Psikiyatride Malpraktis
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.1601Anahtar Kelimeler:
Malpraktis- Psikiyatri- KomplikasyonÖz
Tıbbi malpraktis, hekimin veya sağlık personelinin tanı ve tedavi sürecinde standart uygulamayı yapmaması, beceri eksikliği veya tedavi vermemesi ile oluşan zarar olarak tanımlamaktadır. Tanımda “tanı ve tedavi sürecinde standart uygulamayı yapmaması” olarak vurgulanan aslında uzun bir süreçtir. Öyle ki hasta-hekim ilişkisi kurulduğundan itibaren inspeksiyonla başlayan tanı ve tedavi süreci, cerrahi branşlar için zaman zaman operasyonlarla devam etmekte, kimi zaman da uzun dönem izlem/takibe dayalı ilişkinin kurulmasını gerektirmektedir. Bu sürecin herhangi bir noktasında yapılabilecek özensizlik, dikkatsizlik veya bilgi eksikliği kaynaklı hatalar tıbbi malpraktis sonucunu ortaya çıkarır. Psikiyatri; malpraktis açısından az riskli sayılabilecek bölümlerdendir. Psikiyatrideki malpraktislerin bir kısmı aslında genel olarak tıp alanının herhangi bir bölümünde görülebilir. Bu grupta; aydınlatma ve onam eksiklikleri, Muayene eksiklikleri ve tanı hataları, yanlış medikasyon uygulamaları, komplikasyonların yönetimindeki hatalar bulunur. Bunların yanı sıra ikinci grupta bulunan suisid fikri-planı-girişimi olan hastada yanlış/eksik tedavi, kendisine veya çevresine zarar verme eğilimi olan hastada yanlış/eksik tedavi, sınır ihlalleri (cinsel ve cinsel olmayan), hatalı zorunlu yatış kararları, sır saklama ilkesi ihlali ve damgalama ise; yüksek oranda psikiyatriye spesifiktir. Psikiyatri kendine has özellikleri nedeniyle tıbbi malpraktisler açısından özel olarak değerlendirilmesi gereken bir branştır.
İndirmeler
Kaynaklar
Blackstone, William. "Of Wrongs and Their Remedies, Respecting the Rights of Persons, in Private Wrongs." Commentaries on the Laws of England; 1769. p. 122-123. DOI: https://doi.org/10.1093/oseo/instance.00248899
World Medical Association [Internet]. World Medical Association Statement on Medical Malpractice, 2005. [cited: 13/11/2020]. Avaible from: https://www.wma.net/policies-post/world-medical-association-statement-on-medical-malpractice/
Wu A.W, Cavanaugh TA, McPhee SJ, Lo B, Micco GP. To tell the truth: ethical and practical issues in disclosing medical mistakes to patients. J Gen Intern Med. 1997;(12):770- 775. htps://doi.org/10.1046/j.1525-1497.1997.07163.x DOI: https://doi.org/10.1046/j.1525-1497.1997.07163.x
Özkara E, Dokgöz H. Tıbbi Uygulama Hataları. Dokgöz H, Editor. Adli tıp ve Adli Bilimler. 1st edition. Ankara.2019; 71-91 DOI: https://doi.org/10.37609/akya.1
James, J. T. A new, evidence-based estimate of patient harms associated with hospital care. Journal of patient safety. 2013; 9(3): 122-128. Hhtps://doi.org/10.1097/PTS.0b013e3182948a69 DOI: https://doi.org/10.1097/PTS.0b013e3182948a69
Jena, A. B., Seabury, S., Lakdawalla, D., Chandra, A. Malpractice risk according to physician specialty. New England Journal of Medicine. 2011;365(7):629-636. https://doi.org/10.1056/NEJMsa1012370. DOI: https://doi.org/10.1056/NEJMsa1012370
Makary M.A, Daniel M. Medical error-the third leading cause of death in the US. BMJ. 2016;353:i2139. https://doi.org/10.1136/bmj.i2139 DOI: https://doi.org/10.1136/bmj.i2139
Bono MJ, Wermuth HR, Hipskind JE. [Internet]. Medical Malpractice. In: StatPearls Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2020 Jan. (Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK470573/) (Accessed: 14/11/2021)
Madea, B., Preuß, J. Medical malpractice as reflected by the forensic evaluation of 4450 autopsies. Forensic science international, 2009;190(1-3):58-66. https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2009.05.013 DOI: https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2009.05.013
Saka N.E, Budak H. Malpraktis ve Defansif Tıp. Saka N.E. Editor. Adli tıp ve Adli Bilimlerde Klinik Uygulamara Bakış (1st edition) Ankara. 2019:395-407 DOI: https://doi.org/10.37609/akya.2162
Gürbeden B. 2010-2014 yılları arasında tıbbi uygulama hatası iddiası ile Adli Tıp Kurumu İzmir Grup Başkanlığı’nda otopsisi yapılan olguların değerlendirilmesi. [Uzmanlık Tezi]. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi;2016
Çetin G. Tıbbi Malpraktis. Yorulmaz C, Çetin G Editors. Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimleri Sempozyum Dizisi. İstanbul: 2006;P: 31-42
Türkmen H.Ö. “Malpraktis” kavramı neleri çağrıştırıyor? Türkiye Biyoetik Derneği e-Bülteni, 2009;19:5-16
Ersoy L.V. Tıbbi malpraktis. Toraks Cerrahisi Bülteni, 2014;5:29-32. https://doi.org/10.5152/tcb.2014.004. DOI: https://doi.org/10.5152/tcb.2014.004
Tsao CI. Layde JB. A basic review of psychiatric medical malpractice law in the United States. Compr Psychiatry 2007;48(4):309-12. https://doi.org/10.1016/j.comppsych.2007.03.002. DOI: https://doi.org/10.1016/j.comppsych.2007.03.002
Herbert C, Modlin M.D. Forensic psychiatry and malpractice. Bull Am Acad Psychiatry Law. 1990;18:153-162.
Reich J, Schatzberg A. An empirical data comparison of regulatory agency and malpractice legal problems for psychiatrists. Ann Clin Psychiatry. 2014;26:91-96.
Martin-Fumadó C, Gómez-Durán EL, Rodríguez-Pazos M. Medical professional liability in psychiatry. Actas Esp Psiquiatr. 2015;43:205–212.
Reuveni I, Pelov I. Crosssectional survey on defensive practices and defensive behaviours among Israeli psychiatrists. BMJ, 2017;7:1-7. http://dx.doi.org/10.1136/bmjopen-2016-014153. DOI: https://doi.org/10.1136/bmjopen-2016-014153
Civaner, M., Kavas M.V. Aydınlatılmış onam kılavuzu. Uzmanlık dernekleri için etik kılavuzlar. Ankara: Türk Tabipleri Birliği Yayını 2010:5-25.
Tümer AR, Karacaoğlu E, Akçan R. Cerrahide aydınlatılmış onam ile ilgili sorunlar ve çözüm önerileri. Ulusal Cerrahi Dergisi 2011;27(4):191-197. https://doi.org/ 10.5097/1300-0705.UCD.1167-11-02.
Beauchamp T.L, Childress JF. Principles of biomedical ethics. 6th ed. New York: Oxford University Press Inc; 2009: 99-148
Balıbey H, Günay H., Ateş M.A. Psikiyatrik Hastalıklar ve Yanlış Uygulamalar. Turkiye Klinikleri Family Medicine-Special Topics. 2013;4(3):51-55.
Kuzgun Ü. Komplikasyon mu Malpraktis mi? TOTBİD Dergisi 2019;18:98–101. https://doi.org/10.14292/totbid.dergisi.2019.11. DOI: https://doi.org/10.14292/totbid.dergisi.2019.11
Hal S, Wortzel M, Matarazzo B, Homaıfar B. Model for therapeutic risk management of the suicidal patient. J Psychiatr Pract. 2013;19:323–326. https://www.doi.org/10.1097/01.pra.0000432603.99211.e8 DOI: https://doi.org/10.1097/01.pra.0000432603.99211.e8
Jašović-Gašić M, Aleksandar J, Lečić-Toševski D. Medicolegal aspects of hospital treatment of violent mentally ill persons. BMJ. 2009;137:292-297. https://doi.org/ 10.2298/sarh0906292j. DOI: https://doi.org/10.2298/SARH0906292J
Bulut M, Mercan N, and Yüksel Ç. Malpractice in Psychiatry. Psikiyatride Guncel Yaklasimlar. 2020;12(2):195-204. https://doi.org/ 10.18863/pgy.562489. DOI: https://doi.org/10.18863/pgy.562489
Sarkar S.P. Boundary violation and sexual exploitation in psychiatry and psychotherapy: A review. Adv Psychiatr Treat. 2004;10:312–320. https://doi.org/ 10.1192/apt.10.4.312. DOI: https://doi.org/10.1192/apt.10.4.312
Kernberg, O. The temptations and conventionality. Arnold M. Cooper, O. F. Kernberg ve E. S. Person Editors. Psycho-analyis; Toward the Second Century. New Haven: Yale University Press.1989:12–35.
Oğuz N.Y, Başaran D. Hukuki ve etik yönüyle zorla hastaneye yatırma. Psikiyatri, Psikoloji ve Psikofarmakoloji Dergisi. 1993; 1(4): 367-71.
Peele R, Chodoff P. The ethics of involuntary treatment and deinstitutionalization. In: Bloch S, Chodoff P, Green SA, editors. Psychiatric Ethics. Third Edition. New York: NY: Oxford University; 1999. P:423-40.
Kalemoğlu M. Hekimlerin Deontolojik, Cezai ve Hukuki Sorumlulukları, Nobel Med 2017; 13(2): 5-11.
Çuhacı L.S. Hekimin Sır Saklama ve Bildirim Yükümlülüklerine İlişkin Hukuki ve Etik Sorunlar. [Yüksek Lisans Tezi]. Söğüt İ.S. Kadir Has Üniversitesi; 2020.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Adli Tıp Bülteni
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
