Sokakta çalışan çocukların sosyo-demografik özelliklerini belirlemek, içinde bulundukları koşulları ve sokakta çalışma ile çocuk suçluluğu arasında ilişki olup olmadığını saptayabilmek amacıyla, sokakta çalışan 70 çocuk üzerinde, rızaları alınarak, birebir yüz yüze görüşülerek anket yapıldı.

Olgularımız 7-17 yaş grubundaydı. 46 olgu (% 65.8) hem okuyor, hem de okul dışında çalışıyorlardı. Okul başarısı % 85.7 oranında orta-kötüydü. Çalışma alanları içinde ilk sırayı ayakkabı boyacılığı (% 64.3) alıyordu.

Olgularımızın büyük çoğunluğu, iç göç sonucu Aydın’a gelmiş, kalabalık nüfuslu, 2-3 odalı, müstakil evlerde yaşayan, çekirdek ailelere mensup bireylerdi. Sosyal faaliyetlere, oyuna ve kendilerine ayıracak zamanları yoktu. Aile içi fiziksel istismar oranı % 54.3 olarak belirtildi. Sigara kullanımı % 30.0 oranındaydı. Alkol ve uyuşturucu kullanımı öyküsü saptanmadı.

Bugüne kadar 13 olgu (% 18.6) evini terk etmiş, bunlardan 8 olgu sokaklarda sabahlamıştı. Bunun sokak çocukluğu için bir risk faktörü olduğu düşünüldü.

Olgularımız içinde suç işleme oranı % 22.9 idi. Suç işleme oranı, okula devam edenlerde, hiç okula gitmemiş veya eğitimlerini yarıda bırakmışlara göre daha düşük olarak saptandı.

Anahtar Kelimeler: Sokakta çalışan çocuk, çocuk suçluluğu.