Postmortem Mikrobiyolojik Analizler Güncel Yaklaşım
DOI:
https://doi.org/10.17986/blm.201217120Anahtar Kelimeler:
postmortem mikrobiyoloji- adli mikrobiyoloji- otopsi- ani ölümÖz
Son yüzyılda özellikle mikroorganizmaların biyolojik silah olarak kullanımının artışı ve postmortem incelemelerin otopsi olgularının tanısına katkısının tartışılmasıyla “adli mikrobiyoloji” ve buna bağlı olarak “postmortem mikrobiyoloji” de üzerinde çalışılması ve deneyimli uzmanlar yetiştirilmesi gereken alanlar olarak ortaya çıkmıştır. Postmortem mikrobiyolojik analizler, şüpheli enfeksiyonun tanısının konulması bakımından klinik ve adli otopsilerde yararlıdır. Özellikle ani bebek ve çocuk ölümü olgularında ve enfeksiyon kuşkusu olan ölümlerde hem adli soruşturmanın bir parçası olarak hem de sorumlu etkenin saptanması için postmortem mikrobiyolojik incelemelerin yapılması gerekmektedir. Ani beklenmedik ölümlerde ölüm nedeni olarak enfeksiyonların rolünün varlığı halk sağlığı ve epidemiyoloji açısından önem taşımaktadır. Postmortem mikrobiyolojik örnekleme için standart protokollerin oluşturulması adli otopsilerin kalitesini arttırmakla birlikte ölüm nedenini saptama olasılığını da arttıracaktır. Mikrobiyologlar, patologlar ve adli tıp uzmanlarının yer aldığı multidisipliner çalışmalar postmortem mikrobiyolojinin başarısını arttırmakla birlikte, bulaşıcı hastalıkların önlenmesine ve sağlıklı bir nüfusun ortaya çıkmasına katkı sağlayacaktır. Ayrıca ülkemizde de adli bilimler, mikrobiyoloji ve epidemiyoloji bilim alanlarında deneyim paylaşımı ve çalışma gruplarının oluşturulması önem arz etmektedir. Bu derleme yazıda, postmortem mikrobiyoloji ve öneminin güncel bilgiler ışığında tartışılması amaçlanmıştır.
Anahtar kelimeler: Postmortem Mikrobiyoloji, Adli Mikrobiyoloji, Otopsi, Ani Ölüm
İndirmeler
Kaynaklar
Caplan MJ, Koontz FP. Cumitech 35, Postmortem Microbiology. McCurdy BW (Coordinating Editor). ASM Press, Washington DC 2001.
Tsokos M, Püschel K. Postmortem bacteriology in forensic pathology: diagnostic value and interpretation. Legal Medicine 2001;3:15-22. DOI: https://doi.org/10.1016/S1344-6223(01)00002-5
Roberts FJ. Procurement, İnterpretation and Value of Postmortem Cultures. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 1998;17:821-7. DOI: https://doi.org/10.1007/s100960050200
Breeze RG, Budowle B, Schutzer SE. Microbial forensics. Anğ Ö. (Çeviri Ed). Adli Mikrobiyoloji, Nobel Tıp Kitabevleri-İstanbul 2011:1-25.
Khan AS, Pesik N. Forensic Public Health: Epidemiological and Microbiological Investigations for Biosecurity.In: Schutzer SE, Breeze RG, Budowle B, Keim PS, Morse SA eds Microbial Forensic. 2nd Edition. Elsevier-California 2011:239-256. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-382006-8.00015-3
Budowle B. Genetics and Attribution Issues that Confront the Microbial Forensics field. Forensic Sci. Int. 2004; Dec 2(146):285-8.
Jain S, Kumar A, Gupta P, Prasad R. Microbial Forensics: a new forensic discipline JIAFM, 2005: 27: 971-73.
SalyersAA,MicrobialForensics, http://www.actionbioscience.org/newfrontiers/salyerpaper.html (22.01.2013 tarihinde ulaşıldı)
Budowle B, Harmon R.HIV legal precedent useful for microbial forensics. Croat Med J.2005; 46(4):514-22. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-012088483-4/50002-0
Sayek İ, Akova M, Arman D, Baykam N, Çalışır H. Sağlık çalışanlarında görülen infeksiyonlar ve korunma yolları. Sağlık Çalışanlarının Sağlığı 1. Ulusal Kongresi 26-28 Kasım 1999:47-69.
Norris C, Pappenheimer AM. A study of pneumococci and allied organisms in human mouths and lungs after death. Journal of Experimental Medicine 1905;7:450-72. DOI: https://doi.org/10.1084/jem.7.5.450
Morris JA, Harrison LM, Partridge SM. Practical and theoretical aspects of postmortem bacteriology. Curr Diagn Pathol 2007;13:65-74. DOI: https://doi.org/10.1016/j.cdip.2006.07.005
Carus WS. Bioterrorism and Biocrimes- The Illicit Use of Biological Agents Since 1900 Center for Counterproliferation Research National Defense University Washington , D.C, 2001, s:29) DOI: https://doi.org/10.21236/ADA402108
Rogers P, Whitby S, Dando M. Biological warfare against crops. SCİ Amer 1999;280(6):70-3. DOI: https://doi.org/10.1038/scientificamerican0699-70
Whitby JM. The potential use of plant pathogens against crops. Microbes İnfect 2001;3(1):73-80. DOI: https://doi.org/10.1016/S1286-4579(00)01348-4
Erişim: http://gyurt.aksaray.edu.tr/diger/kode.pdf. Kaçan D. Gıda Kodeksi ve Standartları - 2011 & 2012 (01.10.2013).
Budowle B, Schutzer SE, Ascher MS, Atlas RM, Burans JP, Chakraborty R, et al. Toward a system of microbial forensics: From sample collection to interpretation of evidence. Appl Environ Microbiol.2005; 71(5):2209-13. DOI: https://doi.org/10.1128/AEM.71.5.2209-2213.2005
Budowle B, Chakraborty R. Genetic considerations for interpreting moleculer microbial forensic evidence.International Congress Series 2004; 1261:56-58. DOI: https://doi.org/10.1016/S0531-5131(03)01833-8
Dyson C, Hosein IK. The role of the microbiology laboratory in the investigation of child sexual abuse. J.Med. Microbiol. 1996;45:313-318. DOI: https://doi.org/10.1099/00222615-45-5-313
Chernesky MA, Hewitt C. The laboratory diagnosis of sexually transmitted infections in cases of sexual assault and abuse. Can J Infect Dis Med Microbiol 2005;16(2):63-4. DOI: https://doi.org/10.1155/2005/674738
CDC- Sexual assault- 2011. Erişim: http.//www.cdc.gov/std/treatment/2010/sexual-assault.htm (2.02.2013 tarihinde ulaşılmıştır.)
Nolte KB, Taylor DG, Richmond JY. Biosafety considerations for autopsy. Am J Forensic Med. Pathol. 2002;23(2): 107-122. DOI: https://doi.org/10.1097/00000433-200206000-00001
Jeanne EB. Transmission of infection during forensic practice. Chapter 24. Pathology of Trauma- Third edition.Oxford University Press. 2000:378-392.
Özsoy S, Akar T, Gümüş S, Dinç AH, Demirel B, Safalı M. The Results of Tuberculin Skin Test and the Risk of Tuberculosis in Autopsy Workers. Turkiye Klinikleri J Med Sci 2010;30(6):1876-83. DOI: https://doi.org/10.5336/medsci.2009-12572
Ozsoy S, Demirel B, Albay A, Kisa O, Dinc AH, Safali M. Tuberculosis prevalence in forensic autopsies. Am J Forensic Med Pathol. 2010;31(1):55-57. DOI: https://doi.org/10.1097/PAF.0b013e3181c215f9
Mazuchowski EL, Meier PA. The Modern Autopsy: What to Do if İnfection is Suspected. Archives of Medical Research 2005;36:713-723
Vij K, Krishon K. Risk factors and preventation of infection in autopsy room- A review. IIJFMT 2003;1(1):1-14.
Burton JL. Health and safety at necropsy. J Clin Pathol 2003; 56:254-260. DOI: https://doi.org/10.1136/jcp.56.4.254
Department of Health and Social Security. Code of Practice for the Prevention of Infection in Clinical Laboratories and Post-mortem Rooms . London.1979
Morris JA, Harrison LM, Partridge SM. Postmortem bacteriology: a re-evaluation. J Clin Pathol 2006;59:1-9. DOI: https://doi.org/10.1136/jcp.2005.028183
Morris JA. The common bacterial toxins hypothesis of sudden infant death syndrome. FEMS Immunol Med Microbiol 1999;25:11-17. DOI: https://doi.org/10.1016/S0928-8244(99)00067-X
Schutzer SE, Budowle B, Atlas RM. Biocrimes, microbial forensics and the physician PLoS. 2005;2:337. DOI: https://doi.org/10.1371/journal.pmed.0020337
Koneman EW, Davis MA. Postmortem bacteriology: III. Clinical significance of microorganisms recovered at autopsy. Am J Clin Pathol 1974;61:28-40. DOI: https://doi.org/10.1093/ajcp/61.1.28
Carpenter HM, Wilkins RM. Autopsy bacteriology: review of 2033 cases. Arch Pathol 1964;77:73-81.
Sulavik D, Caplan M, Abrams G. Clinical utility of postmortem cultures. Lab İnvestig 1990;62:A97.
Wilson SJ, Wilson ML, Reller LB. Diagnostic Utility of Postmortem Blood Cultures. Arch Pathol Lab Med 1993;117(10):986-8.
Reznicek MJ, Koontz FP. Autopsy microbiology, In K.D. McClatchey (ed.) Clinical Laboratory Medicine, 1st ed. Williams &Wilkins, Hagerstown 1994. p. 1349-58
http://www.forensicskills.eu/ Final report TR 08 IB JH 01 Improving the skills of forensic experts 2013; 107-111.
Smith JAL. Collection and Preservation of Microbial Forensic Samples, In: Schutzer SE, Breeze RG, Budowle B, Keim PS, Morse SA eds Microbial Forensic. 2nd Edition. Elsevier-California 2011:379-392. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-382006-8.00022-0
Mazuchowski Edward L.II, Patricia A. The Modern Autopsy: What to Do if Infection Is Suspected. Archives of Medical Research 2005;36:713-723. DOI: https://doi.org/10.1016/j.arcmed.2005.04.006
Fernández-Rodríguez A, Alberola J, Cohen MC. Post-mortem microbiology analysis. Enferm Infecc Microbiol Clin. 2013 Dec;31(10):685-91. DOI: https://doi.org/10.1016/j.eimc.2012.09.019
Koneman EW, Minckler TM, Shires DB, De Jongh DS. Postmortem bacteriology: II. Selection of cases for culture. Am J Clin Pathol 1971;55:17-23. DOI: https://doi.org/10.1093/ajcp/55.1.17
Rambaud C, Roux AL, Saegeman V. Microbiological examination of postmortem samples: Europan Manual of Clinical Microbiology 1st edition 2012.
Eisenfield L, Ermocilla R, Wirtschafter D, et al. Systemic bacterial infections in neonatal deaths. Am J Dis Child 1983;137:645-9. DOI: https://doi.org/10.1001/archpedi.1983.02140330029008
Yılmaz R, Pakiş I, Turan N, Can M, Kabakuş Y, Gürpınar S. Adli Tıp Kurumu Birinci Adli Tıp İhtisas Kurulu’nca ölüm sebebi verilen 0-1 yaş grubu bebeklerin ölüm sebebi açısından değerlendirilmesi. Turk Arch Ped 2010;45:31-6.
Pakiş I, Koç S. Perinatal ve neonatal dönem bebek ölümleri. Klinik Gelişim Dergisi 2009 (Özel Sayı);60-3.
Pakis I, Karapirli M, Karayel F, Turan A, Akyıldız E, Polat O. Quality assessment of perinatal and infant postmortem examinations in Turkey. J Forensic Sci. 2008;53(5):1166-8. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1556-4029.2008.00821.x
Weber MA, Ashworth MT, Risdon RA, Hartley JC, Malone M, Sebire NJ. The role of postmortem investigations in determining the cause of sudden unexpected death in infancy. Arch Dis Child 2008;93:1048-53. DOI: https://doi.org/10.1136/adc.2007.136739
Bajanowski T, Rolf B, Jorch G, Brinkmann B. Detection of RNA viruses in sudden infant death. Int. J. Legal Med. 2003;117:237-40. DOI: https://doi.org/10.1007/s00414-003-0367-6
Blackwell CC, Weir DM. The role of infection in sudden infant death syndrome. FEMS Immunol. Med. Microbiol. 1999;25:1-6. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1574-695X.1999.tb01320.x
Weber MA, Hartley JC, Ashworth MT, Malone M, Sebire NJ. Virological investigations in sudden unexpected deaths in infancy (SUDI). Forensic Sci Med Pathol. 2010 Dec;6(4):261-7. DOI: https://doi.org/10.1007/s12024-010-9181-x
Goldwater PN. Steril site infection at autopsy in sudden unexpected deaths in infancy. Arch Dis Child 2009;94(4):303-7. DOI: https://doi.org/10.1136/adc.2007.135939
Kerr JR, Khattaf A, Barson AJ, Burnie JP. An association between sudden infant death syndrome (SİDS) and H.pylori infection. Arch Dis Child. 2000;83;429-34. 71 DOI: https://doi.org/10.1136/adc.83.5.429
Heininger U, Kleeman WJ, Cherry JD, Sudden Infant Death Syndrome Study Group. A controlled study of the relationship between Bordetella pertussis infections and sudden unexpected deaths among German infants. Pediatrics 2004;114:9-15. DOI: https://doi.org/10.1542/peds.114.1.e9
Rodriguez AF, Ballesteros S, Ory F, Echevarria JE, Lafuente RA, Vallejo G, et al. Virological analysis in the diagnosis of sudden children death: A medico-legal approach. Forensic Science İnternational 2005;4633:1-7.
Padley D, Ferguson M, Warnick RM, Womack C, Lucas SB, Saldanha J. Challenges in the testing of non-heartbeating cadavers for viral markers: implications for the safety of tissue donors. Cell Tissue Bank 2005;6:171-179. DOI: https://doi.org/10.1007/s10561-005-5421-9
Heim A, Wagner D, Rothamel T, et al.Evaluation of serological screening of cadaveric sera for donor selection for cornea transplantation. JMed Virol 1999;58:291–5. DOI: https://doi.org/10.1002/(SICI)1096-9071(199907)58:3<291::AID-JMV16>3.0.CO;2-D
Cahane M, Barak A, Goller O, Avni I. The incidence of hepatitis C virus positive serological test results among cornea donors. Cell Tissue Bank 2000;1:81-85. DOI: https://doi.org/10.1023/A:1010168627980
Challine D, Roudot-Thoraval F, Sabatier P, Dubernet F, Larderie P, Rigot P, Pawlotsky JM(2006) Serological viral testing of cadaveric cornea donors.Transplantation 82:779-88. DOI: https://doi.org/10.1097/01.tp.0000236572.27197.08
Kitchen AD, Newham JA. Qualification of serological infectious disease assays for the screening of samples from deceased tissue donors. Cell Tissue Bank. 2011;12(2):117-24 DOI: https://doi.org/10.1007/s10561-010-9175-7
Kitchen AD, Gillan HL. The serological screening of deceased tissue donors with in the English Blood Service for infectious agents- a review of current outcomes and a more effective strategy fort he future. Vox Sanguinıs 2010,; 9: e193-200 DOI: https://doi.org/10.1111/j.1423-0410.2009.01284.x
Cattaneo C, Nuttall PA, Molendini LO, et al.The prevalence of HIV and hepatitis C markers among a cadaveric population of Milan. J ClinPathol 1999;52:267–70 . DOI: https://doi.org/10.1136/jcp.52.4.267
Novick SJ et al. Comparison of two hepatitis B surface antigen and two HIV-1 (p24) antigen EIA test kits with hemolyzed cadaveric blood specimens. Transplant Proc. 1996 Oct;28(5):2925-6.)
Burtonboy G, Delloye C. Polymerase chain reaction in cadaveric blood and tissue. Transplant Proc 1996;28:2927–8.
Skowronskia E, Lipkin WI, Molecular Microbial Surveillance and Discovery in Bioforensics, In: Schutzer SE, Budowle B, Breeze RG, Keim PS, Morse SA eds Microbial forensic. 2nd Edition. Elsevier-California 2011:176-182. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-382006-8.00011-6
Cooke CL, Seçilmiş genetik tiplendirme yöntemlerinin gözden geçirilmesi In:Breeze RG, Budowle B, Schutzer SE. Microbial forensics. Anğ Ö. (Çeviri Ed). Adli Mikrobiyoloji, Nobel Tıp Kitabevleri-İstanbul 2011:233-247.
Budowle B. Genetics and attribution issues that confront the microbial forensics field. Forensic Sci Int. 2004;146:185-8. DOI: https://doi.org/10.1016/j.forsciint.2004.09.058
Schaldach CM, Benc G, De Yoreo JJ et al. Biyolojik özellikler için DNA’sız yöntemler. In: Breeze RG, Budowle B, Schutzer SE. Microbial forensics. Anğ Ö. (Çeviri Ed). Adli Mikrobiyoloji, Nobel Tıp Kitabevleri-İstanbul 2011:252-291.
İndir
Yayınlanmış
Sayı
Bölüm
Lisans
Dergimiz ve bu internet sitesinin tüm içeriği Creative Commons Attribution (CC-BY) lisansının şartları ile ruhsatlandırılmıştır. Creative Commons Attribution Lisansı, kullanıcıların bir makaleyi kopyalamasına, dağıtmasına ve nakletmesine, makaleyi uyarlamasına ve makalenin ticari olarak kullanılmasına imkan tanımaktadır. CC BY lisansı, yazarına uygun şekilde atfedildiği sürece açık erişimli bir makalenin ticari ve ticari olmayan mahiyette kullanılmasına izin vermektedir.
