Eskişehir’de Demiryolu Ölümleri 2001-2010

Yazarlar

  • Sait Özsoy GATA Adli Tıp AD. Başkanlığı
  • Kenan Karbeyaz T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu, Eskişehir Grup Başkanlığı, Eskişehir
  • Harun Akkaya T.C. Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu, İstanbul
  • Adnan Çelikel Mustafa Kemal Üniversitesi Adli Tıp AD – Hatay

DOI:

https://doi.org/10.17986/blm.201318336

Anahtar Kelimeler:

ulaşım- demiryolu kazaları- tren- yaya/araç çarpışmaları- ölüm- otopsi- toksikoloji

Öz

Amaç: Bu araştırmada; Eskişehir’de 2001–2010 yılları arasında meydana gelen demiryolu ölümlerine ait otopsi raporları ve adli tahkikat sonuçları değerlendirilmektedir.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Eskişehir’de 2001–2010 yılları arasında meydana gelen 2615 adli nitelikli ölüm değerlendirilmiş ve bunlar içerisinden demiryollarında meydana gelen 38 ölüm olgusu (%1,5) çalışma kapsamında incelenmiştir. Olguların demografik özellikleri, otopsi ve toksikolojik inceleme bulguları ile birlikte adli tahkikat dosyalarının sonuçları değerlendirilmiştir.  

Bulgular: Olguların tümünün (n=38) olay yerinde öldüğü belirlendi. Olguların yaşları 7-72 arasındadır (yaş ort.: 37±11,2) ve %81,6’sı erkektir. Olguların %78,9’unda gövdede (göğüs ve sırt), %71,1’inde karın ve bel bölgelerinde, %81,6’inde üst ve alt ekstremitelerde yaralanmalar meydana geldiği tespit edilmiştir. Toksikolojik inceleme sonucunda 16 olgunun (%42) kanında; 21 mg/dL ile 291 mg/dL (ort. 71± 43mg/dL.) arasında etil alkol tespit edilmiştir.

Otopsi ve adli tahkikat dosyalarının incelenmesi sonucunda; olguların %76,3’ünün kaza, %23,7’sinin intihar olduğu, %81,6’sının demiryolunun istasyon dışı bölümlerinde, %52,6’sının yaz aylarında, %57,9’unun Cuma-Cumartesi-Pazar günlerinde ve %57,9’unun saat 18:01–00:00 saatleri arasında hayatlarını kaybettikleri tespit edilmiştir.

Tartışma ve Sonuç: Demiryollarında meydana gelen ölüm oranlarının fazla olmasının nedenleri arasında; önleyici tedbirlerde eksikliklerin bulunması ve kişilerin kurallara uymaması olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Ulaşım, demiryolu kazaları, tren, yaya / araç çarpışmaları, ölüm, otopsi, toksikoloji.

İndirmeler

Yazar Biyografisi

  • Sait Özsoy, GATA Adli Tıp AD. Başkanlığı

    Adli Tıp Asistanlık: 2003-2007 Gazi Üniv.Adli Tıp AD.

    2007- : GATA Adli tıp AD'da adli Tıp uzmanı olarak çalışmaktayım.

Kaynaklar

Evans AW. Accidental fatalities in transport. J. Royal Stat Soc Series A (Statistics in Society) 2003;166:253–60. DOI: https://doi.org/10.1111/1467-985X.00274

http://www.tuik.gov.tr/ (Erişim tarihi: 20.01.2014)

Turkish State Railways Annual Statistics 2008-2012. Research Planning & Coordination Department Statistics Office. ISSN 1300-2503.

http://www.transport-watch.co.uk/transport-case-for-rail.htm (Erişim tarihi: 23.01.2014)

Shapiro MJ, Luchtefeld WB, Durham RM, Mazuski JE. Traumatic train injuries. Am J Emerg Med 1994;12:92–3. DOI: https://doi.org/10.1016/0735-6757(94)90210-0

Kligman MD, Knotts FB, Buderer NM, Kerwin AJ, Rodgers F. Railway train versus motor vehicle collisions: a comparative study of injury severity and patterns. J Trauma 1999;47:928–31. DOI: https://doi.org/10.1097/00005373-199911000-00019

P.Saukka, B.Knight. Transportation Injuries. Chapter 9. In: Knight’s Forensic Pathology. 3rd Edition. Hodder Arnold; 2004: 281–300.

Evans AW. Fatal train accidents on Europe’s railways: 1980–2009. Accident Analysis and Prevention 43 (2011) 391–401 DOI: https://doi.org/10.1016/j.aap.2010.09.009

Lerer LB, Matzopoulos R. Meeting the challenge of railway injury in a South African city. Lancet. 1996:7;348(9028):664–6. DOI: https://doi.org/10.1016/S0140-6736(96)02100-9

Rautji R, Dogra TD. Rail traffic accidents: a retrospective study. Med Sci Law 2004;44:67–70. DOI: https://doi.org/10.1258/rsmmsl.44.1.67

Ozdoğan M, Cakar S, Ağalar F, Eryilmaz M, Aytaç B, Aydinuraz K. The epidemiology of the railway related casualties. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2006 Jul;12(3):235–41.

Lobb B. Trespassing on the tracks: A review of railway pedestrian safety research. Journal of Safety Research 37 (2006) 359–365. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jsr.2006.04.005

Cansunar F N, Çetin G, Sarı H, Aşırdizer M, Altuğ M. Tren çarpmasına bağlı ölümler. 2. Adli Bilimler Kongresi, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kongre Özet Kitabı. Bursa–1996: s: 43.

Akkaş M, Ay D, Metin Aksu N, Günalp M. 10-year evaluation of train accidents. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2011;17(5):440–4. DOI: https://doi.org/10.5505/tjtes.2011.66750

Doğan KH, Demirci Ş, Deniz İ, Büken B, Erkol ZZ. Konya’da 2000-2007 Yılları Arasında Meydana Gelen Raylı ulaşım sistemi ölümleri. Adli Tıp Dergisi 2008; 22(3): 1-8 DOI: https://doi.org/10.17986/blm.2009141686

Davis GG, Alexander CB, Brissie RM. A 15-year review of railway-related deaths in Jefferson County, Alabama. Am J Forensic Med Pathol. 1997;18(4):363–8. DOI: https://doi.org/10.1097/00000433-199712000-00010

Mohanty MK, Panigrahi MK, Mohanty S, Patnaik KK. Death due to traumatic railway injury. Med Sci Law. 2007 Apr;47(2):156–60. DOI: https://doi.org/10.1258/rsmmsl.47.2.156

Penttila A, Lunetta P. Transportation medicine.Forensic Medicine Clinical and Pathological Aspects (eds) James JP, Busuttil A, Smock W. Greenwich Medical Media London 2003; p:538-539.

Lerer LB, Matzopoulos RG. Fatal railway injuries in Cape Town, South Africa. Am J Forensic Med Pathol. 1997;18(2):144–7. DOI: https://doi.org/10.1097/00000433-199706000-00007

Clarke M. Railway suicide in England and Wales, 1850–1949. Soc Sci Med. 1994 Feb;38(3):401–7. DOI: https://doi.org/10.1016/0277-9536(94)90439-1

Baumert J, Erazo N, Ladwig KH. Ten-year incidence and time trends of railway suicides in Germany from 1991 to 2000. Eur J Public Health. 2006;16(2):173–8. DOI: https://doi.org/10.1093/eurpub/cki060

Dinkel A, Baumert J, Erazo N, Ladwig KH. Jumping, lying, wandering: Analysis of suicidal behaviour patterns in 1,004 suicidal acts on the German railway net. Journal of Psychiatric Research 2011;45:121–125. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jpsychires.2010.05.005

Driever, F., Schmidt, P., Madea, B. About morphological findings in fatal railway collisions. Forensic Sci. Int 2002;126:123–8. DOI: https://doi.org/10.1016/S0379-0738(02)00033-6

Cina, S.J, Koelpin, J.L, Nichols, C.A, Conradi, S.E. A Decade of Train-Pedestrian Fatalities: The Charleston Experience, Journal of Forensic Sciences, 1994; 39 (3): 668–73. DOI: https://doi.org/10.1520/JFS13644J

Agalar F, Cakmakci M, Kunt MM. Train-pedestrian accidents. Eur J Emerg Med 2000;7:131–3. DOI: https://doi.org/10.1097/00063110-200006000-00008

Lobb B, Harré N, Terry N. An evaluation of four types of railway pedestrian crossing safety intervention. Accid Anal Prev 2003;35:487–94. DOI: https://doi.org/10.1016/S0001-4575(02)00026-X

Spaite D, Criss E, Valenzuela T, Meislin HW, Ogden JR. Railroad accidents: a metropolitan experience of death and injury. Ann Emerg Med 1988;17:620–5. DOI: https://doi.org/10.1016/S0196-0644(88)80404-9

İndir

Yayınlanmış

2014-07-14

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Özsoy S, Karbeyaz K, Akkaya H, Çelikel A. Eskişehir’de Demiryolu Ölümleri 2001-2010. Bull Leg Med. 2014;18(3):92-99. https://doi.org/10.17986/blm.201318336