Araştırma Makalesi

Beden Çalışma Gücü Kaybı Değerlendirilen Olgularda Kurumlar Arası Karşılaştırma

10.17986/blm.2016116594

  • Volkan Ünal
  • Ferruh Baklacıoğlu
  • Esra Özgün Ünal
  • Zafer Çetinkaya
  • Muhammet Demir
  • Ahmet Sadi Çağdır

Gönderim Tarihi: 11.09.2015 Kabul Tarihi: 24.12.2015 The Bulletin of Legal Medicine 2016;21(1):8-15

Amaç:

Türkiye'de hastalıkları nedeniyle emekli olmak isteyen, ilgili tüzük ve yönetmelik hükümlerince bu kapsamda değerlendirilen kişiler 'malulen emekli' olarak tanımlanmaktadır. Sigortalı (çalışan) hastalığı veya hastalıkları nedeniyle hayatını çalışarak idame ettiremeyeceğini yazılı olarak bildirdiğinde, emekli olma isteğine ait hukuki süreç başlamaktadır. Öncelikle Sosyal Güvenlik Kurumu, itiraz halinde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu kişiler hakkında rapor düzenlemektedir. Davacı veya davalının oluşan kararlara itirazı sonrasında ise Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu kişi hakkında mütalaa düzenlemektedir.

Bu çalışma ile Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu ve diğer kurumlar tarafından düzenlenen malulen emeklilik olgularındaki karar farklılıkların ortaya konulması ve tespit edilen bulgular eşliğinde uygulamada standardizasyon sağlanması amaçlanmaktadır.

Gereç ve Yöntem:

Çalışmamızda 1 0cak 2009-31 Aralık 2010 tarihleri arasında, Adli Tıp Kurumu 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından düzenlenmiş kararlar geriye dönük olarak incelenerek, Sosyal Güvenlik Kurumu-Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu tarafından malulen emeklilik kapsamında olmadığı bildirilen ancak kurul tarafından yapılan değerlendirmelerinde malulen emeklilik kapsamında olduğu tespit edilen olgular çalışmaya dahil edilmiştir.

Bulgular:

Bu vakaların yapılan ayrıntılı değerlendirmesinde; toplam 64 olgu tespit edilmiş, 57'sinin erkek, 7'sinin kadın olduğu tespit edilmiştir. Kadın olguların yaş ortalaması 50.71 olup erkek olguların yaş ortalaması 49.89 saptanmıştır. Tüm olguların yaş ortalaması 49.98 bulunmuştur.

Sonuç:

Kullandıkları tüzük ve yönetmelik aynı olmakla birlikte aynı kişiler hakkında kurumlar arası karar farklılıkları oluşmaktadır. Tüzük ve yönetmelikler oluşturulurken uygulama prensipleri üzerinde tartışılarak alınacak ortak kararlar, farklılıkların azalmasını ve emeklilik taleplerinin daha hızlı sonuçlanmasını sağlayacaktır. Kurumlar arası ortak toplantılar düzenlenerek vakalar tartışılabilmeli, karşılıklı değerlendirmeler sunulabilmelidir.

Anahtar Kelimeler: Beden Çalışma Gücü Kaybı, Kurumlar Arası Karşılaştırma, Adli Tıp