Practice of Forensic Psychiatry. 2nd ed. CRC Press; 2003:31–6. DOI: https://doi.org/10.1201/b13499-6
Ayaz M, Ayaz AB, Soylu N. Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme. Klin Psikiyatr. 2012;15:33–40.
Wood JM, Garven S. How sexual abuse interviews go astray: implications for prosecutors, police, and child protection services. Child Maltreat. 2000;5(2):109-18. DOI: https://doi.org/10.1177/1077559500005002003
http://www.ceza-bb.adalet.gov.tr/mevzuat/5237.htm Erişim Tarihi:05.09.2015
Tolga D, İnancı MA, eds. Üniversiteler için Hastane Temelli Çocuk Koruma Merkezleri El Kitabı. Birinci Baskı. Ankara: Fersa Ofset Matbaacılık; 2010:60-75.
http://www.childfirstpa.com/wp-content/uploads/2014/07/APSAC_FI_Guidelines_2012.pdf Erişim tarihi: 05.09.2015
Newton AW, Vandeven AM. The role of the medical provider in the evaluation of sexually abused children and adolescents. J Child Sex Abus.2010;19(6):669-86. DOI: https://doi.org/10.1080/10538712.2010.523448
Tolga D, İnancı MA, eds. Hastane Temelli Çocuk Koruma Merkezleri için Başvuru Kitabı İstismar ve İhmale Uğrayan Çocuğa Bütüncül Yaklaşım. Birinci Baskı. Ankara: Fersa Ofset Matbaacılık; 2011.
Heger AM, Emans SJ, Muram D, eds. Evaluation of the Sexually Abused Child: A Medical Textbook and Photographic Atlas: Book and CD-ROM. 2nd ed. USA; Oxford University Pres; 2000.
Saywitz KJ. Developmental Underpinnings of Children’s Testimony. In: Westcott HL, Davies GM, Bull RHC, eds. Children’s Testimony: A Handbook of Psychological Research and Forensic Practice. West Sussex, England:John Wiley Sons; 2002:3–21. DOI: https://doi.org/10.1002/9780470713679.ch1
http://www.michigan.gov/documents/dhs/DHS-PUB-0779_211637_7.pdf Erişim Tarihi: 05.09.2015
Evans AD, Xu F, Lee K. When all signs point to you: lies told in the face of evidence. Dev Psychol. 2011;47(1):39-49. DOI: https://doi.org/10.1037/a0020787
Daviesl GM, Westcott HL, Horan N. The impact of questioning style on the content of investigative interviews with suspected child sexual abuse victims. Psychol Crime Law. 2000;4(2):81-97. DOI: https://doi.org/10.1080/10683160008410834
Lipian MS, Mills MJ, Brantman A. Assessing the verity of children’s allegations of abuse: a psychiatric overview. Int J Law Psychiatry. 2004;27(3):249-63. DOI: https://doi.org/10.1016/j.ijlp.2004.03.003
Kraus LJ, Thomas CR, Bukstein OG, Walter HJ, Benson RS, Chrisman A, et al. Practice parameter for child and adolescent forensic evaluations. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2011;50(12):1299-312. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jaac.2011.09.020
Blandon-Gıtlın I, Pezdek K. Children’s memory in forensic contexts: suggestibility, false memory, and individual differences. In: Bottoms BL, Najdowski C, Goodman GS, editor. Children as victims, witnesses and offenders: Psychological Science and the Law. New York: The Guilford Press; 2009: 57–81.
Walker NE. Forensic Interviews of Children: The Components of Scientific Validity and Legal Admissibility. Law Contemp Probl. 2002;65(1):149–78. DOI: https://doi.org/10.2307/1192369
Dereboy F. Ego Psikolojisi Kuramı. In: Çuhadaroğlu F, Coşkun A, İşeri E, Miral S, Motavallı N, Pehlivantürk B, Türkbay T, Uslu R, Ünal F, eds. Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Temel Kitabı. Ankara: Hekimler Yayın Birliği; 2008:102–14.
Bernet W. Practice parameters for the forensic evaluation of children and adolescents who may have been physically or sexually abused. American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 1997; 36(10 Suppl):37S – 56S. DOI: https://doi.org/10.1097/00004583-199710001-00004
Friedrich WN, Grambsch P, Broughton D, Kuiper J, Beilke RL. Normative sexual behavior in children. Pediatrics. 1991;88(3):456-64. DOI: https://doi.org/10.1542/peds.88.3.456
Friedrich WN, Grambsch P, Damon L, Hewitt SK, Koverola C, Lang RA, et al. Child sexual behavior inventory: normative and clinical comparisons. Psychol Assess. 1992;4:303–311. DOI: https://doi.org/10.1037//1040-3590.4.3.303
Bruck M, Melnyk L, Ceci SJ. Draw It again Sam: the effect of drawing on children’s suggestibility and source monitoring ability. J Exp Child Psychol. 2000;77(3):169–96. DOI: https://doi.org/10.1006/jecp.1999.2560
Faller KC. Anatomical dolls: their use in assessment of children who may have been sexually abused. J Child Sex Abus. 2005;14(3):1-21. DOI: https://doi.org/10.1300/J070v14n03_01
Lytle N, London K, Bruck M. Young children’s ability to use two-dimensional and three-dimensional symbols to show placements of body touches and hidden objects. J Exp Child Psychol. 2015;134:30-42. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jecp.2015.01.010
Faller KC. eds. Understanding and assessing child sexual maltreatment. 2nd ed. USA: SAGE Publications; 2003:103-163. DOI: https://doi.org/10.4135/9781452229201
DeLoache JS, Marzolf DP. The use of dolls to interview young children: issues of symbolic representation. J Exp Child Psychol. 1995;60(1):155–73. DOI: https://doi.org/10.1006/jecp.1995.1036
Piperno F, Di Biasi S, Levi G. Evaluation of family drawings of physically and sexually abused children. Eur Child Adolesc Psychiatry 2007;16(6):389-97. DOI: https://doi.org/10.1007/s00787-007-0611-6
Karakaya I, Üneri ÖŞ, Coşkun A. Çocukluk Cinsel İstismarı: Bir Olgu Nedeni ile Tani Güçlükleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 2005;12(3):141–4.
İşeri E. Cinsel İstismar. In: Çuhadaroğlu F, Coşkun A, İşeri E, Miral S, Motavallı N, Pehlivantürk B, Türkbay T, Uslu R, Ünal F, eds. Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Temel Kitabı. Ankara: Hekim Yayın Birliği; 2008:470–7.
Block SD, Foster EM, Pierce MW, Berkoff MC, Runyan DK. Multiple Forensic Interviews During Investigations of Child Sexual Abuse: A Cost-Effectiveness Analysis. Appl Dev Sci. 2013;17(4):174-183. DOI: https://doi.org/10.1080/10888691.2013.836033
Oates RK, Jones DP, Denson D, Sirotnak A, Gary N, Krugman RD. Erroneous concerns about child sexual abuse. Child Abuse Negl. 2000;24(1):149-57. DOI: https://doi.org/10.1016/S0145-2134(99)00108-8
Trocmé N, Bala N. False allegations of abuse and neglect when parents separate. Child Abuse Negl. 2005;29(12):133-45. DOI: https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2004.06.016
Schreier HA. Repeated false allegations of sexual abuse presenting to sheriffs: When is it munchausen by proxy? Child Abuse Negl. 1996;20(10):985–91. DOI: https://doi.org/10.1016/0145-2134(96)00089-0
Karanfil R, Akçan R, Orhan Ö. Çocuğun Cinsel İstismari İle İlgili Asılsız İddialar ve Paranoid Bozukluk: İki Olgu Sunumu. Turk Psıkıyatrı Derg. 2011;22(1):53-7.
Meadow R. False allegations of abuse and Munchausen syndrome by proxy. Arch Dis Child. 1993;68(4):444–7. DOI: https://doi.org/10.1136/adc.68.4.444
Jones L, Bellis MA, Wood S, Hughes K, McCoy E, Eckley L, et al. Prevalence and risk of violence against children with disabilities: a systematic review and meta-analysis of observational studies. Lancet. 2012;380(9845):899–907. DOI: https://doi.org/10.1016/S0140-6736(12)60692-8
Akbaş S, Turla A, Karabekiroğlu K, Pazvantoğlu O, Keskin T, Böke O. Characteristics of Sexual Abuse in a Sample of Turkish Children With and Without Mental Retardation, Referred for Legal Appraisal of the Psychological Repercussions. Sex Disabil. 2009;27(4):205–13. DOI: https://doi.org/10.1007/s11195-009-9139-7
Euser S, Alink LRA, Tharner A, van IJzendoorn MH, Bakermans-Kranenburg MJ. The Prevalence of Child Sexual Abuse in Out-of-home Care: Increased Risk for Children with a Mild Intellectual Disability. J Appl Res Intellect Disabil. 2015 Mar 17. https://doi.org/10.1111/jar.12160. DOI: https://doi.org/10.1111/jar.12160
Burton DL. An exploratory evaluation of the contribution of personality and childhood sexual victimization to the development of sexually abusive behavior. Sex Abuse. 2008; 20(1):102-15. DOI: https://doi.org/10.1177/1079063208315352
Gardner RA. Eds. The Parental Alienation Syndrome: A Guide for Mental Health and Legal Professionals. 2 nd ed. Creative Therapeutics Inc. England;1998.
Torun F. Ebeveyn Yabancılaştırma Sendromu - Parental Alienation Syndrome. 2011;3(3):466–82. DOI: https://doi.org/10.5455/cap.20110321
Faller KC, DeVoe E. Allegations of Sexual Abuse in Divorce. J Child Sex Abus. 1996; ;4(4):1–25. DOI: https://doi.org/10.1300/J070v04n04_01
Bozbeyoğlu AÇ, Koyuncu E, Kardam F, Sungur A. Ailenin Karanlık Yüzü: Türkiye’de Ensest. Sosyoloji Araştırma Dergisi.2010;13(1):1-37.
Gunduz T, Karbeyaz K, Ayranci U. Evaluation of the adjudicated incest cases in Turkey: Difficulties in notification of incestuous relationships. J Forensic Sci. 2011;56(2):438–43. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1556-4029.2010.01662.x
Özdemir B, Celbiş O, İris M, Üzün İ. Doğumla Sonuçlanan Baba-Kız Ensesti: Olgu Sunumu. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2012;19(1):30-2. DOI: https://doi.org/10.7247/jiumf.19.1.30_32
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
