Adli Otopsi Öncesi Transplantasyon Amaçlı Organ Alınmasına Hekimlerin Yaklaşımı Anket Çalışması

Yazarlar

  • İmdat Elmas İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı
  • Birgül Tüzün İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı
  • Erdem Akkay İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı

DOI:

https://doi.org/10.17986/blm.199832298

Anahtar Kelimeler:

adli otopsi- transplantasyon

Öz

Adli ölüm olgularında, otopsi öncesi transplantasyon amaçlı organ alınmasına, adli tıp uzmanlarının yaklaşımını ve bu-konuyla ilgili yasal düzenlemelerdeki yetersizlikleri irdelemeye yönelik olarak yapılan bu anket çalışmasında, 77 adli tıp uzmanının görüşü alınmıştır. Ayrıca karşılaştırma yapmak amacıyla fakülte, vakıf hastanesi ve hızır acil ünitesinde görev yapan değişik branşlarda toplam 108 uzman ve pratisyen hekimin görüşüne başvurulmuştur. Ankete katılan adli tıp uzmanı ve diğer hekimler sırasıyla % 84.4’ü ve 75.0’i adli olgulardan otopsi öncesi organ alınmasının, ölüm mekanizmasını aydınlatmada etkili olabilecek bazı bulguların kaybolma riskine yol açabileceğini; %74.0’ü ve 72.0’si ölüm mekanizmasını aydınlatıcı otopsi tekniklerinin uygulanması olanağını ortadan kaldırabileceğini; % 72.2’si ve 68.5’i hem histolojik hem de toksikolojik inceleme yöntemlerini olumsuz yönde etkileyebileceğini belirtmiştir. Her iki grubunda yaklaşık %94’Ü adli otopsiyi etkilemeyecek organların alınabileceğini belirtirken, % 6 kadarı adli olgulardan organ alınmasına tamamen karşı çıkmıştır. Adli tıp uzmanlarının %84.4’ü adli olgulardan organ alınmasına karar verme aşamasından önce, otopsi açısından sakınca olmadığını belirten adli tıp uzman görüşünün alınması gerektiğini; % 83 l'i organ alınması esnasında adli tıp uzmanının da gözlemci olarak hazır bulunması ve hazırlanacak raporda otopsi açısından önem taşıyan görüşlerini yazması gerektiğini belirtmiştir. Her iki grubun %90’ından fazlası, adli olgulardan organ alınmasında, adli tıp uzmanının görüşünün alınması koşulu ile savcının vereceği izinin önemli olması gerektiğini vurgulamıştır. Adli ölüm olgularından organ teminini amaçlayan tıbbi girişimlerin, adli tıp uygulamasına ve transplantasyon amaçlarına uygun olabilmesi için, tıbbi, etik ve hukuki kurallara uygun yeni yasal düzenlemelerin yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar kelimeler: Adli otopsi, Transplantasyon için organ alınması

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Kaynaklar

Öner C. Beyin ölümü ve organ transplantasyonu. Tıbbi Etik Yıllığı 5,1996: 65.

Organ ve Doku Alınması, Saklanması, Aşılanması ve Nakli Hakkında Kanun, 3 Haziran 1979 tarihli TC.Resmi Gazete, Kabul tarihli :29 Mayıs 1979, Kanun no’lu 2238, Sayı: 16655.

Salaçin S, Gülmen MK, Erkol Z, Dönbak L. Beyin ölümü kavramına sosyal yaklaşım: İki ayrı bölge anket çalışmasının değerlendirilmesi. Tıbbi Etik 1996; 4(2): 85-7.

Elmas İ, Sözen Ş, Fincancı ŞK, Aykaç M. Ölüm kararı ve yetkisi, 1. Adli Bilimler Kongresi, kongre kitabı. 1994: 66-7.

Gordon I, Shapiro HA, Berson SD, editors. Forensic Medicine: A Guide to Principles. 3 rd ed. Edinburg: Churchill Livingstone, 1988:6-7

Knight B. Simpson’s Forensic Medicine, 10 th ed. London: Edward Arnold,1991:16-8.

Elmas İ, Fincancı ŞK, İmrağ C, Akkay E. Beyin ölümü kriterlerinin değerlendirilmesi, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası 1995; 58(3): 29-32.

Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nün Beyin Ölümü Kriterleri Tebliği, Tarih:6-3-1990, Sayı:13350.

Organ Nakli Merkezleri Yönetmeliği, Sağlık Bakanlığı’ndan, TC Resmi Gazete, 20-8-1993, Sayi:2l674.

Ege B. Postmortem tanı ve rapor,1. Adli Bilimler Kongresi, kongre kitabı. 1994:92.

Vural N. Postmortem toksikoloji ve değeri, Adli Bilimler Kongresi, kongre kitabı. 1994:83.

Gresham GA, Turner AF. Post-Mortem Procedures, An Illustrated Textbook, London, Wolfe Medical Publications Ltd., 1979: 118-9.

İndir

Yayınlanmış

1998-08-01

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Elmas İmdat, Tüzün B, Akkay E. Adli Otopsi Öncesi Transplantasyon Amaçlı Organ Alınmasına Hekimlerin Yaklaşımı Anket Çalışması. Bull Leg Med. 1998;3(2):51-56. https://doi.org/10.17986/blm.199832298