Amaç:

Türk Medeni Kanunu göre erkek ve kadın on yedi yaşını doldurmadıkça evlenemez. Ancak, hâkim olağanüstü durumlarda ve pek önemli sebeple on altı yaşını doldurmuş olan erkek veya kadının evlenmesine izin verebilir. Bu çalışmada Medeni Kanun’a göre erken evlilik için müracaat ederek, adli tıbbi değerlendirmesi yapılan olgulara ait sosyodemografik özelliklerin incelenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem:

Türk Medeni Kanun’un 124. Maddesine göre erken evlilik için müracaat eden ve adli tıbbi değerlendirmesi yapılan 39 olgu çalışma kapsamında ele alınarak, yaş, cinsiyet, eğitim ve evlilik ile ilişkili sosyodemografik özellikleri araştırıldı.

Bulgular:

Olguların tümü kadın olup, %53,8’i (n=21) gerçek doğum tarihleri ile nüfus kayıtlarının farklı olduğunu belirtti. Tüm olguların kemik yaş tespiti yapıldı ve %43,6’sının (n=17) kimlikteki yaşlarından ortalama 1,9 (±0,9; min:1, maks:4) yaş büyük bulundu. Olguların %69,2’si (n=27) ilköğretim mezunu olup, %94,9’u (n=37) eğitimini evlilik sürecinden bağımsız olarak daha önceden bırakmıştı. Olguların %46,2’sinin (n=18) evlilik yaptığı ve %48,7’sinin (n=19) gebe olduğu belirlendi.

Sonuç:

Bölgemizde medeni kanun kapsamında erken evlilik için müracaat eden olguların tümü kadın olup, önemli bir kısmı eğitimlerini ilköğretim seviyesinde bırakmıştır. Olguların neredeyse yarısının gerçek doğum tarihleri ile kimlik yaşları farklı olup ortalama iki yaş küçüktür.

Anahtar Kelimeler: Erken Evlilik; Medeni Kanun; Yaş.